Τίποτα σαν τις νύχτες στην παραλία με την παρέα

Έρχεται κάποτε η εποχή που αναμένουν όσο τίποτα μικροί και μεγάλοι. Η εποχή της ξεγνοιασιάς, της καλοπέρασης, η εποχή που στάζουν τα ζουμιά απ’ τη φέτα του καρπουζιού στο πρόσωπό μας, κι εμείς καθόλου δε νοιαζόμαστε για τους λεκέδες. Μεροληπτώ, μπορεί, αλλά η αίσθηση της άμμου στα πόδια είναι τόσο αναντικατάστατη όσο o ήχος απ’ τον παφλασμό των κυμάτων που γαληνεύει κάθε εσωτερική μας τρικυμία. Ο ήλιος ψηλά να καίει κι εμείς να τρέχουμε σε παραλίες να τον ξεγελάσουμε, να βρούμε καταφύγιο σε σκιερά σημεία και δροσιά σε όμορφες θάλασσες, θάλασσες που κάναμε δικές μας με τα γέλια και τις φωνές μας να αντηχούν παντού και σε κάθε ευκαιρία.

Ειδικότερα, αν είσαι φοιτητής κι επιστρέφεις στον τόπο σου, έχεις όλο τον χρόνο μπροστά σου να αναπληρώσεις το διάστημα που χάθηκε μακριά απ’ τους φίλους σου, καθώς μεγαλώσατε πια και σπουδάζετε σε διαφορετικές πόλεις.  Οι επανενώσεις είναι ό,τι πρέπει κι ειδικά εκείνες που γίνονται κοντά στη θάλασσα είναι ανεκτίμητες σε αξία. Οι παραλίες έχουν μια ιδιαιτερότητα, μια αύρα αλλιώτικη κι είναι κατάλληλες για να αποδράσεις σε αυτές οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας αλλά και της νύχτας.

Δεν είναι μυστικό πως τα πιο επιτυχημένα, τα πιο επικά κι αλησμόνητα, πάρτι έγιναν καλοκαίρι σε μια αμμουδιά. Εκεί θα βρεις κάτι που κανένα ασφυχτικά γεμάτο κλαμπ ένα θερινό σαββατόβραδα δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να σου προσφέρει, τη μη επαναληπτικότητα. Ξέχνα την ίδια (ό,τι να ‘ναι) playlist, με σκυλάδικα και ξένα, τα ίδια αμφιβόλου ποιότητας ποτά και τα μπαγιάτικα ξηροκάρπια στο τραπέζι. Ένα νέο κεφάλαιο γράφεται απ’ την αρχή σε ένα μόνο βράδυ. Ειδικά, αν έχεις γενέθλια μέσα στο κατακαλόκαιρο και ψάχνεις την ιδανική λύση για να διασκεδάσεις με την παρέα σου, δεν έχεις παρά να τους πάρεις και να αράξετε εκεί.

Εκτός φυσικά απ’ το καθιερωμένο νυχτερινό μπάνιο, προηγείται η μάζωξη γύρω απ’ τη φωτιά που θα ανάψετε. Ανταλλάσσετε τα νέα σας, σοκάρεστε,  χαίρεστε με τα όσα μαθαίνετε για το διάστημα που ήσασταν χώρια και φυσικά καλωσορίζετε τυχόν νέα μέλη στη συμμορία. Προφανώς και θα ‘χετε φροντίσει ήδη να υπάρχει φαγητό, δεν μπορεί να λείπει από καμία συγκέντρωση φίλων το μαγικό συστατικό που ενώνει τους ανθρώπους και γεμίζει με ευχαρίστηση στομάχια και ψυχές. Κρέας στα κάρβουνα (ή ό,τι άλλο προτιμάτε) το σήμα κατατεθέν σας σε κάθε σας μάζωξη.

Στην άκρη, οι παγωμένες μπίρες στο ψυγειάκι κι ύστερα ένας-ένας να παίρνετε από μία, τσουγκρίζοντας όλοι μαζί, με τα χαμόγελα στα χείλη και τις προπόσεις να δίνουν και να παίρνουν. Η μία μπύρα γίνεται δύο, μετά τρεις και πάει λέγοντας. Για να συνειδητοποιήσετε στο πικ της καλοπέρασης πως ακόμη δεν έχετε βουτήξει. Δεν κάνετε, όμως, απλή είσοδο, η ένταση της μουσικής στα ηχεία που έχετε φέρει μαζί σας δυναμώνει. Τραγούδια δικά σας, που έχετε αγαπήσει, που δε μεγάλωσαν μόνο εσάς αλλά γενιές ολόκληρες σας συνοδεύουν στη νυχτερινή σας εξόρμηση, εξερευνώντας τον βυθό της θάλασσας κι απολαμβάνοντας τον έναστρο ουρανό αλλά και τη συντροφιά ο ένας του άλλου.

Κι αφού έχετε διασκεδάσει και χορτάσει την αλμύρα της θάλασσας, εξαντλημένοι, ξαπλώνετε στις πετσέτες που στρώσατε πρόχειρα, τα αποψινά σας στρώματα. Δάχτυλα χεριών να χαράσσουν ακατανόητα μοτίβα στην άμμο, μόνο και μόνο για να τη νιώθετε στα χέρια σας, να γλιστρά και να ξεγλιστρά ξανά και ξανά. Η υπερένταση τόσο γλυκιά να μη σας αφήνει να κλείσετε τα βλέφαρά σας. Έχετε ο ένας τον άλλον, παρατηρείτε τα αστέρια να λαμπυρίζουν στο απόλυτο σκοτάδι, λες και κρατούν μυστικά που εσείς δε γνωρίζετε, πάντα τόσο γοητευτικά μυστήρια.

Συζητάτε για ώρες, με τα μάτια ψηλά στραμμένα στον ουρανό, πλάθοντας τα δικά σας σενάρια. Πού θα βρίσκεστε σε μερικά χρόνια από τώρα, με ποιον, θα έχετε, άραγε, αποκτήσει ό,τι ποθήσατε; Ερωτήματα για τα οποία δεν κρατάτε στα χέρια σας τις απαντήσεις, αλλά δεν είναι όμορφο να τις ονειρεύεστε με αυτούς που αγαπάτε στο μέρος που χτίσατε το παρελθόν σας;