Οι σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους έχουν αντίκτυπο στην ψυχολογία και τον χαρακτήρα μας. Επηρεάζουν τη συμπεριφορά μας, τον τρόπο που σκεφτόμαστε και πολλές φορές τον τρόπο που ενεργούμε. Εκτός όμως από την προσωπικότητά μας οι σχέσεις μας επηρεάζουν και την ίδια μας την καθημερινότητα. Κι αν αυτό ισχύει για οικογενειακές και φιλικές σχέσεις, τι γίνεται με το ταίρι που με το πέρασμα του χρόνου -κυρίως στις μακροχρόνιες σχέσεις- γίνεται κομμάτι της καθημερινότητάς μας;
Πόσες φορές αλήθεια, εσύ που έχεις μια σχέση και έχεις την τύχη με το μέρος σου να νιώθεις γεμάτος στη σχέση αυτή, δεν αναρωτήθηκες πώς ζούσες πριν συναντήσεις τον σύντροφο της ζωής σου. Προφανώς και υπήρχε ζωή και πριν από τη σχέση σου. Υπήρχε και πριν η καθημερινότητά σου, με τις συνήθειές σου και τις ασχολίες σου, με τις προτεραιότητες και τις δευτερεύουσες υποχρεώσεις σου. Με τον ελεύθερό σου χρόνο και με όλα αυτά που έκανες για να τον περνάς ευχάριστα. Αν κάποιος σε ρωτούσε τότε αν σου λείπει κάτι, ίσως και να μην είχες συνειδητοποιήσει πως θα ήθελες ένα ταίρι. Κι αν τυχόν νιώθεις την έλλειψη της συντροφικότητας, κάπου λες πως δεν έγινε και τίποτα. Κι όταν είναι να έρθει, αν είναι να έρθει, καλώς να έρθει.
Έλα όμως που όπως λέει και ο σοφός λαός, όσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος. Έρχεται, λοιπόν και για σένα η στιγμή εκείνη που βρίσκεις τον άνθρωπο εκείνο που αισθάνεσαι πως είναι ο άνθρωπός σου και αλλάζει ο τρόπος που σκέφτεσαι, αλλάζει κι η καθημερινότητά σου αφού ο άνθρωπος αυτός γίνεται κομμάτι της. Το πρωί όταν θα ξυπνήσεις θα πάρεις τηλέφωνο ή έστω θα στείλεις ένα μήνυμα για μια καλημέρα. Την πρώτη καλημέρα. Το βράδυ το ίδιο για την τελευταία καληνύχτα. Κι ας ήσασταν μαζί μόλις πριν από λίγο. Γιατί μπορεί να συνεχίζεις να ασχολείσαι με όλα εκείνα που ασχολούσουν μέχρι τότε, αλλά πλέον δεν είσαι μόνος. Έχεις ένα ταίρι και αναδιαμορφώνεις το πρόγραμμά σου για να υπάρχει χώρος για το συγκεκριμένο πρόσωπο στη μέρα σου. Κι αυτό είναι από μόνο του πολύ όμορφο.
Κάπου εκεί καταλαβαίνεις πόσο διαφορετική ήταν η ζωή σου πριν γνωρίσεις το συγκεκριμένο πρόσωπο. Κλείνοντας τα μάτια και φέρνοντας μπροστά σου νοερά την εικόνα του ανθρώπου σου ή καθώς τον κοιτάς, αναρωτιέσαι πόσο άλλαξε η ρουτίνα σου μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Δεν περνούσες άσχημα φυσικά πριν γνωριστείτε αλλά αρκετές ο τρόπος που περνάς τον χρόνο σου έχει αλλάξει. Όλα όσα σε ευχαριστούσαν μέχρι τότε στη ζωή σου, ξαφνικά έγιναν πιο όμορφα. Κι όλα αυτά που σε βάρυναν, ως εκ θαύματος ξαφνικά έγιναν πιο ελαφριά. Ζητάς απ’ την υπέρτατη δύναμη, τη μοίρα ή τη ζωή την ίδια, να κρατήσει αυτή η καθημερινότητα όσο πιο πολύ γίνεται. Για πάντα; Γιατί όχι; Όσο κι αν προσπαθήσεις να ξαναγυρίσεις στην παλιά σου ζωή, πλέον σε ευχαριστούν και άλλα πράγματα.
Καλώς ή κακώς στις σχέσεις μας πολλές φορές υπάρχει ημερομηνία λήξεως. Και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο είμαστε υποχρεωμένοι να γυρίσουμε στην προηγούμενή μας καθημερινότητα. Όμως τίποτα δε θα είναι ίδιο. Ίσως επειδή ζώντας το εξιδανικευμένο στο μυαλό μας η ανάμνηση του θα μείνει εκεί. Όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου όμως, η θύμηση θα φέρνει ένα χαμόγελο. Νοσταλγικό μεν, από καρδιάς δε. Ένας άνθρωπος, η καθημερινότητα αλλάζει και η ζωή συνεχίζεται…
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.