Το pillowfights θυμάται, τιμά και γιορτάζει τους αρθρογράφους που πέρασαν κάτω από τα πούπουλά του σ’ ένα αρθρογραφικό reunion! Παλιοί κι αγαπημένοι pillowfighters, επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος και μας χαρίζουν ένα ακόμα άρθρο.
Καλώς μας ξανάρθατε και καλώς σας ξαναδεχτήκαμε!
Γράφει η Γεωργία Δημητρακάκου. (Διάβασε παλαιότερα άρθρα στη στήλη της #Res_non_verba)
Οι άνθρωποι έχουν μάθει να βγάζουν συμπεράσματα μόνο από καταστάσεις. «Μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις», λένε, αλλά η πραγματικότητα κάποιες φορές είναι πολύ διαφορετική. Οι εικόνες αλλάζουν από μάτια σε μάτια, από συναίσθημα σε συναίσθημα, αλλά η αλήθεια είναι αυτή που έχει σημασία. Και για να είμαστε ειλικρινείς, πρέπει πρώτα να μάθουμε να σεβόμαστε.
Ο σεβασμός είναι δύσκολος. Κάποιοι δεν τον έχουν έντονα αναπτυγμένο κι άλλοι δεν ξέρουν πώς να τον εκδηλώσουν. Από μικροί μαθαίνουμε ότι ο σεβασμός φέρνει κοντά τους ανθρώπους. Δεν μπορείς να χτίσεις ειλικρινείς σχέσεις με τους γύρω σου -γονείς, φίλους, συναδέλφους, σύντροφο- χωρίς αυτόν. Μπορεί να σκέφτεσαι σε κάποιες περιπτώσεις «ποιος ο λόγος να τους σεβαστώ κάποιον που δε με σέβεται;», όμως στην προκειμένη το να φερθείς όπως σου φέρονται δεν είναι η λύση. Δεν είσαι ίδιος με κανέναν. Ο σεβασμός ξεκινάει πρώτα από σένα και είναι επιλογή σου να φέρεσαι κατ’ αυτό τον τρόπο στους υπόλοιπους. Ο σεβασμός πρέπει να είναι ειλικρινής και όχι να τον υιοθετείς για να φανείς απλώς καλός στους άλλους.
Δε θα σε σεβαστεί κανείς με το να πουλάς ψέματα για αλήθειες. Όσο κι αν πιστεύεις ότι είναι ο εύκολος δρόμος για να σε συμπαθήσουν οι γύρω σου, όταν ανακαλύψουν ότι χαράμισαν τον σεβασμό τους χτίζοντας τα δικά σου ψέματα, θα απογοητευτούν. Και εκεί, θα έχεις πια χάσει το παιχνίδι. Σε έκανε τελικά χαρούμενο/η το να λες ψέματα κοιτώντας τους ανθρώπους σου στα μάτια; Κέρδισες κάτι;
Προσπάθησες να αλλάξεις αυτό που είσαι για να γίνεις αυτό που ίσως ονειρευόσουν, αψηφώντας όσους σε σεβάστηκαν και βοήθησαν, με μόνο σκεπτικό ότι θες κι άλλα πολλά. Ο σεβασμός σου πήγε περίπατο, αλλά στη στροφή δεν υπολόγισες ότι θα χάσεις τον έλεγχο κάθε κίνησής σου. Εκεί διαλύθηκαν όλα και η αλήθεια αποκαλύφθηκε. Τα ψέματά σου κατέστρεψαν κάθε όμορφη εικόνα που παρουσίασες για να κάνεις τους άλλους να νιώσουν ασφάλεια και να σε εμπιστευτούν. Στην τελική εσύ δε σεβάστηκες τη σχέση σου μαζί τους, είτε ήταν φίλοι, οικογένεια, εργοδότες, συνάδελφοι, γνωστοί και άγνωστοι. Πόνταρες υπέρ σου και μόνο, χωρίς καμία ντροπή, ενώ ο φθόνος της επιτυχίας σε έκανε να μη σεβαστείς ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό. Κρίμα να χάνεις εσένα για να κερδίζεις όσα με ψέματα έχτισες, από αντικείμενα μέχρι ανθρώπους.
Εντυπωσίασες χωρίς να σκεφτείς ότι και δίχως τις διπρόσωπες καταστάσεις μπορείς να κερδίσεις τον σεβασμό και την αγάπη των γύρω σου. Να είσαι δίκαιος και να σε αγαπάς πρώτα γι’ αυτό που είσαι και έπειτα για αυτό που θέλεις να γίνεις. Κατ’ αυτό τον τρόπο, θα σε σέβονται και οι γύρω σου, επειδή θα βλέπουν ότι όντως δεν προσπαθείς να είσαι αληθινός, αλλά σου βγαίνει φυσικά. Άσε τους ανθρώπους να διακρίνουν ποιος είσαι χωρίς να πασάρεις κάτι ψεύτικο. Δε σε κάνει πιο όμορφο η ασχήμια του ψέματος, να το θυμάσαι…
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
