Το pillowfights θυμάται, τιμά και γιορτάζει τους αρθρογράφους που πέρασαν κάτω από τα πούπουλά του σ’ ένα αρθρογραφικό reunion! Παλιοί κι αγαπημένοι pillowfighters, επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος και μας χαρίζουν ένα ακόμα άρθρο.
Καλώς μας ξανάρθατε και καλώς σας ξαναδεχτήκαμε!
Γράφει η Αγγελική Παπαδάκη. (Διάβασε παλαιότερα άρθρα στη στήλη της #call_me_angel)
Όλοι άνθρωποι είναι όπως κι ο κόσμος που τους φιλοξενεί· πολυδιάστατοι και συνεχώς μεταβαλλόμενοι. Πολλοί υποστηρίζουν πως ο χαρακτήρας του ανθρώπου διαμορφώνεται τα πρώτα χρόνια της ζωής του, από τα ερεθίσματα που δέχεται από τους οικείους του, ενώ άλλοι πιστεύουν πως εξελίσσονται διαρκώς από μέσα προς τα έξω όσο μεγαλώνουν.
Η φράση όμως «δεν αλλάζει ο άνθρωπος» είναι μια από τις οποίες -όσες γενιές κι αν περάσουν- ακούμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Συνήθως την ακούμε από ανθρώπους που έχουν πληγωθεί από κάποιον. Από κάποιον που τους έχει δείξει -ίσως- τη χειρότερη εκδοχή του εαυτού του.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σαν το ντόμινο· χτίζοντάς τες προσέχεις να μη χτυπήσεις κανένα πιόνι γιατί γνωρίζεις πως θα γκρεμιστούν όλα με τη σειρά τους.
Κι όταν πέσουν όλα τα ντόμινο δεν έχεις από πού να στηριχτείς. Έτσι, ο άνθρωπος που σ’ έχει πληγώσει, από τα «πάντα» μετατρέπεται στο «τίποτα», γιατί αυτή είναι η στιγμή που δεν αναγνωρίζεις ελαφρυντικά, αφού φτάνεις και στο σημείο να μην αναγνωρίζεις ποιον έχεις απέναντί σου. Ίσως να δώσεις ή να σου δώσουν μία ευκαιρία -αναλόγως το πόσο εγωιστής είσαι. Αργά ή γρήγορα όμως θα σκεφτείς αν έχει αλλάξει το άτομο που γκρέμισε τη σχέση σου.
Ο χαρακτήρας μας διαμορφώνεται κατά κύριο λόγο από τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν και δεν μπορεί ν’ αλλάξει όσο κι αν υπάρχει θέληση. Σαν εξελισσόμενο είδος -μέσα από τα βιώματά μας και τα λάθη μας- μπορούμε να μάθουμε να ελέγχουμε όσα στοιχεία μας πληγώνουν τον περίγυρό μας. Ο χαρακτήρας μας όμως -κατά μία έννοια- είναι σαν την οικογένειά μας· δεν τον επιλέγουμε κι υπάρχει στο DNA μας.
Στην πρώτη γνωριμία με κάποιον μπορεί το εξώφυλλό να μας εντυπωσιάσει τόσο ώστε να παραβλέψουμε όλα εκείνα που θα μπορούσαν εν δυνάμει να μας πληγώσουν, αφού συχνά έχουμε την τάση να βάζουμε τις παλάμες μας μπροστά από τα μάτια μας -σαν μικρά παιδιά-, όποτε βλέπουμε κάτι που «δεν πρέπει». Αυτό συμβαίνει είτε σκόπιμα, λόγω άρνησης, αφού δεν μπορούμε να δεχτούμε πως ο άνθρωπος απέναντί μας έχει αυτά τα ελαττώματα- είτε από αφέλεια.
Κι ενώ δεν μπορούμε εξ ολοκλήρου ν ‘ αλλάξουμε, μπορούμε να βελτιωθούμε αν υπάρχει η θέληση. Η βελτίωση συχνά έρχεται μέσ’ από τον πόνο ή μέσα από την αγάπη. Κάποιες φορές θα χρειαστεί να φάμε ένα γερό χαστούκι από τη ζωή, να χάσουμε ανθρώπους οριστικά ή προσωρινά ώστε να νιώσουμε την απώλεια. Τότε όμως θα μπούμε στη διαδικασία να δημιουργήσουμε μια νέα πτυχή ώστε να ξανά διεκδικήσουμε όσα θέλουμε. Άλλες στιγμές αρκεί η αγάπη -η οποία κάνει θαύματα- για να δούμε μια θετική αλλαγή στον εαυτό μας και τη ζωή μας. Αρκεί να μας αγκαλιάσει κάποιος και να μας δώσει το χάδι που μπορεί να μας λείπει.
Έτσι, ακόμα κι αν δεν αλλάζουμε εμείς, μπορούμε μέσω της αυτοβελτίωσης, να ταράξουμε τα νερά όσων έχουμε -ενδεχομένως- πληγώσει. Να τους πάρουμε από το χέρι και να τους δείξουμε πως ο κόσμος έχει κι άλλες πλευρές. Να τους βοηθήσουμε να δουν τον κόσμο με διαφορετική ματιά. Με την προσπάθειά μας να δείξουμε πως δεν είμαστε τα ελαττώματά μας, αλλά είμαστε άνθρωποι. Με τα λάθη και τα σωστά μας.
Ο κάθε ένας μπορεί να δίνει όσες ευκαιρίες κρίνει σε κάποιον. Όμως είναι σημαντικό να πιστεύουμε στους ανθρώπους, γιατί κανένας δε γεννιέται με σκοπό να μας πληγώσει. Όλοι κρύβουμε μέσα μας ένα φως. Είμαστε σαν τα αστέρια πάνω στον γαλαξία· κάποια λάμπουν περισσότερο κι άλλα λιγότερο. Όλα όμως φωτίζουν τον κόσμο μας με διαφορετικό τρόπο. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν, πως ακόμα κι αν πέσουν όλα τα ντόμινο στη σειρά, μπορούμε -μόνοι ή με βοήθεια- να τα σηκώσουμε και να τα χτίσουμε από την αρχή με διαφορετικό τρόπο.
Ακόμα και ο γαλαξίας μας -όσο φωτεινός κι αν είναι -έχει μια θαμπή γραμμή.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
