Το pillowfights γιορτάζει τα δύο χρόνια λειτουργίας του και τoυς επερχόμενους μαξιλαροπόλεμους στις 2 Απρίλη σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λονδίνο, με ένα εορταστικό reunion!
Παλιοί κι αγαπημένοι pillowfighters από την 1η ως την 15η Μαρτίου, επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος και μας χαρίζουν ένα ακόμη άρθρο.
Καλώς μας ξανάρθατε και καλώς σας ξαναδεχτήκαμε!
Γράφει ο Κωνσταντίνος Κυριάκος.
Τι είναι τελικά αυτό που καθορίζει το μονοπάτι της ερωτικής μας ζωής; Είναι η μοίρα που παίζει ρόλο ή μονάχα οι αποφάσεις μας αρκούν για να καθοριστεί το μέλλον μας; Ποιος είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας;
Είναι εύκολη η απάντηση πιστεύετε; Θα διαφωνήσω ευγενικά. Σίγουρα είναι απ’ τα θέματα που χωρίζουν τις απόψεις σε δύο στρατόπεδα. Αυτοί που θεωρούν τη μοίρα σημαντική κι εκείνοι που πιστεύουν ότι άσχετα με το τι η μοίρα κρύβει, οι αποφάσεις μας είναι εκείνες που τελικά θα σχηματίσουν το μέλλον μας.
Είναι τέτοια η εποχή που ζούμε που η πιο διαδεδομένη άποψη είναι σίγουρα αυτή της πρόληψης και της προνόησης. «Οι αποφάσεις μας είναι εκείνες που καθορίζουν το μέλλον των ερώτων μας» θα πούνε οι πιο πολλοί. Είναι κάπως καθησυχαστικό είναι η αλήθεια. Η πεποίθηση ότι όλα εξαρτώνται από εμάς, ότι μπορούμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να καθορίσουμε την εξέλιξη της ερωτικής μας ζωής. Δίνει την ψευδαίσθηση της δύναμης, του ελέγχου του μέλλοντός μας.
Δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει με την άποψη αυτή. Η πλήρης απόρριψή της είναι μοιρολατρία. Απλά κάθομαι και περιμένω να δω τι μου κρύβει η ζωή. Παίζει σημαντικό ρόλο πώς θα δράσουμε σε κάθε κατάσταση. Βλέπεις μία ωραία κοπέλα, το αν θα πας να της μιλήσεις είναι δική σου απόφαση. Το αν θα τη φλερτάρεις και με ποιο τρόπο δεν έχει να κάνει με τη μοίρα ή με κάποια θεϊκή παρέμβαση.
Είσαι εσύ, αντιμέτωπος με τους φόβους σου και τα προσωπικά σου όρια. Αν θα τα ξεπεράσεις ή όχι είναι θέμα που καθορίζεται ξεκάθαρα απ’ τη δική σου συμπεριφορά. Είναι στο χέρι σου. Ένα δίλημμα σαν κι εκείνο απ’ το Matrix. Ποιο χάπι θα διαλέξεις; Της εύκολης λύσης ή της δύσκολης συνέχειας;
Και γενικά ισχύει αυτό, εννοώ σε όλες τις εκφάνσεις των σχέσεων. Είναι πάντα οι αποφάσεις μας που καθορίζουν την εξέλιξή τους. Ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε σε κάθε σταυροδρόμι, σε κάθε σημαντικό δίλημμα της ζωής. Σε τέτοιες στιγμές είναι που εκφράζεται ο χαρακτήρας του καθενός και διαγράφεται η ποιότητά του. Δεν μπορεί κανείς να μας βοηθήσει. Κι αν στο μέλλον κοιτάξουμε πίσω σε αυτές τις στιγμές, μόνο τον εαυτό θα πρέπει να κατηγορούμε για το πού καταλήξαμε τελικά. Φτάνει όμως μόνο αυτό;
Βρίσκεσαι στο Σύνταγμα σε ώρα αιχμής. Ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους που το μυαλό σου αδυνατεί να αναγνωρίσει ή ακόμα και να αντιληφθεί. Μέσα σε μια θάλασσα από άγνωστα πρόσωπα. Δεν μπορείς καν να τα κοιτάξεις όλα και μεταξύ μας ούτε θες. Δεν ψάχνεις κάποιον. Απλά πηγαίνεις για καφέ στην Ερμού.
