Η καθημερινότητά μας, ο κόσμος μας όλος διέπεται από κανόνες και νόμους που ορίζουν τη ζωή μας. Οι διαπροσωπικές μας σχέσεις, ακόμα και η συμπεριφορά μας ως προς τον ίδιο μας τον εαυτό ακολουθούν με ευλάβεια κάποια στερεότυπα που πρέπει, ή αν προτιμάτε, «πρέπει» να ακολουθούμε. Φαντάσου όμως έναν κόσμο, τον κόσμο μας, χωρίς αυτούς τους κανόνες και τους νόμους. Όλα αυτά που τώρα είναι επιβεβλημένα να λειτουργούσαν αντίθετα από όσα έχουμε μάθει. Πάμε να δούμε μία ημέρα σε έναν τέτοιον κόσμο;

Σηκώνεσαι λέει το πρωί, όπως κάθε πρωί. Μια καινούρια ημέρα μόλις ξεκίνησε. Με τις υποχρεώσεις της και όλα αυτά που πρέπει να ανταπεξέλθεις. Το πρώτο πράγμα που κάνεις, είναι να πιείς το πρωινό σου καφεδάκι. Α, όλα κι όλα! Ο πρωινός καφές είναι αδιαπραγμάτευτος. Δε γίνεται να εκλείψει ούτε σε αυτόν το φανταστικό κόσμο που αυτήν τη στιγμή δημιουργούμε. Θες να ανάψεις κι ένα τσιγαράκι αλλά το σκέφτεσαι, γιατί φυσιολογικά το πρωινό λένε οι κανόνες, πρέπει να ξεκινάει με ένα φρεσκοστυμμένο χυμό και ένα γερό πρόγευμα. Άλλωστε καφές και κάπνισμα βλάπτουν σοβαρά την υγεία. Έτσι; Όχι βέβαια, είπαμε, έχουμε εισέλθει σε ένα σύμπαν ανάποδο! Τι πιο ταιριαστό λοιπόν από το να απολαύσεις τον καφέ σου καπνίζοντας και ένα ή δυο -μη σου πω και τρία- τσιγαράκια για συνοδεία. Ίσα-ίσα για να ξεκινήσει σωστά η μέρα σου δηλαδή και να μην ακούς πάλι παράπονα ότι δεν προσέχεις την υγεία σου!

 

 

Το ουτοπικό σου πρωινό έχει τελειώσει. Αφού πήρες τις, τόσο απαραίτητες, ποσότητες καφεΐνης, πίσσας και νικοτίνης (μην ξεχνιέσαι εξετάζουμε έναν ελαφρώς ανάποδο κόσμο τώρα) έρχεται εκείνη η στιγμή που πρέπει να ντυθείς για να πας στη δουλειά σου, όποια κι αν είναι αυτή. Φυσιολογικά, πρέπει να ντυθείς συγκεκριμένα. Για να πας στο γραφείο παραδείγματος χάριν, πρέπει να φορέσεις το κατάλληλο φόρεμα ή το πουκάμισο με την αποπνικτική εκείνη γραβάτα, ώστε να είσαι συμβατός με τους κανόνες και το dress code της δουλειάς σου. Δεν μπορείς να πας με το τζινάκι σου, ας πούμε και το φουτεράκι με τη στάμπα του αγαπημένου σου μουσικού συγκροτήματος! Θα σε κακοχαρακτηρίσουν οι λοιποί συνάδελφοι. Να ήταν όμως αλλιώς ε; Να μπορούσες να πας στη δουλειά σου, ντυμένος όπως πραγματικά εσύ θα ήθελες. Ακόμα και με τις πιτζάμες. Και να ήταν αντικείμενο χλευασμού οι ντυμένοι με καλοσιδερωμένα φορέματα και καθώς πρέπει κουστούμια. Μην τα ξαναλέμε, τώρα μπορείς! Βάζεις λοιπόν τις φόρμες σου και ξεκινάς.

Κι αφού λύθηκε το θέμα της ένδυσης, έρχεται η ώρα εκείνη που πρέπει να ξεκινήσεις για τη δουλειά σου. Έστω πως ξεκινάς στις εννιά το πρωί. Στην καθημερινότητά σου φαντάζομαι ξεκινάς όσο πιο νωρίς γίνεται, για να είσαι έγκαιρα στη θέση σου και να μη σου κάνει παρατήρηση λόγω αργοπορίας ο προϊστάμενός σου. Αφού πατήσεις λοιπόν πέντε φορές το snooze στο ξυπνητήρι, αποχωρίζεσαι τα ζεστά σου παπλώματα (που σε κάτι παλιές σχέσεις λιγότερο σου κόστισε ο αποχωρισμός) και τα κατάφερες. Έφτασες στην ώρα σου. Κάνε τώρα εικόνα να ήταν ανάποδα ο κανόνας. Να έπιανες δουλειά στις εννιά και εσύ να έπρεπε να εμφανιστείς το νωρίτερο στις δέκα. Και αντί ο προϊστάμενος να φωνάζει επειδή άργησες, να σε καλημερίζει επειδή εμφανίστηκες μία ώρα μετά την προκαθορισμένη. Αντίθετα δε, να σου βάζει τις φωνές επειδή σήμερα πήγες ακριβώς στην ώρα σου. «Και τι με ενδιαφέρει εμένα παιδί μου που χτύπησε το ξυπνητήρι σου; Να μην το έβαζες να χτυπήσει!», «Απόλυτο δίκιο έχετε δε θα επαναληφθεί».

