Στον έρωτα να μετράς και την έμπνευση

Κι εκεί που κάθεσαι στο μπαρ κι απολαμβάνεις το ποτό σου υπό το ημίφως και τη χαλαρωτική μουσική, έρχεται και κάθεται δίπλα σου ο άγγελος επί γης. Αφού παίξουν τα μάτια και η γλώσσα του σώματος πει ό,τι είχε να πει, επιτέλους αρχίζει και η κουβέντα. Και τότε τρως την κατραπακιά. Ο άνθρωπος είναι στόκος. Τόσες μπούρδες μαζεμένες δεν έχεις ακούσει ποτέ ξανά. Κι αναθεματίζεις την ώρα και τη στιγμή που πήγαινες κι έμπλεκες.

Μεγάλη υπόθεση, ο άνθρωπός σου να έχει κάτι να σου πει. Να μπορείς να συζητάς μαζί του. Και οι συζητήσεις αυτές να μη θέλεις να τελειώσουν ποτέ. Να αποτελεί ο ένας για τον άλλον μια πηγή έμπνευσης. Μην το παίρνεις αποκλειστικά και μόνο στα στενά πλαίσια του μορφωτικού επιπέδου. Να σε εμπνέει σε όλα τα επίπεδα. Από το πώς μπορείς να απογειώσεις π.χ. μια κλασσική συνταγή για σάλτσα ζυμαρικών μέχρι το πώς να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα που στα μάτια τα δικά σου φαντάζει σαν Έβερεστ που πρέπει να ανέβεις.

Έμπνευση όμως δεν είναι πάντα τα λόγια. Δεν είναι μόνο η κουβέντα που θα σου πει, για να εμπνευστείς και να κάνεις αυτό που πρέπει ή αυτό που δεν μπορούσες να δεις πως πρέπει να κάνεις. Εμπνεύσου από τη συμπεριφορά του. Βλέπεις πώς χειρίζεται καταστάσεις. Καταστάσεις που ίσως να μην μπορείς να τις χειριστείς. Που ίσως να μη γνωρίζεις πώς να τις χειριστείς. Κι όμως ο άνθρωπος αυτός έχει την ικανότητα, το χάρισμα αν θέλεις να κάνει ακόμα και τα πιο δύσκολα θέματα να μοιάζουν τόσο απλά.

Γενικότερα, μωρέ, η φιλοσοφία του. Βλέπεις πως είναι τόσο διαφορετική από τη δική σου. Κι όχι μόνο είναι διαφορετική, αλλά έχει και την τάση να σε κάνει να αναθεωρείς τον τρόπο που λειτουργούσες μέχρι τώρα σε κάτι που δε σου καθόταν καλά. Θέλεις σε θέματα καθημερινότητας; Παρατήρησε πώς λειτουργεί σε μια κατάσταση τόσο αγχωτική για εσένα, αλλά τόσο φυσιολογική για αυτόν. Βλέπεις ότι δεν τον παίρνει από κάτω. Με δυο τρεις απλές κινήσεις την κάνει να φαίνεται just a piece of cake που λένε και στην Αγγλία. Σε έχουν πιάσει τα υπαρξιακά σου. Φοβάσαι για το αύριο. Μήπως και συμβεί κάτι. Μήπως και πέσει ο ουρανός στο κεφάλι σου όπως οι Γαλάτες, ας πούμε. Κι ο άνθρωπός σου; Ήρεμος και ψύχραιμος. Κι όχι ότι δεν έχει φάει κατά καιρούς κι αυτός τέτοιες φρίκες. Δεν μπορεί. Άνθρωπος είναι κι αυτός. Τι κάνει, όμως σε τέτοιες περιπτώσεις; Το σταυρό του; Διαβάζει τον αστρολογικό του χάρτη; Πάντως ό,τι κι αν κάνει, βλέπεις ότι μια χαρά το παλεύει. Κάτι που εσύ δεν καταφέρνεις. Κάνε, λοιπόν κι εσύ ό,τι κάνει. Εμπνεύσου.

Μεγάλη υπόθεση να σε εμπνέει ο άνθρωπός σου, τελικά. Σίγουρα, καλή είναι η ομορφιά. Τα ωραία μάτια και η ωραία εμφάνιση. Πιο δυνατή όμως η ψυχή, πάντα και για πάντα. Να σου βγάζει στοργή, καλοσύνη, ηρεμία. Μην ξεχνάς όμως και την έμπνευση. Είναι εξίσου ωραίο ο άνθρωπός σου να σε συναρπάζει. Να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Και να τον κάνεις κι εσύ δυνατότερο. Να εμπνέει ο ένας τον άλλον. Κι αν το γραμμένο σας θέλει να μείνετε μαζί, ποτέ μη σταματήσετε να αποτελείτε αφετηρία για το καινούριο ο ένας τον άλλον. Να βελτιώνετε ο ένας τον άλλον. Αν πάλι το κάρμα σας έχει καθορίσει ημερομηνία λήξης, κρατήστε την εξέλιξη. Και γιατί όχι, μεταλαμπαδεύστε την στον επόμενο. Αυτό που κάποτε ενέπνευσε εσένα, αύριο μπορεί να εμπνεύσει κάποιον άλλον μέσω εσού. Οπότε και μόνο για τον λόγο αυτό, άξιζε αυτό που ζήσατε.