Άνθρωποι πέρασαν από τις ζωές μας και μας άφησαν κάτι, ενώ άλλοι έκαναν μια χαλαρή βολτίτσα και μας δώρισαν γρήγορα την απουσία τους κι ένα ερωτηματικό αντί για την αγκαλιά τους. Κάποιος, λοιπόν, αποφάσισε να εξαφανιστεί χωρίς εξηγήσεις κι αυτός μάλλον δεν είσαι εσύ. Εσύ είσαι εκείνος που ήθελε απαντήσεις. Μα τα φαντάσματα δε δίνουν απαντήσεις, μόνο παίζουν με τη σκιά τους ενοχλώντας σε. Ξυπνάς ερωτευμένος και κοιμάσαι αδειασμένος χωρίς να φταις ή και να φταις σε κάτι, δεν το μαθαίνεις ποτέ.
Όταν κάποιος σε χωρίζει χωρίς να στο πει αυτόματα σε αδειάζει, σε γεμίζει ανασφάλειες, σου επιβεβαιώνει ότι τελικά δεν τον ήξερες καθόλου καλά αυτόν τον άνθρωπο, όσο τον είχες κοντά σου. Κι έτσι απλά, σαν να μην έφτανε η βίαιη εξαφάνιση, ένα πρωινό μετά από δύο μήνες, τρία χρόνια ή όσο χρόνο έκρινε απαραίτητο το κάθε φάντασμα μέχρι να εμφανιστεί, αναδύθηκε θέλοντας να σου δώσει τις εξηγήσεις που μάλλον σου είναι πλέον περιττές.
«Γεια, τι κάνεις; Χαθήκαμε!»
«Γεια, αν σ’ ενοχλώ σου ζητώ συγνώμη, αλλά μου λείπεις.»
«Γεια, ξέρω ότι φέρθηκα σκάρτα αλλά θέλω να μιλήσουμε.»
Αν λοιπόν νόμιζες ότι να σ’ αφήσει κάποιος στο διαβάστηκε είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να σου κάνει, τότε μάλλον δε σκέφτηκες ότι μπορεί απλώς να εμφανιστεί ξανά μια μέρα, απαιτώντας χρόνο και χώρο στη ζωή σου. Πόσες απολογίες θα βρεις, πόσες ερωτήσεις ή πληροφορίες βροχή, άλλοτε για επιβεβαίωση του εγωισμού τους, τσεκάροντας αν είσαι ακόμη εκεί, άλλοτε γιατί θέλουν να φτιάξουν την εικόνα τους για τις εντυπώσεις κι άλλοτε επειδή το θεώρησαν λογικό κι επόμενο πως με τον καιρό απλώς θα μαλακώσεις και θα ξεχαστεί η φυγή τους, οπότε κι οι πόρτες θα ανοίξουν ξανά για να περάσουν.
Πόσο ασφαλής αισθάνεσαι στη σχέση σου;
Κάνε τώρα το τεστ!
Έχεις κρίση, προσωπικότητα και ζωή. Δεν είσαι δέσμιος κανενός ούτε υποχρεωμένος να περιμένεις. Το να δέχεσαι μια κακοποιητική συμπεριφορά, ενώ ξέρεις πόσο σε φθείρει, είναι σαν να συναινείς στο να συμβαίνει. Πες ένα μεγάλο “όχι” και μη δεχτείς καμία πρόσκληση για συζήτηση, καμιά παράκληση, κανένα ραντεβού για καφέ. Αν πάλι, έχεις κι εσύ την ανάγκη να μπει μια τελεία κι αισθάνεσαι ότι αν δεν ξεκαθαρίσεις θα σου μείνει το απωθημένο, μπορείς πάντα να συγχωρήσεις το “υποβρύχιό” σου και να γνωστοποιήσεις πως it’s ok και προχωράτε. «Δεκτή η συγνώμη σου, χαίρομαι που το αναγνωρίζεις ότι δεν φέρθηκες καλά» κι άντε στο καλό!
Αν πάλι το submarining που θα δεχτείς σε επηρεάσει τόσο που αισθανθείς πως δε θα καταφέρεις να μην ενδώσεις, τότε ίσως θα πρέπει αυτή τη φορά να δεχτείς και πως φλερτάρεις με μια συνεχή αβεβαιότητα. Μα είναι σημαντικό να είσαι επιλογή κι όχι τυχαία ευκαιρία. Θέλουμε ανθρώπους που στη ζωή μας θα είναι σφραγίδες κι όχι αχνά μολυβάκια για τα περιγράμματα. Αν η εξαφάνιση είναι μόνιμη, θεώρησε τον εαυτό σου τυχερό γλίτωσες μια ώρα αρχύτερα. Θα κλάψεις, θα θιχτείς, θα μάθεις να βρίσκεις τα θετικά με τον καιρό και θα εξελίσσεις την κρίση σου, θα μάθεις να ξεχωρίζεις όσο μπορείς κι είναι εφικτό τους ανθρώπους που είναι ακατάλληλοι για σένα και τη φάση που βρίσκεσαι. Να ξέρεις πως όσο δύσκολο είναι να μη δεχτείς έναν άνθρωπο που σε άφησε χωρίς εξηγήσεις και τώρα είναι πρόθυμος να στις δώσει, άλλο τόσο και περισσότερο δύσκολο, είναι να σε αφήσι για άλλη μια φορά στον πάτο της θάλασσας. Και τότε, τι;
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου