Το άρθρο υπογράφουν οι Αλεξάνδρα Τσότσου και Κέλλυ Ιακωβίδου.
Ο κόσμος των royals για τους απλούς ανθρώπους ακόμη και σήμερα είναι γεμάτος ανέσεις, πολυτέλεια και πολλές φορές θυμίζει παραμύθι. Ένα παραμύθι με κάστρα, άμαξες, παλάτια, ιππότες και πριγκίπισσες. Δεν έχουν όλα όμως τα παραμύθια happy end. Για την ακρίβεια, υπάρχουν παραμύθια που δεν είναι βγαλμένα από τα όνειρά μας κι από την αρχή μέχρι το τέλος τους θυμίζουν κάτι από εφιάλτη. Κάπως έτσι ήταν η ζωή της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ της Αυστρίας, η γνωστή σε όλους πριγκίπισσα Σίσσυ.
Πολλά χρόνια πριν έρθει στο προσκήνιο η Πριγκίπισσα Νταϊάνα, τον τίτλο της θλιμμένης πριγκίπισσας τον κατείχε η Σίσσυ. Κι αυτό γιατί σε κανένα πορτρέτο της και σε καμία φωτογραφία της δε βλέπουμε χαμόγελο. Η Σίσσυ κατάφερε να γίνει η μακροβιότερη αυτοκράτειρα της Αυστρίας, αλλά αυτό της το επίτευγμα το πλήρωσε με πόνο και δυστυχία.
Γεννήθηκε στο Possenhofen της Βαυαρίας ως τέταρτο παιδί του Δούκα Μαξιμιλιανού Ιωσήφ και της Λουδοβίκας της Βαυαρίας, μέλη του βασιλικού Οίκου των Wittelsbach. Σε αντίθεση με την αριστοκρατική θέση της οικογένειας, η ανατροφή της μικρής Σίσσυ ήταν διαφορετική. Κυνήγι, ζωή στη φύση, ιππασία και γενικά μια ζωή στην ύπαιθρο, χωρίς σκληροπυρηνικά πρωτόκολλα και κανόνες. Η μεγαλύτερη αδερφή της, η Ελένη ή αλλιώς «Νενέ», προοριζόταν να παντρευτεί τον πρώτο τους ξάδερφο κι Αυτοκράτορα της Αυστρίας, Φραγκίσκο Ιωσήφ Α’ κι η ίδια ονειρευόταν μια ζωή γεμάτη ελευθερίες. Το «προξενιό» της Νενέ με τον Φραγκίσκο ήταν μια συμφωνία της μαμάς της, Λουδοβίκας, και της αδερφής της μαμάς της και μαμά του αυτοκράτορα, Σοφίας. Η μοίρα όμως είχε άλλη άποψη.
Ο Φραγκίσκος, από την πρώτη στιγμή που αντίκρισε τη νεαρή Σίσσυ, γοητεύτηκε κι ανέπτυξε μια ιδιαίτερη, αμήχανη σχέση μαζί της. Η πρόταση γάμου δεν άργησε να συμβεί, εφόσον ο ίδιος είχε εκβιάσει τη μητέρα του, πως αν δεν παντρευόταν την Σίσσυ, δε θα παντρευόταν ποτέ στη ζωή του. «Τη Σίσσυ ή καμία» έλεγε το τελεσίγραφο. Η μητέρα θορυβημένη από την αντίδραση του γιου της, δεν τόλμησε να φέρει αντίρρηση κι ο γάμος ανακοινώθηκε ύστερα από πέντε μέρες. Ήταν η πιο επαναστατική πράξη του Φραγκίσκου ενάντια στον αυταρχισμό της μητέρας του. Κι ίσως να ήταν και η μοναδική. Σε ηλικία δεκαέξι ετών, σε μια μεγαλειώδη τελετή στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αυγουστίνου στη Βιέννη, η Σίσσυ παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας, ένα γεγονός που άλλαξε ριζικά τη μετέπειτα ζωή της.
Από την ελεύθερη ζωή της βαυαρικής υπαίθρου, η Σίσσυ βρέθηκε αντιμέτωπη με το σκληρό πρωτόκολλο της βασιλικής αυλής των Αψβούργων της Αυστρίας. Ήταν πολιτικά ανώριμη για να συμμετέχει ενεργά και ν’ αποκτήσει συμμάχους στην αυτοκρατορική αυλή. Επιπλέον, αν και δεν έδειχνε ερωτευμένη με τον άντρα της, απολάμβανε το ενδιαφέρον και την αγάπη που της έδειχνε. Το βεβαρυμένο καθημερινό του πρόγραμμα αλλά κι η υπερβολική αυστηρότητα της βασιλομήτορος Σοφίας, σε συνδυασμό με το σκληρό πρωτόκολλο, μετάλλασσαν ολοένα τη διάθεσή της νεαρής αυτοκράτειρας σε μια πιο μελαγχολική κι ύστερα καταθλιπτική συμπεριφορά. Η νέα της ζωή ήταν κάτι που δεν μπορούσε ν’ αποδεχτεί. Από εκείνο το σημείο κι έπειτα άρχισε να παρουσιάζει ψυχικές διακυμάνσεις, που έκαναν την εμφάνισή τους με εμετούς, ημικρανίες κι άλλα συμπτώματα που στην αρχή δεν έδωσε την απαραίτητη σημασία.
Περίπου ένα χρόνο μετά το γάμο, ήρθε στη ζωή η πρώτη κόρη του ζευγαριού, η Σοφία, η οποία πήρε το όνομα της μητέρας του Φραγκίσκου, χωρίς να ερωτηθεί η Σίσσυ. Η πεθερά και βασιλομήτωρ Σοφία ήταν μια γυναίκα με ισχυρή προσωπικότητα, γεγονός που δυσχέραινε την αρμονική σχέση νύφης και πεθεράς. Οι τεταμένες σχέσεις τους ήταν έντονες κι ευδιάκριτες και πολλές φορές ήταν αντικείμενο σχολιασμού στην Αυλή. Η Σοφία θεωρούσε τη Σίσσυ ανώριμη για να μεγαλώσει, να φροντίσει και ν’ αναθρέψει τη μικρή Σοφία, με αποτέλεσμα να πάρει αυτοβούλως την πρωτοβουλία ν’ αναλάβει αυτή πλήρως το παιδί, χωρίς να υπολογίζει τις απόψεις της μητέρας. Αυτή ήταν η αρχή της επικείμενης καταθλιπτικής πορείας της ζωής της Σίσσυ. Ένα χρόνο αργότερα θα γίνει για δεύτερη φορά μητέρα με τον ερχομό του νέου μέλους της οικογένειας, της δευτερότοκης Γκιζέλας.
Οι συγκρούσεις για την ανατροφή των κοριτσιών σε συνδυασμό με τη δυσχέρεια της Αυλής για το ότι η Σίσσυ δε χάρισε τον πολυπόθητο γιο στον Φραγκίσκο, για να κατοχυρωθεί η διαδοχή του θρόνου, έφεραν τη νεαρή αυτοκράτειρα σε πολύ δύσκολη ψυχολογική κατάσταση. Αναζητούσε διεξόδους τις οποίες και βρήκε, ταξιδεύοντας. Το μέρος που λάτρεψε περισσότερο ήταν η Ουγγαρία, μια χώρα που είχε καταφέρει ο Φραγκίσκος Ιωσήφ να προσαρτήσει στην αυτοκρατορία των Αψβούργων. Εκεί, ένιωθε ελεύθερη και συχνά το κατέγραφε στο προσωπικό της ημερολόγιο. Δυστυχώς όμως, εκεί θα αρρωστήσουν οι δύο της κόρες κι η πρωτότοκη Σοφία θα πεθάνει σε ηλικία μόλις 2 ετών. Ο ψυχισμός της Σίσσυ καταρρακώνεται, η πεθερά Σοφία στρέφει όλα της τα όπλα πάνω της κατηγορώντας την για ανωριμότητα κι επιπολαιότητα και τότε η τραγική μητέρα θα παραδώσει πλήρως την ανατροφή της Γκιζέλας στην πεθερά της.
