Κι όμως, εσένα κοιτάει!

Ο μικρόκοσμος του φλερτ και των ραντεβού το θέμα που πρόκειται να τεθεί αυτή τη φορά κάτω από το μικροσκόπιο υπό διαφορετικό πρίσμα όμως. Πρόκειται για κάτι που έχουμε βιώσει όλοι και όλες λίγο έως πολύ σε κάποια φάση της ζωής μας. Βρίσκεσαι σε μια έξοδο με φίλους, σε φιλικό σπίτι, κάπου έξω να τακτοποιήσεις υποχρεώσεις, στον Άρη, διάλεξε το σκηνικό σου. Γνωρίζεις κάποιο άτομο το οποίο σου κεντρίζει το ενδιαφέρον και συγκεκριμένα το ερωτικό και στη συνέχεια αντιλαμβάνεσαι πως λαμβάνεις πίσω το ίδιο ακριβώς ενδιαφέρον.

Δε χάνει χρόνο και περνά στην αντεπίθεση, έχοντας πάρει πρώτα, έμμεσα φυσικά, από τη γλώσσα του σώματός σου αλλά και από τις εκφράσεις σου, την απάντηση που ήταν απαραίτητη για προχωρήσει παρακάτω, στο φλερτ δηλαδή. Πρόκειται για τη χρυσή περίοδο πριν προχωρήσει το πράγμα μεταξύ σας και ξεκινήσετε να συναντιέστε πιο συστηματικά.

Σε φλερτάρει επομένως κι αντιμετωπίζεις το γεγονός -όχι το άτομο βέβαια- με μια δυσπιστία. « Τι τώρα, δηλαδή εσύ όντως μου την πέφτεις»; Συμπληρώνεις έναν εσωτερικό διάλογο με τον εαυτό σου. Ο εγκέφαλός σου έχει υποστεί ένα σοκ. Σε έχει πιάσει μια σαστιμάρα που αποκτά πραγματική υπόσταση πρωτίστως υπό τη μορφή των σωματικών αντιδράσεων. Λες κι έχει πιάσει φωτιά όλο το μέσα σου και παγιδεύτηκες, λες και η υπερένταση όλου του κόσμου συσσωρεύτηκε στα άκρα σου, το να διαχειριστείς έως και το σώμα σου φαντάζει μεγάλο ζόρι.

Κάπου εκεί όλο αυτό το εσωτερικό κομφούζιο σαν μια ωρολογιακή βόμβα βρίσκει τον τόπο για να εκδηλωθεί σε ένα έδαφος πρόσφορο και ασφαλές για σας που δεν είναι άλλο από την ανασφάλεια. Μια ανασφάλεια που δεν πάψατε- και δε πάψαμε πολλοί από εμάς- να την ταΐζετε παρ’ όλα τα προειδοποιητικά σημάδια, ίσως γιατί φάνταζε το ιδανικό κρησφύγετο από το να εκτεθείτε, να αλληλεπιδράσετε και ενδεχομένως να πονέσετε.

Η λογική παθαίνει βραχυκύκλωμα και το υποσυνείδητο σού φωνάζει, γρήγορα να θέσεις το σχέδιο σε εφαρμογή, απομάκρυνέ το κι αυτό το άτομο, δε θα είναι δύσκολο, δε θα είναι και η πρώτη φορά. Σπεύδεις να καθησυχάσεις τον εαυτό σου ότι είσαι φύσει απωθητικός, είναι αδύνατον να αποτελέσεις αντικείμενο έλξης και αρεσκείας για κάποιον άλλον και ό, τι ακολουθεί μετά αποτελεί κάτι που σίγουρα θα μετανιώσεις αργότερα, λειτουργείς όμως βάσει ενστίκτου που εσφαλμένα πιστεύεις ότι θα σε δικαιώσει στο τέλος.

Τα σενάρια ένα σωρό, προσαρμόζονται από το άτομο αναλόγως την ιδιοσυγκρασία του και τις συνθήκες. Μπορείς επομένως να κατεβάσεις τα ρολά σου αγνοώντας επιδεικτικά το πρόσωπο που σου εκδηλώνει την αρέσκειά του. Σφυρίζεις αδιάφορα επομένως, ωσότου κοπάσει η μπόρα και πετύχεις το σκοπό σου που δεν είναι άλλος από το να ξενερώσεις το πρόσωπο απέναντί σου σε τέτοιο βαθμό που να τη κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Άλλες φορές βγαίνει αυτό το σνομπ υφάκι που όλοι έχουμε μέσα μας κατά βάθος και σε άψογη συνεργασία μ’ αυτό τα κάνουμε πανηγυρικά όλα σαλάτα.

