Χάρισμά σας οι καναπέδες, δώστε μας πατώματα ν’ αράζουμε

Δεν ξέρω αν τους έχεις δει, αλλά κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Βρίσκονται σε κάθε παρέα, σε κάθε σπίτι, σε κάθε μαγαζί. Αν το καλοσκεφτείς, μάλιστα, μπορεί να ‘σαι κι εσύ ένας από αυτούς, τους απτόητους, τους ονειροπόλους, τους εναλλακτικούς -με την καλύτερη έννοια.

Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που φαίνεται να μισούν τα έπιπλα –ή μάλλον τις κλασικές λειτουργίες τους– και γενικότερα ό,τι τους περιορίζει. Συνήθως θα τους δεις να κάθονται στο πάτωμα, ενώ όλοι οι άλλοι παλεύουν να στριμωχτούν σε καναπέδες και πολυθρόνες, ο ένας πάνω στον άλλο. Αυτοί είναι που κάνουν τη διαφορά, που δεν κολλάνε σε δήθεν καθωσπρεπισμούς κι υποτιθέμενα savoir vivre. Είναι οι τύποι που θα βολευτούν οπουδήποτε: στο χαλί, σε ένα παλιό μαξιλαράκι, στο πεζούλι, στο μάρμαρο, ή ίσως ακόμα και πάνω στο τραπέζι, στον πάγκο ή στον μπουφέ. Ίσως, τελικά, να μοιάζουν πιο πολύ με γάτες, παρά με ανθρώπους, κι ίσως αυτός να ‘ναι κι ο λόγος που τους αγαπάμε τόσο.

Όχι, δεν το κάνουν για να τραβήξουν την προσοχή ή για να μην πάνε με τη μάζα: αυτοί οι άνθρωποι εκπροσωπούν μία ολόκληρη, ξεχωριστή, κουλτούρα, και συχνά αποτελούν ιδανική συντροφιά, χάρη στον ιδιαίτερο τρόπο που βλέπουν τον κόσμο. Βλέπεις, αυτά τα μοναδικά τυπάκια δεν περιορίζονται απλώς στο να κάθονται σε πατώματα, όπως μπορεί να νομίζεις. Τη βρίσκουν με χιλιάδες τρόπους, συνήθως αυτούς που αποτελούν την εξαίρεση στους κανόνες των άλλων.

Τα Σαββατόβραδα θα προτιμήσουν να βγουν με την παρέα, να αράξουν σε μια ακροθαλασσιά με κουτάκια μπίρας και κιθάρες, όπως βλέπεις σε κάτι ρομαντικές ταινίες και θες να το δοκιμάσεις κι εσύ, μα δε βρίσκεις ποτέ την ευκαιρία ή την απαραίτητη θέληση. Κι όμως, υπάρχουν κι εκείνοι που το κάνουν, κι έχουν έναν μοναδικό τρόπο να δημιουργούν το ιδανικό κλίμα και τις καταλληλότερες συνθήκες για να έχουν το ωραιότερο αποτέλεσμα. Όσο κι αν ψάξεις, δεν πρόκειται να τους δεις σε κλαμπ και κυριλέ εστιατόρια -δεν είναι για τέτοια, δεν τα μπορούν. Είπαμε, τους καθωσπρεπισμούς και τα χούγια των πολλών τα σιχαίνονται με όλη τους την καρδιά. Άντε, στην καλύτερη να τους πετύχεις έξω απ’ τα μαγαζιά αυτά που συχνάζει κι η κουτσή Μαρία να λένε τα νέα τους με την παρέα τους και να το ζουν όπως πρέπει -πάλι με κουτάκια μπίρας.

Γιατί, στην τελική, ποιος είπε ότι το καλύτερο γλέντι το κάνεις στριμωγμένος σε μια αίθουσα με άλλους εκατό, με τσέπη ματωμένη και κάποιον άλλο να διαλέγει τη μουσική σου; Όχι, φίλε μου, το καλύτερο γλέντι το κάνεις όπου κι αν επιλέξεις να ‘σαι με τους ανθρώπους σου –σε σπίτια, σε πλατείες, σε παραλίες, σε ένα παγκάκι με θέα–, με μουσικούλα απ’ το κινητό ή την κιθάρα σου, τα αστέρια για φώτα και τα γέλια για συντροφιά.

Δεν είναι θέμα αναρχίας ή αντίδρασης, προς θεού. Είναι θέμα γούστου, ελευθερίας, χαλαρότητας. Όπως γουστάρεις, έτσι κάνεις, και δεν υπάρχει τίποτα το λάθος σε αυτό. Ίσως μάλιστα πολλοί να το ζηλεύουν, γιατί δεν το ‘χουν στο αίμα τους. Διότι, για να πούμε την αλήθεια, αυτός ο κάπως πιο χύμα και μποέμ τρόπος ζωής δεν είναι κάτι που αποκτά κανείς, είναι κάτι που έχει. Είναι μια φωτίτσα που καίει μέσα σε κάποιους συνανθρώπους μας και τους κάνει έτσι, διαφορετικούς. Δεν είναι τα μαύρα πρόβατα ανάμεσα στα άσπρα. Δεν είναι καν πρόβατα, κι αυτό τους τιμά και με το παραπάνω. Αυτοί οι άνθρωποι, είπαμε, είναι γάτοι, ίσως και λιοντάρια ολόκληρα, σε κάποιες περιπτώσεις. Έχουν μια αύρα περιπέτειας, και την προσαρμόζουν στην καθημερινότητά τους με τον πιο διακριτικό και συνάμα απόλυτο τρόπο.

Αν είσαι ένας από αυτούς, να ξέρεις ότι είσαι ένα διαμαντάκι διάφανο κι αστραφτερό, που ίσως το περνάνε για αμέθυστο, μα αργά ή γρήγορα μαθαίνουν να το εκτιμάνε. Αν πάλι δεν είσαι τέτοιο τυπάκι, δε θα πάθεις τίποτα να γίνεις για μια μέρα. Βγες και λίγο απ’ το πρόγραμμα, ζήσε τη ζωή σου ένα τσακ πιο ανέμελα. Την επόμενη φορά που η παρέα σου θα μαζευτεί σε σπίτι, βάλε ένα μαξιλάρι μπροστά απ’ το τραπέζι του καθιστικού κι άραξε στο πάτωμα, χωρίς καρέκλες κι όρια να σε περιορίζουν. Στην επόμενη έξοδό σας, βάλε τους φίλους σου σε ένα αυτοκίνητο και αράξτε στον Λυκαβηττό, στο Σούνιο, στον Υμηττό, σε κάποιο ψηλό σημείο, δείτε την πόλη από ψηλά, με χύμα κρασί και την αγαπημένη μουσική στα ηχεία, κι ανακαλύψτε νέα συναισθήματα -σίγουρα θα σας αρέσουν.

Α, και να θυμάστε, οι γάτες και τα λιοντάρια είναι φίλοι μας!