Το 1858 θα καταφέρει να κερδίσει πολλά από όσα έχασε μέσα στην οικογένειά της, φέρνοντας στη ζωή τον γιο της Ροδόλφο και χαρίζοντας στον Αυτοκράτορα έναν διάδοχο. Οι δύσκολες όμως σχέσεις με την πεθερά θα την οδηγήσουν να αφήσει και τον μικρό Ροδόλφο στα χέρια της. Τα προβλήματα στην υγεία της άρχισαν πλέον να γίνονται εμφανή. Πάθαινε κρίσεις άγχους, είχε βήχα κι εμετούς, υποσιτιζόταν και γινόταν νευρική πολλές φορές με αποτέλεσμα οι γιατροί του παλατιού να συστήσουν διαμονή σε πιο θερμά κλίματα για ένα διάστημα. Έτσι η Σίσσυ ξεκίνησε τα ταξίδια. Μαδέρα, Κέρκυρα, Ιταλική Ριβιέρα κι άλλες μεσογειακές χώρες έγιναν γι’ αυτή τόποι ελευθερίας και διασκέδασης. Κάθε φορά που ταξίδευε γινόταν καλά. Κάθε φορά που γυρνούσε στην Αυστρία όλα τα προβλήματα επανέρχονταν. Πλέον μιλάμε για ψυχοσωματική αντίδραση σ’ ένα σκληρό περιβάλλον που επικρατούσε στη Βιέννη. Ένα περιβάλλον που η Σίσσυ δεν μπόρεσε ν’ αποδεχτεί ποτέ.
Με τον καιρό κατάφερε ν’ αποκτήσει την αυτοπεποίθηση που της χρειαζόταν για να πάρει πολιτικές θέσεις και να σηκώσει το ανάστημά της στην πεθερά της. Σύμφωνα με τη βιογραφία της, είχε βρει μια μέρα στο γραφείο της μια εφημερίδα, στην οποία υπήρχε ένα άρθρο, κυκλωμένο με κόκκινη γραμμή, το οποίο και χαρακτήριζε τη Σοφία ως «πραγματική αυτοκράτειρα» της Αυστρίας. Η Σίσσυ όμως δεν το έβαλε κάτω. Βρήκε τον παράδεισό της στην Ουγγαρία. Μαζί με τον Φραγκίσκο στέφτηκαν βασιλείς της Ουγγαρίας το 1867 σε μια μεγάλη προσπάθεια ένωσης των δύο χωρών. Εκεί, γνώρισε τον Κόμη Γκιούλα Αντράσι, έναν Ούγγρο αριστοκράτη, με τον οποίο διατήρησε φιλικές σχέσεις μέχρι το τέλος της ζωής του. Οι φήμες τους ήθελαν ερωτικό ζευγάρι αλλά σύμφωνα με τα ιστορικά ντοκουμέντα κάτι τέτοιο δεν ευσταθούσε. Δέκα χρόνια μετά τη γέννηση του Ροδόλφου, το 1868, η Σίσσυ θα μείνει έγκυος και θα φέρει στον κόσμο την Μαρία Βαλέρια, την οποία και θα γεννήσει σ’ ένα παλάτι λίγο έξω από τη Βουδαπέστη. Μια διπλωματική κίνηση που κέρδισε τις καρδιές των Ούγγρων, ακόμα και των πιο δύσπιστων.
Τα κουτσομπολιά ανέφεραν ότι η Μαρία Βαλέρια ήταν κόρη του Αντράσι, αλλά σε προσωπικό της σχολιασμό η Σίσσυ θα πει ότι η μικρή πριγκίπισσα είναι «παιδί της Ουγγαρίας», που μοιάζει εκπληκτικά στον Φραγκίσκο. Και κάποια στιγμή θα πατήσει πόδι για την σκληρή εκπαίδευση που είχε αποφασίσει η πεθερά της για τον Ροδόλφο, καθώς έβλεπε ότι ο γιος δεν ήταν το σκληρό παιδί που ήθελαν όλοι αλλά το ευαίσθητο πλάσμα που έμοιαζε στη μαμά του. Στη Μαρία Βαλέρια έβγαλε όση μητρότητα δεν είχε βγάλει στα άλλα της παιδιά. Ήταν ίσως η ώριμη φάση της ζωής της και η ζωή μακριά από τη Βιέννη που της επέτρεπαν πλέον να κάνει με τα παιδιά της αυτά που ήθελε. Ο γυρισμός όμως πίσω στην Αυστρία, επανέφερε την άσχημη ψυχολογική κατάσταση και τα ταξίδια έγιναν πλέον μακροχρόνια.
