Ο ευφυής άνθρωπος απολαμβάνει να τον τρολάρουν

Λένε ότι το χιούμορ είναι δείγμα ευφυίας. Από τον τρόπο που κάποιος θα διηγηθεί μια αστεία ιστορία ή και κάποιο ανέκδοτο μπορεί να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της ευστροφίας του. Και όντως έτσι είναι. Το ίδιο ανέκδοτο παραδείγματος χάριν, όσο αστείο μπορεί να ακουστεί από κάποιο άτομο έξυπνο και πνευματώδες, άλλο τόσο αδιάφορο μπορεί να ακουστεί από κάποιον που η εξυπνάδα του δεν είναι το δυνατό του σημείο. Ειδικά δε όταν το αστείο τους έχει αποδέκτη κάποιον άλλο, έναν φίλο ας πούμε μέσα στην παρέα. Μπορεί να προκαλέσει το γέλιο και την αποδοχή του, μπορεί όμως να γίνει και προσβλητικό και να χαλάσει όλο το κλίμα, ανάλογα με τον τρόπο που θα σερβιριστεί το εν λόγω αστείο. Ανάλογα, βέβαια και με την ευφυία αυτού που θα το πει.

Τι γίνεται όμως και με το άτομο που γίνεται ο αποδέκτης του αστείου; Του φιλικού αυτού πειράγματος; Ο τρόπος με τον οποίο θα δεχτεί το χιούμορ που γίνεται ως προς αυτόν είναι εξίσου ένα μέτρο ευφυίας. Και όχι μόνο. Ο τρόπος που κάποιος δέχεται ένα πείραγμα μπορεί να αποκαλύψει κι άλλες πτυχές του χαρακτήρα του. Όταν κάποιος διακατέχεται με ευθιξία ως προς τη σάτιρα και νιώθει πως θίγεται (και εννοείται πως δεν αναφερόμαστε σε κάποιο προσβλητικό σχόλιο ή κάποια κακοπροαίρετη κριτική) τότε μάλλον αυτός ο κάποιος έχει μέσα του έναν υπέρμετρο εγωισμό και ίσως μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Ακόμη, δεν έχει και την απαραίτητη γνώση του εαυτού του. Κι αντί να δεχτεί το καλοπροαίρετο του τρολαρίσματος, νιώθει θιγμένος και παρεξηγείται. Κάτι που μεταφράζεται ως έλλειψη όχι μόνο χιούμορ αλλά και συναισθηματικής νοημοσύνης και ευφυίας.

Η αναγνώριση των ελαττωμάτων μας αλλά και η διακωμώδησή τους πέραν του χιούμορ, απαιτεί και την κατάλληλη εξυπνάδα, ώστε να καταφέρουμε να τα κάνουμε να φαντάζουν στους άλλους στοιχεία του χαρακτήρα μας αναπόσπαστα, τέτοια ώστε να είναι και εκείνα που κάποιος θα μπορούσε να θεωρήσει και ως αξιαγάπητα. Άλλωστε, η (καλή) πλάκα φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά.

Ένας πραγματικά έξυπνος άνθρωπος δέχεται τα πειράγματα πάντα καλοπροαίρετα. Κατ’ αρχήν γνωρίζει τον εαυτό του και την αξία του, επομένως δε νιώθει να απειλείται από ένα αστείο ως προς το πρόσωπό του. Δέχεται το χιούμορ που γίνεται προς αυτόν αλλά δίνει και τροφή ώστε να μην τερματίσει. Ακόμα και στον σαρκασμό που αγγίζει τα όρια της προσβολής, απαντά με χιούμορ και αξιοπρέπεια. Έστω πως η φύση δεν ήταν και τόσο γενναιόδωρη σε ό, τι αφορά το ύψος σου, παραδείγματος χάριν (όπως στον υποφαινόμενο). Σίγουρα θα έχεις δεχτεί έστω και μια φορά στη ζωή σου τρολάρισμα σχετικά με τα κυβικά σου. Γιατί ίσως δεν μπορείς να φτάσεις κάτι που είναι τοποθετημένο σε κάποιο ψηλό ράφι- το πιο απλό. Θα νιώσεις θιγμένος; Φυσικά και όχι. Μα το ξέρεις καλά πως είσαι κοντούλης. Το έχεις αποδεχθεί, όπως επίσης αποδέχεσαι και το πείραγμα που σου κάνουν αλλά απαντάς και με χιούμορ στο χιούμορ πως τουλάχιστον το Πάσχα, εσύ μπορείς και περνάς όρθιος κάτω από τον Επιτάφιο. Δε χρειάζεται να σκύψεις!

Πειράγματα, τρολαρίσματα ή όπως θέλεις πες τα. Πόση εξυπνάδα απαιτείται ώστε αυτά να είναι πραγματικά πετυχημένα, προκαλώντας το γέλιο χωρίς να θίγουν και να προσβάλουν. Αλλά πόση ευφυία πρέπει να έχεις για να μπορέσεις να τα αποδεχτείς, αυτό δε μετριέται. Γιατί το πεις ένα καλό αστείο σε κάνει έξυπνο. Το να το αποδεχτείς όμως, σε κάνει ευφυή.