Όλοι έχουμε ένα αντικείμενο που το θεωρούμε «το τυχερό μας»

Τύχη. Μια απροσδιόριστη μορφή ενέργειας την οποία επικαλούμαστε πολλές φορές όταν κάτι που ξεκινάμε να κάνουμε, θέλουμε να έχει αίσια έκβαση, αφού έχουμε κάνει ό, τι θεωρούμε δυνατό ώστε να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πάντα ο άνθρωπος θεωρούσε καταλυτική την εύνοια της τύχης του. Δεν είναι τυχαίο πως στην αρχαία Ελλάδα η Τύχη, ήταν θεοποιημένη. Λατρεύονταν σαν θεότητα. Ήταν κόρη του Ερμή και της Αφροδίτης και προστάτιδα των πόλεων. Αντίστοιχα οι Ρωμαίοι τη λάτρευαν ως Φορτούνα.

Αρχέγονη λοιπόν, η ανάγκη του ανθρώπου να προσελκύσει την τύχη του. Κι όσο κι αν έχουν διευρυνθεί τα γνωστικά επίπεδα του ανθρώπου, όσο κι αν θεωρείται μεμπτή η επίκλησή της, πολλοί είναι αυτοί που όχι μόνο την πιστεύουν αλλά προσπαθούν να κερδίσουν και την εύνοιά της. Βασικό τους εργαλείο στην προσπάθειά τους αυτή, το γούρι. Κάποιο αντικείμενο που θεωρείται από τον κάτοχό του τυχερό. Ίσως γιατί κάποτε στο παρελθόν κι έχοντας σε μια τσέπη παραδείγματος χάριν το συγκεκριμένο αντικείμενο, μια υπόθεση φαινομενικά δύσκολη είχε αίσια έκβαση, ίσως επειδή δόθηκε από κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, το γούρι θεωρείται ως ένας πομπός θετικής ενέργειας που μπορεί να επηρεάσει την πορεία και την τελική έκβαση των πραγμάτων.

Η φιλοσοφία των γουριών κρύβει μια μυσταγωγία μαγική και η δημιουργία τους αποτελεί μια πραγματική τελετουργία. Χαρακτηριστικά και πολύ ισχυρά θεωρούνται τα Τάλισμαν. Οι ιδιότητές τους καθορίζονταν από τον δημιουργό τους, ανάλογα με τον σκοπό για τον οποίο είχαν δημιουργηθεί. Βασικό υλικό τους είναι διάφορα πετρώματα συνδυασμένα με άλλα υλικά που όμως το κάθε πέτρωμα έχει και μια ξεχωριστή ιδιότητα.  Από την προστασία από το κακό, μέχρι και την προσέλκυση ευημερίας, το κάθε Τάλισμαν είχε συγκεκριμένο σκοπό. Κι όσο περισσότερη πίστη έδειχνε ο κάτοχός του, τόσο περισσότερο ισχυρά γίνονταν. Επίσης υπήρχαν και τα φυλακτά, τα οποία μπορούσαν να είναι ένα οποιοδήποτε αντικείμενο που βρίσκει κανείς στη φύση, αρκεί να είχε μια σπανιότητα. Χαρακτηριστικότερο όλων το τετράφυλλο τριφύλλι. Η σπανιότητά του, έδινε σε αυτόν που το έβρισκε τύχη μεγάλη.

Πέρα, όμως από τα κοινότυπα γούρια κι ανάλογα με αυτό που αποσκοπεί να πετύχει κάποιος και που μπορεί εύκολα να βρει σε κάποιο μαγαζάκι με έθνικ αντικείμενα, ένα μενταγιόν για παράδειγμα που θα το φορέσει κυρίως σαν στολίδι κι όχι τόσο γιατί πιστεύει ότι θα του φέρει τύχη, υπάρχουν κι εκείνα τα καθημερινά μικροαντικείμενα τα συνηθισμένα για όλους τους άλλους, αλλά πραγματικά τυχερά για τον κάτοχό τους.

Όπως είπαμε και πιο πάνω το αντικείμενο αυτό μπορεί να είναι κάτι που πραγματικά μας έβγαλε ασπροπρόσωπους σε μια δύσκολη κατάσταση. Κι όμως. Είχαμε την αίσια και επιθυμητή έκβαση σε αυτό που επιθυμούσαμε, όσο αδύνατον κι αν φάνταζε. Κι όταν σκεφτόμασταν πώς μπορεί να έγινε αυτό, ασυναίσθητα το χέρι έμπαινε στην τσέπη κι ανακαλύπταμε πως μέσα σε αυτή συμπτωματικά υπήρχε κάτι που δε συνηθίζουμε να κουβαλάμε. Κάτι που δεν ξέραμε πώς βρέθηκε στην τσέπη μας. Κάτι που κάποτε μας έδωσε κάποιο χέρι αγαπημένο, κατά τους παλιούς. Μια κίνηση ή μια ενέργεια πέρα από τις συνηθισμένες μας, που όμως στη συγκεκριμένη φάση, συμπτωματικά κάναμε. Και κάπως έτσι, δημιουργούμε το προσωπικό μας γούρι. Και του αποδίδουμε θετικές ενεργειακά ιδιότητες. Κι όταν βγαίνουμε εκεί έξω για να κυνηγήσουμε κάτι θεωρητικά άπιαστο, θυμόμαστε πάντα να το βυθίσουμε σε κάποια τσέπη μας. Να στρέψουμε το βλέμμα μας σε κάτι που ποτέ δεν είχαμε στρέψει, εκτός από τότε που ασυναίσθητα το στρέψαμε και κοίτα να δεις… όλα τότε πήγαν κατ’ ευχή!

Εντάξει παιδιά κακά τα ψέμματα. Τη σήμερον ημέρα, τα πάντα εξηγούνται και σε όλα πρυτανεύει η λογική. Ήρθε το επιθυμητό αποτέλεσμα γιατί ήταν ιδανικές οι συνθήκες, γιατί το δούλεψες όπως έπρεπε, γιατί, γιατί, γιατί. Καμία αντίρρηση. Τι γίνεται, όμως όταν έρθει εκείνο το ανεξήγητο; Εκείνο το αναπάντεχο; Κάτι που έγινε όσο απίθανο κι αν σου φαινόταν. Ή κάτι που όσο κι αν το πάλεψες δεν ήθελες να σου συμβεί. Ψάξε λίγο στις τσεπούλες σου. Το γούρι σου, το είχες επάνω σου;