Η ζωή όμως της επιφύλασσε ένα σκληρό φινάλε. Το 1889 ο γιος της θα βρεθεί πυροβολημένος στο κυνηγετικό καταφύγιο του Μάγερλινγκ, αφήνοντας μια επιστολή όπου έγραφε αναλυτικά τους λόγους που αυτοκτονεί μαζί με την ερωμένη του. Η Σίσσυ, μετά από αυτό χτύπημα της μοίρας, θα αποξενωθεί από τις κόρες τις και τον άντρα της. Έναν χρόνο πριν την αυτοκτονία του γιου της, είχε πεθάνει ο πατέρας της κι ένα χρόνο μετά έφυγαν από τη ζωή ο καρδιακός της φίλος Κόμης Αντράσι κι η μεγάλη της αδερφή, η Νενέ. Αν κι έλεγαν ότι η Σίσσυ κι η Νενέ δεν είχαν τις καλύτερες σχέσεις μετά και την απόφαση του Φραγκίσκου να ζητήσει σε γάμο την πρώτη, η αλήθεια είναι διαφορετική. Η Νενέ είχε συνοδεύσει πολλές φορές την αδερφή της στα ταξίδια της στη Μεσόγειο κι όταν πέθανε από καρκίνο το 1890, ξεψύχησε στην αγκαλιά της Σίσσυ. Λίγο καιρό αργότερα θα φύγουν από τη ζωή άλλα δύο αδέρφια, αλλά κι η μητέρα τους. Όλες αυτές οι τραγωδίες θα καταστήσουν σαφές στη Σίσσυ ότι τα μαύρα δε θα τα βγάλει ποτέ από πάνω της.
Το δικό της τέλος ήταν για πολλούς άδικο. Βρέθηκε στη λάθος στιγμή στο λάθος σημείο. Κανένας δεν μπορεί να πει για ποιον λόγο ένας αναρχικός στην Ελβετία θέλησε να σκοτώσει τη Σίσσυ. Στις 10 Σεπτεμβρίου του 1898 στη Γενεύη ο Λουίτζι Λουκένι θ’ ακούσει από ψιθύρους ότι μια μεγάλη βασίλισσα ετοιμάζεται να επιβιβαστεί σ’ ένα όχημα και με μια λάμα θα στραφεί επάνω της, τραυματίζοντάς τη θανάσιμα. Λίγη ώρα αργότερα η Σίσσυ θα ξεψυχήσει, φορώντας στον λαιμό της ένα μενταγιόν με μια τούφα μαλλιά του Ροδόλφου. Τα νέα φτάνουν μετά από λίγες ώρες στη Βιέννη και για πρώτη φορά ο Φραγκίσκος θα καταρρεύσει μπροστά σε κόσμο. Στις ανακρίσεις ο Λουκένι θα πει απλώς ότι το έκανε για να γίνει διάσημος και να βγει να πει στον κόσμο για τις αδικίες της ζωής.
Μιλώντας όμως για αδικίες, δεν ήξερε ότι έφερε λύτρωση σε μια γυναίκα που έχασε πολλά, ενώ ο κόσμος νόμιζε ότι είχε τα πάντα. Σε μια γυναίκα που έχασε τον εαυτό της σε μια ζωή που δε διάλεξε. Το όνομά αυτής της γυναίκας θα ψιθυρίσει κι ο Φραγκίσκος Ιωσήφ λίγο πριν φύγει από τη ζωή το 1916, έχοντας στο πλάι του τις δύο του κόρες.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
