10 μουσικά ταξίδια με το τρένο πρωταγωνιστή

Τρένο. Ίσως το πιο συναισθηματικό μέσο για να ταξιδέψεις. Η ατμόσφαιρα του σταθμού και η εναλλαγή παραστάσεων κατά το ταξίδι γεννούν συναισθήματα ιδιαίτερα, τόσο σε αυτούς που φεύγουν όσο και σε αυτούς που μένουν. Από τον μικρό Φάνη Ιακωβίδη στην Πολίτικη Κουζίνα που άφησε πίσω του την αγαπημένη του Σαϊμέ μέχρι τον Harry Potter τη στιγμή που αποχαιρέτησε τον γιο του Albus Severous, η συγκίνηση ξεχείλισε. Σε κάτι τέτοιες στιγμές απαραίτητη είναι η μουσική υπόκρουση. Ένα τραγούδι που θα βάλουμε στα ακουστικά του κινητού μας -μιας και τα Walkman αποτελούν πλέον εκθέματα σε μουσείο- ή ένα κομμάτι που θα σιγοψιθυρίσουμε ολοκληρώνει τη μαγεία της στιγμής. Ας θυμηθούμε κάποια από τα τραγούδια που μπορούν να μας συντροφεύσουν σε ένα ταξίδι με τρένο!

1. Το τρένο – Τρύπες 

Ο Γιάννης Αγγελάκας μάς τραγούδησε για ένα τρένο που τη στιγμή που αποφάσισε να βγει από την αδράνεια, όλοι αναρωτήθηκαν «Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν;». Ένα τραγούδι που μας ωθεί να προχωράμε, ό,τι κι αν έχει συμβεί, σαν το τρένο που φτιάχτηκε για να κυλάει στις ράγες του.

2. Jumping someone else’s train – The Cure

Το 1980 ο Robert Smith μάς προέτρεψε να μην απολογούμαστε γι’ αυτά που λέμε και νιώθουμε. Να είμαστε ο εαυτός μας και να μην ταξιδεύουμε με το τρένο κάποιου άλλου, αλλά με το δικό μας. Το κομμάτι αυτό παραμένει επίκαιρο μέχρι και σήμερα! Άραγε μπορούμε να ακολουθήσουμε τη συμβουλή του;

3. Τρένο Φάντασμα – Ξύλινα Σπαθιά

Ο Παύλος Παυλίδης μάς τραγούδησε για εκείνο το τρένο φάντασμα που ταξίδευε χωρίς οδηγό, ενώ προορισμό είχε το λιβάδι του Μεγάλου Μανιτού. Ένα τρένο που μεταφέρει τη ζωή του καθενός, ενώ στη γαλαρία του’ είναι όλα σκοτεινά. Πρόκειται για ένα τραγούδι γνώριμο σε πολλούς από εμάς με κρυμμένα νοήματα!

4. Another journey by train – The Cure

Ο Robert και η παρέα του μας χάρισαν ένα ακόμα ταξιδιάρικο τραγούδι. Πρόκειται για ένα ορχηστρικό κομμάτι που οδηγεί καθέναν που το ακούει στον προορισμό που επιθυμεί, ξυπνώντας τις εικόνες και τις αναμνήσεις που ο ίδιος ο επιβάτης θέλει να φέρει στο μυαλό του και να αναβιώσει.

5. Crazy train – Ozzy Osbourne

Ο θρύλος της παγκόσμιας μουσικής και τοτέμ της ροκ, Ozzy, μας καλεί να επιβιβαστούμε στο δικό του «τρελό τρένο» και να μάθουμε επιτέλους να ζούμε με αγάπη ανάμεσά μας, βγάζοντας το τρένο μας έξω απ’ τις ράγες του. Τι λες; Πάμε ν΄ κάνουμε πράξη τη συγκεκριμένη πρόκληση;

6. Κάνε κάτι να χάσω το τρένο – Δημήτρης Μητροπάνος / Τζίμης Πανούσης

Ένα γνωστό λαϊκό άσμα που πρωτοτραγούδησε ο Δημήτρης Μητροπάνος και αργότερα «πείραξε» με τον δικό του μοναδικό τρόπο ο Τζιμάκος. Το συγκεκριμένο κομμάτι υμνεί τον αποχωρισμό, όσο σκληρός κι αν είναι, και αποτυπώνει με ρεαλισμό τον πόνο τη στιγμή που λες αντίο σε ένα πρόσωπο που αγαπάς πολύ.

7. Runaway Train – Soul Asylum

Το 1993, η ροκ μπάντα από τις ΗΠΑ μάς κάλεσε να πάρουμε το τρένο της φυγής και να φύγουμε μακριά από ό,τι μας χαλάει και μας πληγώνει, χωρίς να επιστρέψουμε σε αυτό, αφού το εισιτήριο θα είναι one way. Πόσο εύκολο είναι όμως να αφήσουμε όσα δε μας κάνουν καλό και να πάμε παρακάτω;

8. Κάποιο τρένο – Δήμητρα Γαλάνη

Στο μακρινό 1969, ο Δήμος Μούτσης μελοποιούσε τους στίχους του Νίκου Γκάτσου, γράφοντας για αυτόν που περιμένει στον σταθμό για το τρένο που θα ερχόταν και θα έφερνε μαζί έναν συγκεκριμένο επιβάτη. Αυτός/η όμως δεν ήρθε ακόμα. Ή μπορεί να μην ήρθε και ποτέ. Καμιά φορά, όταν οι προσδοκίες μας δεν εκπληρώνονται, είναι δύσκολο να το αποδεχτούμε.

9. Last train to Trancentral – The KLF

Μια techno μπάντα που ίσως λίγοι σήμερα θυμούνται, η οποία και σημάδεψε τη δεκαετία του ’90. Το συγκεκριμένο κομμάτι μάς ταξίδεψε με το τελευταίο τρένο για τον κεντρικό σταθμό, μετατρέποντας το ταξίδι σε ένα ατελείωτο πάρτι σε ρυθμούς electro. Μια μελωδία που ακόμα ηχεί στ΄ αφτιά μας και μοιάζει γνώριμη!

10. Μυστήριο τρένο – Χρήστος Θηβαίος

Για ένα μυστήριο τρένο μάς τραγούδησε ο Χρήστος Θηβαίος, παραλληλίζοντας με το τρένο αυτό με την ίδια τη ζωή. Ένα τρένο με χαρές και λύπες, με συνεπιβάτες και παρέα με τον έναν και μοναδικό σύντροφο. Όπου κι αν πηγαίνει το τρένο αυτό, τελικά μοναχό πηγαίνει κι αυτή είναι μια καθόλου αρεστή συνειδητοποίηση.

Μπορεί να υπάρχουν αεροπλάνα και βαπόρια, ίσως μπορούμε να ταξιδέψουμε άνετα με το αυτοκίνητο, όμως τα ταξίδια με το τρένο θα είναι πάντα ξεχωριστά. Θα μας βγάζουν ένα ιδιαίτερο συναίσθημα. Είτε είσαι ροκ, είτε έντεχνος, είτε λαϊκός θα βρεις κάποιο κομμάτι να σε συντροφεύει στο ταξίδι σου, ώστε να νιώσεις καλύτερα αν είσαι αυτός που φεύγει ή να απαλύνεις τον πόνο του αποχωρισμού αν είσαι αυτός που μένει. Απλώς ευχήσου «καλή αντάμωση!».