Το περίβλημα του αντιπαθή γίνεται η σανίδα σωτηρίας, αυτό που είχαμε ανάγκη για να βγούμε από το αδιέξοδο του δράματος να πάμε για ένα ραντεβού που γουστάρουμε κάργα ή να παίξουμε μπαλίτσα στο γήπεδο που βαφτίζεις αυθαίρετα φλερτ και καλά κάνεις.

Το αίσθημα της ματαίωσης μας κατατρώει και συγκεκριμένα ο φόβος μην το βιώσουμε κι εμείς, μιας και λογικά είμαστε φτιαγμένοι από ζάχαρη και λιώνουμε στο άψε-σβήσε με την πρώτη απόρριψη ή το πρώτο αποτυχημένο ραντεβού. Έχουμε τις τρύπες μας και εμείς, τις ανασφάλειές μας ότι δεν είμαστε ωραίοι, ελκυστικοί και αρκετά τέλειοι για να κάνουμε και κάποιον άλλον ευτυχισμένο εκτός από την οικογένεια και τα κολλητάρια μας. Επιλέγουμε επομένως να υποκύψουμε σ’ αυτήν την αντίληψη και τροφοδοτούμε τον εαυτό μας με τη σκέψη της, φτιάχνοντας μια σειρά από φαύλους κύκλους.

Η άλλη όψη του νομίσματος ναι μεν σχετίζεται πάλι με το θέμα του φόβου, μόνο που αυτή τη φορά είναι ο φόβος του «τι θα γίνει αν όλα πάνε καλά;» Το ενδεχόμενο του να κυλήσει ομαλά μια σειρά από ραντεβού ή  μια ερωτική αναμέτρηση φλερτ είναι αρκετό για να μας τρομοκρατήσει και να θέλουμε να το βάλουμε στα πόδια.

Νομίζω πως, ίσως, σε όσους να συμβαίνει αυτό· αναρωτιούνται τι σκατά έχει μέσα το κεφάλι τους, τι πάει στραβά μαζί τους. Απαντώ υπεύθυνα, τίποτα. Είμαστε και είστε καλά, κάποιες φορές παραπάνω από καλά. Βολευόμαστε σε μια κατάσταση και την κάνουμε συνήθειο, σχεδόν εξάρτηση. Λησμονούμε πως η αξία και το ουσιώδες βρίσκονται στο να δώσουμε τη μάχη μας κάθε μέρα κι από λίγο και όχι στο να βουτήξουμε το κεφάλι στη γη σαν τη στρουθοκάμηλο.

Όλη αυτή η πρεμούρα πως θα τα κάνουμε μαντάρα από το πρώτο ραντεβού ή με το που μας φλερτάρουν προέρχεται από τον ίδιο μας τον εαυτό. Το μυαλό μας γεννά πεποιθήσεις για το τι μπορούμε και τι όχι που τις υιοθετούμε αβίαστα χωρίς δεύτερη σκέψη. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας, κάτι σαν time out. Ας αφήσουμε το κοντέρ να μηδενιστεί. Ξεχάστε όλες τις μάταιες διαδρομές που διανύσατε, έχετε εξαντληθεί ήδη αρκετά, ξοδέψατε τόσο καύσιμο, τόση ενέργεια για να πείσετε τους εαυτούς σας ότι είστε άσχημοι, ανόητοι, άγαρμποι και πως θα τα θαλασσώσετε στα σίγουρα. Εστιάζοντας στη ρίζα του προβλήματος, στο τι είναι αυτό που πυροδοτεί τις Χ αντιδράσεις και συμπεριφορές από εσάς όταν σας φλερτάρει πρόσωπο που σας ενδιαφέρει κι εσείς το απορρίπτετε, είναι ένα πολύ καλό ξεκίνημα.

Επομένως ξεκινήστε με το να εγκαταλείψετε την τακτική της στρουθοκαμήλου, το να υποκρίνεστε δηλαδή ότι το πρόβλημα δεν είναι ορατό ή δεν υπάρχει καν. Εν καιρώ, η αλλαγή θα είναι ορατή και στον περίγυρό σας αλλά κυρίως σ’ εσάς που έχετε λίγο παραπάνω ανάγκη να πιστέψετε στον εαυτό σας και να αφεθείτε στο να ζήσετε κάτι ξεχωριστό ή και κάτι που ίσως σας πληγώσει αλλά θα διδαχθείτε από τον πόνο. Άλλωστε αυτή είναι και όλη η μαγκιά του φλερτ. Πας στα τυφλά κι ελπίζεις να συμβεί κάτι τόσο καλό, που θα αξίζει τον ενδεχόμενο πόνο. Αχ, αυτός ο έρωτας!