Η χειρότερη περίοδος που μπορεί να περάσει μία σχέση δεν είναι αυτή του χωρισμού, αλλά αυτή που ακολουθεί μια προδοσία, μια συγχώρεση και ένα γυαλί κολλημένο με UHU. Ένα μέτωπο ειρηνικό όπου ξεσπάει εμφύλιος και θρηνεί ένα σωρό παράπλευρες απώλειες. Ένα λιβάδι που άφησε τον βαρύ χειμώνα να κάψει όλα τα μυρωδάτα λουλούδια του. Ένα φεγγάρι που κρύφτηκε από μια έκλειψη και δεν φάνηκε ποτέ ξανά καθαρά.
Πολλοί μιλάνε για τα ραγίσματα στα γυαλιά του έρωτα που δε φτιάχνονται ποτέ. Πολλοί, όμως, είναι κι οι γενναίοι που βρίσκονται διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα για να τα καταφέρουν. Η πίστη στην αγάπη, την ανωτερότητα και το πολυπόθητο happy end είναι λίγα από τα κίνητρά τους, και είναι αδιαμφισβήτητα αρκετά για να τους κάνουν να ιδρώσουν, να υποχωρήσουν και να πολεμήσουν μέχρι τέλους.
Επιστρέφουν σε σχέσεις χαλασμένες, λοιπόν, έτοιμοι ν’ αντιμετωπίσουν τα πάντα, να καταπιούν λόγια, να ξεπεράσουν κάθε εμπόδιο. Το ένα μέτωπο έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό που τα ένωναν τόσο καιρό και κανείς δεν ξέρει αν θα μπορέσουν να τα κερδίσουν πάλι πίσω.
Η μία πλευρά νιώθει πληγωμένη, προδομένη. Έχει δείξει περίσσια ανωτερότητα συγχωρώντας την άλλη, λέγοντας πως θα τη δεχτεί πίσω και πράττοντας ανάλογα. Μα πλέον φοβάται τα πάντα. Φοβάται μην ξαναπέσει, μην ξαναπληγωθεί. Κι αυτός ο φόβος μεταλλάσσει ακόμα και τον πιο γλυκό και τρυφερό άτομο σε άτομο παράξενο και καχύποπτο.
Πριν το καταλάβει, ο άνθρωπος αυτός έχει αρχίσει να γίνεται σκληρός, απόμακρος. Τον αναγκάζει η ίδια του η καρδιά να φέρεται έτσι. Οι απαιτήσεις του και οι προσδοκίες του αλλάζουν και κάθε μέρα που περνάει βρίσκει τον εαυτό του να επιβάλλει σε καινούριες δοκιμασίες τον άνθρωπό του, εκείνον που τον πρόδωσε.
Ο άλλος, πάλι, έχει κατασπαραχτεί από τις τύψεις και τις ενοχές του. Ξέρει καλά πως καθετί έχει ένα τίμημα σε αυτήν τη ζωή και έχει ήδη αρχίσει να πληρώνει το δικό του. Οι τόκοι τεράστιοι, μα αναγκαίοι. Δίνει ένα σωρό ελαφρυντικά στο ταίρι του, σκύβει το κεφάλι, κλείνει το στόμα και περιμένει υπομονετικά να τελειώσει αυτή η ψυχρή φάση για να ευδοκιμήσει ξανά η ειρήνη κι η αγάπη.
Έχει μετανιώσει πικρά, γι’ αυτό και ζήτησε τη συγχώρεση. Και πάνω που δεν πίστευε πως θα την έπαιρνε καν, άκουσε τον άνθρωπό του να του υπόσχεται πως θα τα αφήσει όλα πίσω και θα του δώσει άλλη μια ευκαιρία. Σα μουσική αντήχησαν τα λόγια αυτά στα αυτιά του και ένα δροσερό αεράκι σήκωσε όλα τα βάρη από πάνω του. Μα τώρα, κάθε του βήμα τον κάνει να ανατριχιάζει, καθώς φοβάται πως από στιγμή σε στιγμή θα πατήσει πάνω σε κάποια νάρκη και θα ανατιναχτεί.
Πλέον η σχέση τους όχι μόνο δεν είναι η ίδια, αλλά είναι και τοξική. Ίσως να είναι και ψεύτικη, αφού μοιάζει περισσότερο με φυλακή και για τους δύο. Θυσίασαν χρόνο και ενέργεια στο όνομα της αγάπης, μπαίνοντας σε αυτόν τον χορό, δίνοντας στο όνειρο που έχτιζαν άλλη μια ευκαιρία. Μα η αγάπη δεν είναι το αντίδοτο για όλες τις αρρώστιες και ίσως αυτή τη φορά να μην είναι αρκετή.
Είναι δύσκολο να αποδεχτείς τη μοίρα σου και να αφήσεις το ρεύμα να σε παρασύρει. Είναι δύσκολο να πείσεις τον εαυτό σου πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο και πως όλο αυτό έγινε για το καλύτερο. Ίσως κάποια στιγμή να το συνειδητοποιήσεις, μα αυτή η στιγμή θα αργήσει να έρθει, γιατί προς το παρόν είσαι χαμένος στην άβυσσο των μπερδεμένων συναισθημάτων τους.
Είναι ακόμα πιο δύσκολο να παραδεχτείς στ’ αλήθεια τα λάθη σου, ή μάλλον ν’ αποδεχτείς τις συνέπειές τους. Πολλές φορές, όταν καλείσαι να πάρεις μια απόφαση και ζυγίζεις μέσα σου τις επιλογές σου, κάπου χάνεσαι στις πράξεις και τα μαθηματικά και τελικά βγαίνεις ζημιωμένος. Μα ακόμα χειρότερο είναι όταν πιο ζημιωμένος απ’ όλους βγαίνει ο αγαπημένος σου, με εσένα να κρατάει το όπλο που τον λάβωσε.
Μα όταν έρχεται εκείνη η μοιραία στιγμή να αναλάβεις τις ευθύνες σου, δεν πρέπει να το κάνεις ελαφρά τη καρδία. Απ’ όποια πλευρά κι αν στέκεσαι πρέπει να γνωρίζεις πως ό,τι κι αν κάνεις δε θα επηρεάσει μόνο εσένα, αλλά και κάποιον άλλο άνθρωπο. Αν επιλέξεις να δεχτείς πίσω κάποιον που σε πρόδωσε, να είσαι βέβαιος πως καταδικάζεις και τους δύο σε ένα φαύλο κύκλο σαδομαζοχισμού -κι όχι με την έννοια που ξέρουμε και αγαπάμε. Το ίδιο ισχύει κι αν δεχτείς να γυρίσεις πίσω σ’ αυτόν που πρόδωσες. Το ερώτημα είναι, αν αυτή η κατάσταση κρατούσε για πάντα, θα την άντεχες, ή μήπως μπαίνεις στο παιχνίδι μόνο και μόνο επειδή ελπίζεις να τελειώσει γρήγορα αυτή η παρτίδα;
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου