Είναι νωρίς να αρχίσουμε να ονειρευόμαστε τα Χριστούγεννα;

Ο καιρός αλλάζει, «χαλάει» θα πουν οι εραστές του Αυγούστου, η ψύχρα του φθινοπώρου κάνει αισθητή την παρουσία της στο χώρο και τη διάθεση, τα χουχουλιάσματα μέσα στα παπλώματα είναι πια πραγματικότητα κι οι κούπες με ζεστό καφέ έχουν κάνει επισήμως την εμφάνιση και την εντύπωσή τους. Άρα το τελευταίο πράγμα που μένει για την επίσημη έναρξη του χειμώνα στις συνειδήσεις μας είναι τα Χριστούγεννα!

Υπάρχουν πολλές κατηγορίες ανθρώπων για καθετί, υπάρχουν εκείνοι που λατρεύουν αυτήν την εποχή μόλις εκείνη φτάσει κι εκείνοι που τη βαριούνται θανάσιμα. Υπάρχει, όμως, και μια τρίτη κατηγορία, εκείνοι που μόλις ξεκινήσουν να φορούν μπουφάν και να σκεπάζονται με κουβέρτα, μόλις ξεκινήσουν να πίνουν τα πρώτα ζεστά ροφήματα, ονειρεύονται αυτομάτως τα Χριστούγεννα και μετρούν αντίστροφα γι’ αυτά.

Δε σκέφτονται απαραιτήτως τα γλυκά τους –καλά, σίγουρα κι αυτά, γιατί τα μελομακάρονα είναι έρωτας– αλλά το όλο γενικό κλίμα, που θυμίζει πάρτι διαρκείας. Μέσα στην γκρίζα καθημερινότητα, ονειρεύονται επιτέλους λίγη έξτρα χαρά. Τους φωτισμένους δρόμους, τις περίτεχνες βιτρίνες των καταστημάτων εντυπωσιακά στολισμένες και γενικά τους αρέσει κι αδημονούν γι’ αυτή τη θαλπωρή και τη ζεστασιά που εκπέμπουν τα Χριστούγεννα.

Ίσως αυτοί οι ανυπόμονοι να ‘ναι οι ήδη γνωστοί ως σπιτόγατοι, εκείνοι που έχουν αδυναμία στο χειμώνα, το κρύο του και το χουχούλιασμα και μαζί μ’ αυτά αγαπούν και τη διαδικασία του στολίσματος στο σπίτι. Είναι εκείνοι που θα κατεβάσουν τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια και λοιπά μπιχλιμπίδια τουλάχιστον ενάμιση μήνα νωρίτερα και φυσικά θα στρώσουν και τα αγαπημένα τους χαλιά, ενώ περιμένουν να ανάψουν το τζάκι ή το καλοριφέρ και να τυλιχτούν με μια κουβέρτα στον αναπαυτικό τους καναπέ, βλέποντας σειρές και ταινίες, εννοείται στο πνεύμα των γιορτών.

Από κάποιους ίσως θεωρηθούν παράλογοι κι υπερβολικοί, αλλά για αυτούς αυτό το διάστημα είναι το καλύτερο κομμάτι και των δώδεκα μηνών κι ο ενθουσιασμός τους δε μαραίνεται με κανένα πικρόχολο σχόλιο. Έχουν επιτέλους την ευκαιρία να οργανώσουν όσα είχαν στο νου τους και περίμεναν πώς και πώς σχεδόν ένα χρόνο τώρα. Να διαλέξουν διακοσμητικά, να οργανώνουν μικρές αποδράσεις σε χειμερινά θέρετρα, να κατεβάσουν ιδέες για ιδιαίτερους στολισμούς.

Για όλους αυτούς τους χριστουγεννάκηδες τα Χριστούγεννα δεν είναι απλά μια γιορτή. Βρίσκουν μέσα τους μια μαγεία κι ένα ρομαντισμό. Λατρεύουν τις οικογενειακές προετοιμασίες, τις βόλτες στα μαγαζιά για αγορά δώρων με φίλους και φυσικά το στολισμό του δέντρου με όλους τους αγαπημένους τους ή το άλλο τους μισό. Ε, πώς να μην ανυπομονούν και να μη θέλουν να το ζήσουν όσο νωρίτερα και για όσο περισσότερο γίνεται;

Όσο προετοιμάζονται κι οργανώνουν τα βήματά τους για τη διακόσμηση του σπιτιού (φυσικά και θέλουν να τα κάνουν όλα τέλεια) ακούν τζαζ και μπλουζ μουσική που τους ηρεμεί και τους βάζει ακόμη πιο πολύ στο κλίμα. Δε θα βαρεθούν ποτέ να μιλάνε για τα αγαπημένα τους στολίδια (κάποια απ’ αυτά είναι δώρα κι άλλα τα έχουν χρόνια και τα προσέχουν σαν φυλαχτά) και φυσικά δεν είναι λάτρεις του μινιμαλισμού. Για εκείνους όσο περισσότερο φωνάζει Χριστούγεννα το σπίτι (κι η γειτονιά, αν είναι δυνατόν) τόσο το καλύτερο.

Αγαπούν να ψάχνουν ώρες ολόκληρες τα κατάλληλα φωτάκια για να στολίσουν όλο το σπίτι τους, χωρίς να ενδιαφέρονται τόσο για το κόστος ούτε να στεναχωριούνται με το ξέμπλεγμα των καλωδίων (τι μαρτύριο) αρκεί να έχουν το πιο φωτεινό (κυριολεκτικά) αποτέλεσμα. Παράλληλα κάνουν κι οι ίδιοι διάφορες κατασκευές ή δημιουργούν δικά τους χειροποίητα στολίδια για να τα προσφέρουν σε φίλους και συγγενείς. Πρωτότυπα δώρα και γλυκιά χειρονομία!

Εν ολίγοις, χαίρονται κι απολαμβάνουν όλη τη διαδικασία τουλάχιστον κάνα μήνα πριν απ’ τα Χριστούγεννα, γιατί θέλουν να τη ζήσουν στο έπακρον. Κι όταν πια φτάσει η μέρα των Χριστουγέννων τους πιάνει μια μελαγχολία, καθώς ξέρουν ότι έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος της πιο αγαπημένης τους εποχής κι εύχονται να μπορούσαν να το κρατήσουν λίγο ακόμα αυτό το θέαμα με τα φωτάκια και τα στολισμένα δέντρα, τα περισσότερα χαμόγελα και τα γλυκά συναισθήματα.

Ίσως να δικαιολογείται η ανυπομονησία τους, καθώς όταν πια έρθουν και μέχρι να προλάβουμε να το συνειδητοποιήσουμε, θα ‘χουν πια φύγει. Σε μια ζωή που την κάναμε μουντή, αν τα Χριστούγεννα μπορούν να μας κάνουν ξανά λίγο παιδιά, δικαιολογείται και μας αξίζει να τα τραβάμε λίγο παραπάνω!

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!