Η φανταστική σου βάρδια στη δουλειά τελείωσε. Αύριο πάλι. Και για να γλυτώσεις και το κράξιμο, παίρνεις δυο λεπτάκια να βεβαιωθείς πως δεν ξέμεινε καμία ειδοποίηση ανοιχτή πάλι. Γυρνάς στο σπίτι σου. Το στομάχι σου, σου στέλνει μηνύματα πως δεν ασχολήθηκες μαζί του ακόμη. Στον ανάποδα φτιαγμένο κόσμο σου, μπορεί στο διάλειμμα να χτύπησες ένα ελαφρύ και υγιεινό πιτόγυρο με απ’ όλα, αντί ενός βλαβερού σάντουιτς με φιλέτο γαλοπούλας και ψωμί ολικής άλεσης, αλλά ήρθε η ώρα που πρέπει να φας και κανονικό φαγητό. Θέλεις κάτι εξίσου υγιεινό και ελαφρύ με λίγες θερμίδες, όπως το προαναφερθέν κολατσιό. Όχι τίποτα άλλο, αλλά είναι που βρίσκεσαι σε δίαιτα. Κι ενώ ψάχνεις τις επιλογές που έχεις ανάλογα με την όρεξή σου, καταλήγεις σε κάτι θρεπτικό και σίγουρα διαιτητικό. Μια ελαφριά και άκρως υγιεινή καρμπονάρα ας πούμε. Ξέρεις, εκείνη με την πλούσια κρέμα γάλακτος και το λιπαρό κίτρινο τυρί που κανονικά, εκτός από νόστιμο, μετατρέπει το πιάτο και σε μια πηγή περιττών θερμίδων. Εδώ όμως πρόκειται για ένα ακόμη όπως όλα εκείνα τα πιάτα, που συμπεριλαμβάνονται σε αυτό που λέμε υγιεινή διατροφή. Η χαρά του διαιτολόγου.

Περνάει και το απόγευμα. Έχεις ξεκουραστεί αρκετά, έχεις γευματίσει και σιγά-σιγά νυχτώνει. Μια μέρα τελειώνει και μια καινούρια είναι προ των πυλών. Πρέπει να κοιμηθείς. Και πρέπει να κοιμηθείς αργά, ώστε να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στις ανάποδες υποχρεώσεις της επόμενης ημέρας. Πώς γίνεται αυτό; Εύκολο. Κάθεσαι μπροστά στην τηλεόραση. Επιλέγεις μια σειρά από αγαπημένες ταινίες, ξαπλώνεις αναπαυτικά στον καναπέ σου και παρακολουθείς μέχρι να σε βρει το ξημέρωμα. Κι αν θελήσεις κάτι να μασουλήσεις, εκεί επάνω στην αποχαύνωση, πάντα στο ντουλάπι της κουζίνας φρόντιζε να έχεις αρκετές ποσότητες από γαριδάκια και πατατάκια, συνοδεία πάντα ενός μεγάλου ποτηριού του αγαπημένου σου αναψυκτικού και το νου σου, μη δω τίποτα zero! Είπαμε, διατροφή! Και πού θα πάει. Θα περάσει η ώρα ώστε να κοιμηθείς αργά και να ξυπνήσεις την άλλη μέρα επίσης αργά.

Κάπως έτσι θα ήταν μια μέρα σε έναν κόσμο ανάποδα φτιαγμένο. Έναν κόσμο όπου τα πρέπει θα ήταν εντελώς αντίθετα. Καλός δε φαντάζει; Θα ήταν όμως; Ή μήπως όχι; Για σκέψου. Αν όλα αυτά που στον συμβατικό κόσμο που ζούμε, θεωρούνται απαγορευμένα, σε κάποιον άλλο κόσμο ήταν επιβεβλημένα, θα είχαν την ουσία που έχουν; Θα μπορούσαμε να εκτιμήσουμε την αξία του «απαγορευμένου»; Μάλλον όχι. Γιατί το απαγορευμένο, ανεβαίνει στα μάτια μας ακριβώς επειδή ανήκει στην κατηγορία. Και είναι αυτό που το κάνει ελκυστικό.  Η επιλογή λοιπόν δική σου.

 

Συντάκτης: Δημήτρης Ευσταθιάδης
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη