Beavis και Butthead. Σου λένε κάτι αυτά τα ονόματα; Σου θυμίζουν κάτι; Αν ναι, τότε κατά πάσα πιθανότητα ανήκεις στην ηλικιακή ομάδα 30κάτι με 40φεύγα και σίγουρα έχεις μεγαλώσει με τη δορυφορική τηλεόραση της δεκαετίας του ’90 και συγκεκριμένα με το μουσικό κανάλι MTV. Η ομώνυμη σειρά κινουμένων σχεδίων παιζόταν καθημερινά και αποτελούνταν από μικρές χιουμοριστικές και αυτοτελείς ιστορίες διάρκειας 20 λεπτών. Παρουσίαζε τις περιπέτειες των δυο μικρών ηρώων που όλη τους η ζωή ήταν οι σκανταλιές και η χέβι μέταλ μουσική. Τι λέτε; Πάμε να τους γνωρίσουμε λίγο καλύτερα ή να τους θυμηθούμε αναλόγως του ηλικιακού σου γκρουπ;
Οι Beavis και Butthead ήταν δυο έφηβοι που ζούσαν κάπου στο Τέξας των Η.Π.Α. Φίλοι καρδιακοί που τους ένωνε η λατρεία για τη μουσική και ειδικότερα για τη χέβι μέταλ, καθώς και η κοσμοθεωρία που είχαν αναπτύξει. Ντυμένοι μονίμως με το ίδιο σορτσάκι και το ίδιο μπλουζάκι με τα λογότυπα των Metallica και των ACDC αντιστοίχως περνούσαν τις μέρες τους καταστρέφοντας ό,τι έβρισκαν μπροστά τους και σπάζοντας τα νεύρα όσων είχαν την ατυχία να βρίσκονται γύρω τους. Φοιτούσαν στο γυμνάσιο του Highland High. Οι επιδόσεις τους ως μαθητές δεν ήταν και οι καλύτερες δυνατές. Όποτε δεν έσπαζαν τα νεύρα των καθηγητών με τις αταξίες τους και δε βρισκόταν στο γραφείο του διευθυντή σκαρφίζοντας ερωτήσεις εντελώς άσχετες με το αντικείμενο με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι ταλαίπωροι οι καθηγητές να απαντήσουν και στο τέλος τα νεύρα τους να ‘ναι και πάλι σπασμένα. Οι συμμαθητές τους πάντοτε τους απέφευγαν εξαιτίας του αλλόκοτου χαρακτήρα τους και εν μέρει το κατάφερναν. Εκτός εάν κάποιος έμπαινε στο στόχαστρό τους και τότε τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για αυτόν τον κάποιον. Τα πειράγματα και οι φάρσες που σκάρωναν ήταν πραγματικά επικές.
Όταν δεν ήταν στο σχολείο είτε έσπαγαν τα νεύρα του γείτονά τους, Tom Anderson, είτε περνούσαν άπειρες ώρες μπροστά στην τηλεόραση βλέποντας μουσικά βίντεο. Αν τα βίντεο αυτά δεν ήταν χέβι μέταλ σχολίαζαν τους τραγουδιστές κοροϊδεύοντάς τους ή ψάχνοντας να βρουν τι θέλει να πει ο ποιητής. Όταν τα βίντεο ανήκαν στην αγαπημένη τους μουσική χτυπιόντουσαν στους ρυθμούς του head banging ή χτυπιόντουσαν μεταξύ τους ή κατέστρεφαν ότι είχε απομείνει στο σαλόνι τους. Άλλωστε πάντα υπήρχε πρόχειρο ένα αλυσοπρίονο ή ένα μπαστούνι του baseball για τη δουλειά αυτή. Έστω κι αν δεν καταλάβαιναν πάντα ποια μπάντα έβλεπαν στην τηλεόραση. Ακόμη κι αν ήταν κάποια από τις αγαπημένες τους. Τα μόνα clips που παρακολουθούσαν ήσυχα ήταν αυτά στα οποία πρωταγωνιστούσαν ωραίες γυναίκες.
Δημιουργός των Beavis και Butthead ήταν ο Mike Judge. Πρωτοεμφάνισε τους δυο αυτούς χαρακτήρες το 1992 για τις ανάγκες μιας ταινίας μικρού μήκους και με τίτλο Frog Baseball, η οποία πραγματεύονταν ένα παιχνίδι baseball που έπαιζαν οι ήρωες και αντί για μπαλάκι χρησιμοποιούσαν έναν βάτραχο. Οι ιθύνοντες του MTV κάπου είδαν την ταινία και πρότειναν στον Judge τη δημιουργία μιας μίνι σειράς για το κανάλι. Αυτός δέχτηκε την πρόταση κι έτσι οι Beavis και Butthead έγιναν καθημερινοί ήρωες και αγαπημένη παρέα όλων των μουσικόφιλων και ιδιαίτερα των χεβιμεταλλάδων εφήβων της δεκαετίας του ’90. Το πρώτο επεισόδιο της σειράς προβλήθηκε το Μάρτιο του 1993 και το τελευταίο το Νοέμβριο του 1997, με μια ενδιάμεση ταινία μεγάλου μήκους το 1996 που γυρίστηκε από την Paramount Pictures και είχε τίτλο Beavis and Butt-Head Do America.
Γενικά η σειρά δίχασε την κοινή γνώμη. Το καυστικό -ενίοτε και προσβλητικό χιούμορ του Mike Judge- έκανε χιλιάδες ανθρώπους να αγαπήσουν τους δυο αυτούς χαρακτήρες αλλά δεν υπήρξαν και λίγοι που βρήκαν τη σειρά άσεμνη και προσβλητική, θεωρώντας παρακινούσε τους νέους σε παραβατικές συμπεριφορές. Να ήταν όντως έτσι; Μια φορά όσοι μεγαλώσαμε και αγαπήσαμε τους Beavis και Butthead δεν έχουμε σπίτια μας αλυσοπρίονα. Ούτε και παίξαμε ποτέ baseball με βατραχάκια ή άλλα ζωάκια. Σίγουρα όμως μας λείπουν. Και πάντα θα μας θυμίζουν στιγμές της εφηβείας μας.
Συντάκτης: Δημήτρης Ευσταθιάδης
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
