«Σ' έχω κάνει θεό»

Δεν είσαι τρελός αν το ένιωθες, μα ίσως να αποτρελαθείς αν δεν το νιώσεις. Εκείνο το αεράκι που χαϊδεύει το λαιμό σου τρυφερά στην αρχή κι αργότερα μετατρέπεται σε θύελλα που σε εκτοξεύει στον έβδομο ουρανό. Εκείνο το όμορφο καλοκαιρινό πρωινό που χαζεύεις την ανατολή και συνειδητοποιείς τη θεία υπόσταση του έρωτα.

Είναι το πρόσωπο που ζωγραφίζεται στο μυαλό σου κάθε που ξυπνάς και κοιμάσαι, εκείνο το άρωμα που αιωρείται στα ρούχα σου και στα σεντόνια σου για μέρες και σε βασανίζει. Είναι όλα εκείνα τα κλισέ που σου φαίνονταν εμετικά στο παρελθόν, μα που τώρα στολίζουν την ύπαρξή σου και της προσδίδουν μια χροιά σχεδόν παραδεισένια.

Κάθε φορά που ακούς εκείνη τη φωνή, η ψυχή σου γαληνεύει και χαμογελάς. Ένα πρωτόγνωρο κύμα ζεστασιάς πλημμυρίζει τις φλέβες σου την πρώτη φορά που νιώθεις το βέλος του θεού πάνω σου, μια ζεστασιά που σου γίνεται εξάρτηση. Ξαφνικά μετατρέπεσαι σε τοξικομανή που χρειάζεται απελπισμένα τη δόση του, είτε αυτή είναι ένα φιλί, είτε ένα κρεβάτι, είτε απλώς ένα βλέμμα κι ένα στραβό χαμόγελο όλο νόημα.

Τίποτα στον κόσμο δε μετράει όσο αυτός, όσο ο άνθρωπος εκείνος που σε έχει σκλαβώσει. Όλοι οι άλλοι μοιάζουν με αχνές φιγούρες δίπλα του, που απλώς στελεχώνουν τον υπόλοιπο μάταιο κόσμο με μία έννοια που σου είναι πλέον αδιάφορη. Όλα φαίνονται θολά μέσα απ’ τη μικρή φούσκα σας, μα εσύ δεν πρόκειται να κάνεις καμία προσπάθεια για να τη σπάσεις. Αυτή η φούσκα είναι που σου δίνει ζωή, που σου δίνει οξυγόνο. Κι αυτός ο άνθρωπος ευθύνεται για τη δημιουργία και την ύπαρξή της.

Ακόμα κι όταν κάνει κάποιο λάθος ή σε στενοχωρεί ή σε φτάνει στα όριά σου, πάντα έχεις μια δικαιολογία έτοιμη στα χείλη σου για να του προσφέρεις στο πιάτο. Γιατί μέσα σου προτιμάς χίλιες φορές να φας εσύ τη σφαίρα παρά αυτός, προτιμάς να ζήσεις εσύ μες στη μιζέρια και τον πόνο για την υπόλοιπη ζωή σου παρά να νιώσει άσχημα εκείνος για ένα λεπτό. Γιατί αυτόν τον άνθρωπο τον έχεις βάλει πολύ ψηλά, τόσο ψηλά που αν το ήξερε ίσως και να τρόμαζε. Του έχτισες έναν υπέρλαμπρο θρόνο και τον άφησες να κάτσει, πουλώντας του για πάντα ένα κομμάτι της πολύτιμης καρδιάς σου για να το κάνει ό, τι θέλει.

Μπορεί ν’ ακούγεται άρρωστο ή και παράλογο σε μερικούς, μα αυτοί είναι μόνο εκείνοι που δεν το έχουν ζήσει. Γιατί όταν ένας άνθρωπος γίνεται ο έρωτας της ζωής σου, αυτόματα γίνεται και θεός σου. Ο έρωτας είναι θεός, άλλωστε, αυτό το ξέρουμε καλά. Και για να μπορέσει αυτός ο έρωτας να μετατραπεί σε ένα τόσο θείο συναίσθημα όπως η αγάπη και να αντέξει να μείνει άθικτος στο πέρασμα των χρόνων, το μόνο στοιχείο που χρειάζεται να αποβάλλει είναι ο εγωισμός και το μόνο στοιχείο που χρειάζεται να προσλάβει είναι η ανιδιοτέλεια.

Όταν αγαπάς κάποιον, αυτός γίνεται ο κόσμος σου. Γι’ αυτό κάποιοι λένε πως όταν ερωτεύονται βρίσκουν το «άλλο τους μισό», γιατί τότε μόνο καταλαβαίνουν πως τόσα χρόνια κάτι τους έλειπε, κάτι βασικό. Αν είσαι αρκετά τυχερός για να το ζήσεις, τότε θα ξέρεις σίγουρα πως τίποτα δεν μπορεί να σου αλλάξει τη γνώμη αυτή. Γιατί πλέον δεν πρόκειται για μια κοινή θεωρία, αλλά για μια πίστη που έχεις ερευνήσει και έχεις αποδείξει με την εμπειρία σου.

Ο άνθρωπός σου στ’ αλήθεια αξίζει να θεοποιηθεί, ακόμα κι αν κάποιοι λένε πως είμαστε ανόητοι όσοι εξιδανικεύουμε πρόσωπα και καταστάσεις. Γιατί τίποτα στον κόσμο δε θα ‘πρεπε να μπορεί να συγκριθεί μαζί του, τίποτα δε θα ‘πρεπε να μπορεί να τον αντικαταστήσει στα μάτια σου. Κι αν πάλι σφίξεις τα δόντια και τους πείσεις όλους -ακόμα και τον ίδιο σου τον εαυτό- πως εσύ δεν πρόκειται να παραχωρήσεις αυτή τη θέση στον άνθρωπό σου, τότε ίσως να εθελοτυφλείς ή ίσως να μην τον έχεις ερωτευτεί ολοκληρωτικά.

Δεν είσαι τρελός αν το ένιωθες, μα ίσως να αποτρελαθείς αν δεν το νιώσεις.  Γιατί ο άνθρωπος χρειάζεται τον έρωτα, γι’ αυτό και τον θεοποίησε προ αμνημονεύτων χρόνων. Γιατί ο έρωτας ξέρει καλά να σε εξυψώνει και να σε πετάει στον έβδομο ουρανό, εκεί όπου ζουν όλα τα αγγελικά και θεία πλάσματα. Αν καταφέρεις να πετάξεις ως εκεί πάνω, λοιπόν, μην ξεχάσεις να πιστέψεις πως αυτό που ζεις μπορεί να είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό, αλλά συμβαίνει πράγματι. Μόνο αν αφεθείς και δανειστείς τα φτερά αυτού του μικρού μωρού με το τόξο και τα βέλη θα μπορέσεις στ’ αλήθεια να βιώσεις εκείνη την αλλόκοτη και ιερή μαγεία που το περιβάλλει. Καλή τύχη σου εύχομαι.