Γιατί το 13 είναι ο φόβος των προληπτικών;

Από την αρχαιότητα ακόμα οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες επηρέαζαν τη σκέψη μας αλλά και τη συμπεριφορά μας. Ακόμη όμως και σήμερα δεν είναι λίγοι εκείνοι που μελετάνε τα σημάδια και τους οιωνούς προτού ενεργήσουν και αν το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό ψάχνουν να βρουν τι ήταν αυτό που τους έφερε κακή τύχη. Μια από τις μεγαλύτερες γρουσουζιές είναι ο αριθμός 13. Ο αριθμός φόβητρο των απανταχού προληπτικών. Γιατί όμως επικρατεί σχεδόν διαχρονικά αυτή η άποψη;

Το 13 ως γνωστόν είναι ο επόμενος αριθμός μετά το 12 που στα μαθηματικά θεωρείται ο τέλειος αριθμός. Άρτιος και ακριβώς διαιρετέος με φυσικούς διαιρέτες πλην της μονάδας και του ίδιου του εαυτού, από αλγεβρικής απόψεως αποτελεί έναν τετραγωνισμένο αριθμό. Αλλά και σε άλλες εκφάνσεις το 12 αποτελεί σημαδιακό αριθμό. 12 μήνες έχει ο χρόνος, 12 τα ζώδια του αστρικού κύκλου, 12 οι Απόστολοι κατά την Ορθοδοξία, 12 και οι Θεοί στη μυθολογία. Οτιδήποτε λοιπόν μετά το 12 και συγκεκριμένα το 13 έρχεται να διασπάσει την αριθμητική αυτή αρμονία. Σύμφωνα με τη λαογραφική παράδοση μεταξύ του ηλιακού και του σεληνιακού έτους υπάρχει διαφορά ενός μήνα, έναν δέκατο τρίτο μήνα που θεωρούνταν δυσοίωνος και κακότυχος. Με την επικράτηση όμως του ηλιακού έτους, αυτός ο δέκατος τρίτος μήνας έπρεπε με κάποιο τρόπο να συγχωνευτεί μέσα στον χρόνο. Κι έτσι κάθε τέσσερα χρόνια ο μήνας Φεβρουάριος έχει 29 αντί για 28 ημέρες, με το δίσεκτο έτος να ‘ναι γνωστό για τη γρουσουζιά του.

Αν ψάξουμε και στις ανά τον κόσμο μυθολογικές κοσμογονίες θα διαπιστώσουμε πως ο αριθμός 13 και οι αυτόν φέροντες προκάλεσαν ταραχές και αναστάτωση. Στην ελληνική μυθολογία η Έριδα, η δέκατη τρίτη Θεά της διχόνοιας δεν έλαβε πρόσκληση από τους υπόλοιπους Θεούς του Ολύμπου σε κάποια γιορτή. Για να τους εκδικηθεί έριξε ανάμεσά τους ένα χρυσό μήλο, το γνωστό «Μήλο της Έριδος», το οποίο έγινε αφορμή να ξεσπάσει ο Τρωικός πόλεμος. Αντίστοιχα στη σκανδιναβική μυθολογία, ο δέκατος τρίτος και Θεός της πονηριάς, ο Λόκι μη λαμβάνοντας πρόσκληση σε κάποια γιορτή στη Βαλχάλα εμφανίστηκε απρόσκλητος προσβάλλοντας και σπέρνοντας τη διχόνοια μεταξύ των άλλων Θεών, με κατάληξη ο τυφλός Θεός του σκότους Χόντρ να δολοφονεί τον Θεό της χαράς Μπάλντρ. Τότε πυκνό σκοτάδι κάλυψε όλη τη γη και ο αριθμός 13 έγινε συνώνυμο με την κακοτυχία και τη δυστυχία.

Τώρα αν συμπέσει ημερολογιακά και ο συνδυασμός Παρασκευής και 13 του μήνα, τότε τα πράγματα για τους προληπτικούς γίνονται πολύ δύσκολα γιατί η γρουσουζιά της ημέρας αυτής είναι διπλή. Η άποψη αυτή επικράτησε όταν στις 13 Οκτωβρίου ημέρα Παρασκευή, ο Βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος Δ’, έδωσε εντολή να συλληφθούν και να θανατωθούν όλοι οι Ναΐτες, μια απόφαση που εξόργισε τους Γάλλους υπηκόους, καθώς τους λάτρευαν. Έτσι η μέρα αυτή από τότε θεωρείται κακότυχη. Κάποιοι Βρετανοί επιστήμονες το 1993 προσπάθησαν να μελετήσουν κατά πόσο μπορεί να ισχύει η αρνητική ενέργεια της συγκεκριμένης ημερομηνίας. Διεξάγοντας μια έρευνα ετών, όποτε ο μήνας είχε Παρασκευή και 13 έκαναν σύγκριση στα καταγεγραμμένα τροχαία ατυχήματα με αυτά της προηγούμενης Παρασκευής, της 6ης του ίδιου μήνα. Τα αποτελέσματα που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Medical Journal ήταν εντυπωσιακά. Ο αριθμός των εισαγωγών στα νοσοκομεία της Μεγάλης Βρετανίας από τροχαία ατυχήματα τη συγκεκριμένη ημερομηνία ήταν αξιοσημείωτα μεγαλύτερος.

Προληπτικός ή όχι, ο αριθμός 13 όπου κι αν τον συναντήσουμε πάντα θα προκαλεί μια μικρή ανησυχία. Φυσικά για κάποιους άλλους είναι ο τυχερός τους αριθμός. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το 13 είναι ένας αριθμός όπως όλοι οι άλλοι. Και στο φινάλε, αν δεν υπήρχε το 13 δε θα μπορούσαμε να πάμε στο 14 και μετά στο 15. Ας μην είμαστε άδικοι απέναντί του και ας μην τον στοχοποιούμε. Ένα νούμερο είναι κι αυτό.