Κι όμως σε ένα γύρισμα του κεφαλιού βλέπεις εκείνον. Το μεγάλο έρωτα της ζωής σου, που έχεις να τον δεις δέκα χρόνια. Δεν τον έχεις ξεχάσει. Αλλά και δεν τον σκέφτεσαι. Να υπάρχει τόσο κοντά σου κι όμως ακριβώς την ίδια στιγμή τόσο μακριά σου. Εκείνος δε σε προσέχει. Συνεχίζει την πορεία της ζωής του μη γνωρίζοντας καν ότι οι δρόμοι σας συναντήθηκαν. Έστω και για όσο κρατάει μια ματιά. Αυτό αρκεί για να αναστατώσει τη δική σου ζωή. Το δικό σου μέλλον ίσως.
Τι είναι αυτό που τον φέρνει εκείνη τη στιγμή στο δρόμο σου; Και ποιος είναι αυτός που αποφασίζει ότι εσύ θα τον δεις αλλά όχι εκείνος εσένα; Δεν έχει σε τίποτα να κάνει με τις αποφάσεις σου. Σε κανένα σημείο της ιστορίας δεν μπορείς να αποφύγεις αυτό που συμβαίνει, αλλά ούτε και να το επηρεάσεις. Απλά στέκεσαι με ένα στραβό χαμόγελο και παρακολουθείς όσα συμβαίνουν, με μία και μόνη σκέψη στο μυαλό σου: «Γιατί τώρα;»
Είναι ένα καλό ερώτημα μεταξύ μας. Ένα λεπτό αργότερα, ένα λεπτό νωρίτερα, δε θα τον είχες δει. Θα είχατε συνεχίσει τις παράλληλες πορείες σας όπως και πριν. Αν εκείνη τη στιγμή που πέρασε από δίπλα σου είχες στραμμένο το βλέμμα χαμηλά ή ψηλά, ή έστω κάπου αλλού πάλι δε θα αντιλαμβανόσουν την παρουσία του. Κι όμως. Κάτι συνωμότησε ώστε όλες οι παράμετροι να δώσουν ένα μη τυχαίο αποτέλεσμα. Άνοιξε ένα παράθυρο για μια μόνο στιγμή κι εκεί που οι τροχιές σας ήταν παράλληλες, κατάφερες να ξεκλέψεις μία ματιά στη δική του πλευρά. Για μία μόνο στιγμή. Τόση αρκεί.
Αυτό το κάτι είναι που ονομάσαμε μοίρα. Που αποφασίζει, όχι για το ποιο δρόμο θα ακολουθήσεις στο σταυροδρόμι που παρουσιάστηκε μπροστά σου, αλλά αποφασίζει για το πότε θα βρεθείς σε αυτό το σταυροδρόμι. Αυτή αποφασίζει για το πότε κι αν θα τον δεις ξανά. Αν ποτέ θα την εμφανίσει στο μονοπάτι της ζωής σου καθώς εσύ προχωράς στο δικό σου ξεχωριστό μέλλον.
Αν θα τραβήξεις χειρόφρενο για να της μιλήσεις, αν θα κάνεις στάση να τον σκουντήξεις να σε προσέξει είναι απόφαση. Το αν θα έχεις όμως την ευκαιρία αυτή δεν το αποφασίζεις εσύ. Είναι η μοίρα που θα παίξει αυτό το ρόλο.
Τι είναι αυτό που θα επικρατήσει και θα χαρακτηρίσει τελικά την προσωπική σου ιστορία; Δύσκολο να απαντηθεί. Και τα δύο θα παίξουν το ρόλο σου. Ποιο απ’ τα δύο θα καθορίσει εσένα; Είναι θέμα χαρακτήρα ίσως, πόσο θα αφεθείς στη ζωή και σε όσα σου φέρνει η μοίρα. Πού θα αποφασίσεις εσύ να ποντάρεις.
Στο πώς έφτασες μέχρι το κόκκινο και το μπλε χάπι; Ή στο πώς θα αποφασίσεις ποιο απ’ τα δύο να διαλέξεις;
Επιμέλεια Κειμένου Κωνσταντίνου Κυριάκου: Πωλίνα Πανέρη
Διάβασε εδώ όλα τα άρθρα του Κωνσταντίνου στην προσωπική του στήλη στο pillowfights.
