Έρως, ο ασπασμός των αγγέλων προς τα άστρα. Τάδε έφη Βίκτωρ Ουγκώ. Πόσο δίκιο είχε ο μεγάλος αυτός συγγραφέας και ίσως πόσο ερωτευμένος να ένιωθε όταν εμπνεύστηκε αυτή τη ρήση. Όταν ερωτεύεσαι τα πάντα μοιάζουν διαφορετικά. Όλα ομορφαίνουν. Λουλουδάκια και καρδούλες παντού. Τι ωραία! Ειδικά δε, όταν πρόκειται και για περίπτωση κεραυνοβόλου έρωτα, ε; Ξέρεις όταν σου σκάει εκεί που δεν τον περιμένεις. Τότε είναι που η μαγεία χτυπάει κόκκινο. Μήπως όμως θέλει λίγη προσοχή; Μήπως αυτή η ονειροβασία μπορεί να προβεί μοιραία; Ίσως γιατί:
1.Δε γνωρίζεις το χαρακτήρα του ανθρώπου που ερωτεύτηκες κεραυνοβόλα. Σίγουρα, τα ωραία μάτια, η μελωδική φωνή κι όλα τα άλλα εξωτερικά χαρακτηριστικά του μπορεί να είναι τα πιο τέλεια που μπορεί να έχεις συναντήσει. Μπορείς όμως να διακρίνεις τον εσωτερικό του κόσμο; Πιο απλά ξέρεις με τι άνθρωπο έχεις να κάνεις;
2. Δεν μπορείς να δεις τις αρνητικές πτυχές του. Φυσικά και κανείς δεν είναι τέλειος. ‘Ολοι μας έχουμε τα ελαττώματά μας. Συνεπώς και το αντικείμενο του κεραυνοβόλου μας έρωτα έχει τα δικά του. Έλα όμως που δε θέλεις να τα δεις. Κι αν είναι όμως από εκείνα που δεν μπορείς να ανεχτείς; Κι αν όταν το καταλάβεις είναι αργά; Λογικά κάποιος θα απογοητευτεί.
3. Δεν είσαι ο εαυτός σου. Μη γνωρίζοντας ακόμα τουλάχιστον το χαρακτήρα του κεραυνοβολήματός σου και στην προσπάθειά σου να κερδίσεις τις εντυπώσεις είναι πιθανό να κάνεις πράγματα τα οποία μπορεί να είναι ξένα προς εσένα. Να αλλάξεις παραδείγματος χάριν το προσωπικό σου στιλ ή ακόμα και τον τρόπο έκφρασής σου, μόνο και μόνο γιατί βλέπεις πως δεν ταιριάζουν με αυτά του προσώπου που σε ενδιαφέρει.
4. Βρίσκεσαι σε μια διαδικασία αποκωδικοποίησης του προσώπου. Καθώς δεν ξέρει τον τρόπο που σκέφτεσαι και τον τρόπο που εκφράζεσαι, βάζεις τον εαυτό σου στο τριπάκι να προσπαθείς να μαντέψεις αν σε κατάλαβε. Αν από μια αντίδρασή του σε κάτι που είπες ή έκανες έπιασε το νόημα, παρεξήγησε ή έμεινε αδιάφορος.
5. Δεν ξέρεις αν τον καταλαβαίνεις. Αν αντιστρέψουμε το προηγούμενο ερώτημα τίθεται αντιστοίχως το εξής θέμα. Είσαι σε θέση να τον καταλάβεις; Αυτό που είπε ή έκανε πιο ήταν το πραγματικό νόημα; Τουτέστιν τι εννοεί ο ποιητής;
6. Η κατά φαντασίαν αποδοχή. Έστω λοιπόν ότι δυστυχώς επί του προκειμένου, απέτυχες να αποκωδικοποιήσεις το πρόσωπο αυτό που σε ενδιαφέρει. Κι εκεί που στην πραγματικότητα λαμβάνεις μια ειλικρινή συμπάθεια, εσύ μέσα από τη ματιά του ερωτευμένου βλέπεις ανταπόκριση στα αισθήματά σου. Ονειρεύεσαι και περιμένεις τη στιγμή που θα γίνετε ένα. Σχεδιάζεις ή περιμένεις το πρώτο βήμα. Μάταια όμως. Νόμιζες πως ανταποκρίνεται.
7. Η διαχείριση της απόρριψης. Έφαγες λοιπόν τα μούτρα σου. Ο κεραυνοβόλος σου έρωτας δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά σου. Έχεις τη δύναμη να το ξεπεράσεις ανώδυνα και να προχωρήσεις παρακάτω σαν να μην έγινε τίποτα; Αυτό θα είναι το ιδανικό. Έχοντας όμως εξιδανικεύσει, όπως συνήθως γίνεται, το άτομο που κεραυνοβόλα ερωτεύεσαι η απογοήτευση που σε διακατέχει τις περισσότερες φορές σε καταβάλλει. Είσαι σε θέση να το αντιμετωπίσεις;
8. Έστω πάλι πως η πολυπόθητη συνένωση των δυο πραγματοποιείται. Ναι στην αρχή όλα είναι όλα ωραία και όμορφα. Τα πάντα προμηνύουν την ιδανική επιλογή. Την τέλεια σχέση. Τι γίνεται όμως όταν μοιραία θα εμφανιστούν κάποια συννεφάκια στον ουρανό; Μπορούν να αντιμετωπιστούν ή μήπως από τα πρώτα κιόλας ζόρια αρχίζεις να καταλαβαίνεις πως τελικά αυτό που ένιωθες δεν ήταν αυτό που νόμιζες;
9. Νιώθεις ότι σπαταλήθηκες άδικα. Ερωτεύτηκες κεραυνοβόλα. Δυνατά. Όπως και η ένταση ενός κεραυνού. Έδωσες, έδωσες. Και τι δεν έδωσες. Κάποια στιγμή, εκείνη την ώρα του απολογισμού αναρωτιέσαι. Άξιζαν αυτά που έδωσες; Εσύ τι πήρες; Και τελικά ποιο ήταν το πρόσωπο αυτό που κεραυνοβολήθηκες; Ίσως και να μην πρόλαβες να το γνωρίσεις όσο θα έπρεπε.
10. Τελικά ήταν ενθουσιασμός. Η καρδούλα σου χτύπησε δυνατά. Ξενύχτησες. Ονειρεύτηκες με τα μάτια σου ανοιχτά. Παραδόξως όμως το συναίσθημα αυτό δεν είχε διάρκεια. Όπως και η διάρκεια του κεραυνού. Η φλόγα άρχισε να σβήνει. Τα όνειρα που έκανες απείχαν πολύ από την πραγματικότητα. Ίσως εν τέλει να μην ήταν έρωτας αυτό που ένιωσες.
Κεραυνοβόλος έρωτας. Το λες και ρίσκο. Σαν να ψάχνεις να βρεις τον άσσο κούπα ανάμεσα στα πενήντα δύο φύλλα μιας τράπουλας. Βάσει πιθανοτήτων, λίγες οι ελπίδες. Αλλά δεν αξίζει μωρέ να το προσπαθήσεις; Τράβα εσύ το φύλλο σου και ό, τι κάτσει. Απλά ζήσ’ το.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου