Στην ζωή υπάρχουν πράγματα που πρέπει να λέγονται κι άλλα που δεν πρέπει. Κι ακόμη κι αυτά που λέγονται, χωρίζονται σε όσα πρέπει να λέγονται ακριβώς όπως ειπώθηκαν και σε όσα μπορούν να διαστρεβλωθούν λίγο.
Σε αυτήν, λοιπόν, την πρώτη κατηγορία ανήκουν οι «συγγνώμες» και τα «ευχαριστώ» σου και καλό θα ήταν να κατέχουν ακόμη μια πρωτιά και να μην τα διαστρεβλώνεις, υπονομεύεις και ξεχνάς. Ορισμένες λέξεις οφείλουν να παίρνουν ζωή τη στιγμή που τους αξίζει. Ακόμη, όμως, κι αν δεν φανείς αντάξιος των συνθηκών όταν πρέπει, βγάλ’ τις πό μέσα σου γιατί θα σε πνίξουν.
Τέτοιες λέξεις είναι τα «ευχαριστώ» σου, «οι συγγνώμες» σου, μα και τα «σ’αγαπώ» σου. Μη σκέφτεσαι ότι πάντα πρέπει να υπάρχει κάποιος αποδέκτης για να τις δεχτεί, μπορεί απλώς να έχεις την ανάγκη να τις πεις για να τις πάρει ο αέρας, για να νιώθεις καλά εσύ με το μέσα σου. Να πεις «Ευχαριστώ, εαυτέ μου, που με άντεξες και με συντρόφευσες σε αυτή μας τη δύσκολη κατάσταση, που πέρασα μπότες και κύματα∙ τώρα ήρθε η ώρα να σου γιατρέψω τις πληγές και να σε φροντίσω, μην ανησυχείς». Αυτές τις λέξεις οφείλεις κυρίως να τις πεις για σένα και σε σένα κι αν κι οι άλλοι με τη σειρά τους το αξίζουν, θα τις ακούσουν.
Να κοιταχτείς στον καθρέφτη λέγοντάς σου δυνατά συγγνώμη. «Συγγνώμη που δε σε πίστεψα κι αμφέβαλλα για σένα, για όσα μπορούσες να μου προσφέρεις και να με κάνεις να αισθάνομαι με έναν μαγικό τρόπο. Συγγνώμη σε σένα που δε σε άκουσα και πήγα σε εκείνο το ραντεβού με αποτέλεσμα να νιώθω κομμάτια μετά». Θέλει καθημερινή εξάσκηση στη δική μας εποχή να μπορείς να ρίχνεις τον εγωισμό σου και να παραδέχεσαι πως έσφαλες και δεν ήξερες τα πάντα ούτε είχες δίκιο σε όλα.
Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια για να αγαπήσεις τον εαυτό σου, να αποδεχτείς ότι δεν είσαι τέλειος και να θες να βελτιωθείς, να γίνεις καλύτερος άνθρωπος λέγοντας τα «ευχαριστώ» σου σε σένα και σε αυτούς που πρέπει.
Να προσέχεις, όμως, τίποτα δεν πονάει πιο πολύ απ’ τα άνευ λόγου «σ’αγαπώ», εκείνα που λέγονται απλώς για να σώσουν καταστάσεις και δεν τα εννοείς, δεν τα πιστεύεις βαθιά μέσα σου. Μην τα σκορπάς αλόγιστα γιατί κάθε φορά που τα χρησιμοποιείς χωρίς να τα εννοείς, χάνουν λίγη απ’ τη μαγεία τους. Κι όταν έρθει η στιγμή που θα τα εννοήσεις, θα σε αηδιάσουν αντί να σε λυτρώσουν.
Αυτές είναι πράγματι οι λέξεις που θα σε λυτρώσουν, θα σε κάνουν να νιώσεις ελεύθερος από δύσκολες επικοινωνιακές σχέσεις και θα μπορέσεις να προχωρήσεις μπροστά.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη