Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που άκουσα μια από τις πιο ενδιαφέρουσες urban θεωρίες που έχω ακούσει έως τώρα -και τολμώ να πω πως με έβαλε σε πολλή σκέψη. Κάποιος μου είπε, με περίσσια πίστη στα λόγια του, πως η ερωτική χημεία είναι κάτι το αμοιβαίο, κάτι το κοινό. Όπως καταλαβαίνεις, αμέσως μόλις το άκουσα όλος ο κόσμος μου άρχισε να γκρεμίζεται στον βωμό των ατελείωτων χαμένων ωρών που είχα περάσει κατά το παρελθόν, αναζητώντας απαντήσεις σ’ ερωτήματα του τύπου «λες να αρέσω στο γκομενάκι όσο μου αρέσει κι αυτό;». Αν ήταν τόσο απλό εξ αρχής, τότε εγώ θα είχα κάνει πολλές τρύπες στο νερό και θα είχα κλείσει πολλές πόρτες άδικα, μην περιμένοντας αρκετά για να εκδηλωθεί ολοκληρωμένα και το άλλο στρατόπεδο.
Έτσι, λοιπόν, το έβαλα στόχο μου να αποδείξω την αδυναμία αυτής της θεωρίας να ισχύσει. Το σίγουρο είναι πως κάτι κατάφερα. Το τι, το αφήνω σε σένα για να το ανακαλύψεις.
Ας ξεκινήσουμε από το τι θεωρούμε ερωτική χημεία, γενικά. Είναι κάτι που είναι εξίσου υποκειμενικό κι αντικειμενικό, με τον ορισμό του να ποικίλει αλλά και να μη διίσταται τρομερά. Όποιον κι αν έχω ρωτήσει, μου έχει απαντήσει πως ερωτική χημεία είναι το κατά πόσο δύο άτομα ταιριάζουν ερωτικά, το πόσο καλά περνούν μαζί και το πόσο ελκύουν το ένα το άλλο. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχει κι η άλλη πλευρά, η βιολογική, που ερμηνεύει την ερωτική χημεία ως ένα πέρα για πέρα πραγματικό φαινόμενο, μια αλληλεπίδραση μεταξύ των ορμονών δύο ατόμων και το χημικό αποτέλεσμα αυτών.
Η επιστήμη, άλλωστε, μας υπογραμμίζει πως το σώμα μας ξέρει πολύ πριν από μας κατά πόσο ταιριάζουμε μ’ έναν άνθρωπο -γι’ αυτό κι όλοι μας λένε να ακολουθούμε πάντα πιστά το εκάστοτε ένστικτό μας. Οι ορμόνες μας κι οι χημικές αντιδράσεις που γίνονται στο σώμα μας είναι συμβατές μόνο με ορισμένες άλλες, που δε βρίσκονται σε κάθε σώμα που συναντάμε, ούτε στον ίδιο βαθμό ούτε στην ίδια ένταση. Αν, λοιπόν, υποθέσουμε πως οι δικές μας ορμόνες ταιριάζουν με εκείνες ενός άλλου ανθρώπου που γνωρίζουμε και μας κάνουν να τον επιθυμούμε, το ίδιο δε θα έπρεπε να νιώθει κι εκείνος; Πώς, τότε, είναι δυνατόν να υπάρχει ο ανεκπλήρωτος έρωτας στη ζωή μας;
Εκεί είναι που μπλέκεται το ίδιο το μυαλό μας. Οι ορμόνες μας, άλλωστε, όπως και τα ένστικτά μας, είναι οι μόνες πτυχές του χαρακτήρα μας που υπακούν ακόμη στη ζωώδη φύση μας, κάνοντάς μας να βλέπουμε τα πράγματα πολύ πιο απλά απ’ ό,τι μπορεί να τ’ αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλός μας. Επειδή, όμως, είμαστε όντα νοήμονα, είναι επόμενο να χρειαζόμαστε και τη συγκατάθεση του μυαλού μας για να πράξουμε- στις περισσότερες περιπτώσεις, τουλάχιστον.
Έτσι, όταν έρχεται η στιγμή ν’ αποφασίσουμε κατά πόσο μας αρέσει κάποιος άνθρωπος για να γίνει ταίρι μας, αρχίζουμε και τον κρίνουμε μ’ ένα σωρό άλλες προϋποθέσεις, από την εξωτερική εμφάνιση μέχρι στοιχεία του χαρακτήρα του μέχρι κομμάτια του τρόπου ζωής του. Εδώ, όμως, δε μιλάμε για έλξη, μιλάμε για ερωτική χημεία και κατά πόσο αυτή γίνεται εξίσου αντιληπτή απ’ όλα τα άτομα που τη βιώνουν. Αν, λοιπόν, υποθέσουμε πως έχουμε περάσει το στάδιο της έλξης κι έχουμε περάσει και το στάδιο της ερωτικής επαφής, ή της οποιασδήποτε επαφής -όσο μικρή ή μεγάλη μπορεί αυτή να είναι- έχουμε το σημαντικό ερώτημα ν’ απαντήσουμε: Είναι η χημεία αμοιβαία;
Από την εμπειρία μου κι απ’ ό,τι έχει τύχει ν’ ακούσω, όσο κι αν έχω προσπαθήσει ν’ αποδείξω το αντίθετο, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: Στις περισσότερες περιπτώσεις η θεωρία είναι σωστή και σε προκαλώ να το διαπιστώσεις κι εσύ. Οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες και συνήθως υπάρχουν λόγω του γρήγορου dating που αντιμετωπίζουμε σήμερα, με τα πιθανά ταίρια μας να είναι πάρα πολλά και την ερωτική επαφή να υπάρχει περισσότερο για την ικανοποίηση των βιολογικών αναγκών μας, παρά για την εγκεφαλική μας ευχαρίστηση.
Με λίγα λόγια, όταν η χημεία είναι βεβιασμένη ή δεν έχει αρκετό χρόνο να διαπιστωθεί, ή ακόμα κι όταν οι προθέσεις του κάθε ατόμου μπαίνουν στη συνταγή, είναι επόμενο το γλυκό να μη βγει το ίδιο καλό ή τ’ αποτελέσματα να μην είναι και τόσο ξεκάθαρα. Κατά τ’ άλλα, όμως, από ‘δω και στο εξής δε θα χρειάζεσαι «1000 + 1 τρόπους να καταλάβεις αν το γκομενάκι γουστάρει όσο κι εσύ», αλλά θα μπορείς να το υποθέσεις αυτόματα μόλις κουβεντιάσεις ντόμπρα με τον εαυτό σου κι αντιληφθείς τη δύναμη της χημικής αντίδρασής σας.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου