Το pillowfights θυμάται, τιμά και γιορτάζει τους αρθρογράφους που πέρασαν κάτω από τα πούπουλά του σ’ ένα αρθρογραφικό reunion! Παλιοί κι αγαπημένοι pillowfighters, επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος και μας χαρίζουν ένα ακόμα άρθρο.
Καλώς μας ξανάρθατε και καλώς σας ξαναδεχτήκαμε!
Γράφει η Νεφέλη Μπαντελά. (Διάβασε παλαιότερα άρθρα στη στήλη της #Νεφελώδης)
Σε κάθε ερωτική σου ιστορία, είτε πρόκειται για σχέση τρυφερή, είτε για κάποιες στιγμές φευγαλέου έρωτα, κάποιος έχει καταφέρει να μπει στο μυαλό σου και να σ’ αναστατώσει, κάνοντάς σε να μπεις στη διαδικασία ωραιοποίησης καταστάσεων κι ανθρώπων. Κι ακόμα κι αν με το πέρασμα του χρόνου νιώθεις πως γίνεσαι σοφότερος και πιο έμπειρος στις σχέσεις, δεν είναι λίγες οι φορές που συνειδητά αρνείσαι να δεις τα πράγματα όπως ακριβώς είναι κι ανακατεύεσαι σε μια ιστορία μ’ άτομα που θα διάλεγες σε μια στιγμή αδυναμίας στο παρελθόν, όταν ήσουν πιο νέος και άπειρος.
Κι είναι πολύ πιθανό να αποδίδεις αυτές σου τις επιλογές στην ατυχία σου στις σχέσεις, ή στο γεγονός ότι για ακόμα μια φορά μπορεί να συμβιβάστηκες με λιγότερα απ’ όσα άξιζες κι είχες ανάγκη. Στην ουσία όμως, ακόμα κι αν το μυαλό, η καρδιά και το σώμα σου γνωρίζουν πως μπαίνεις σε μια ακόμα περίεργη ιστορία με αβέβαιη κατάληξη, οι αιτίες που παίρνεις αυτή την επιλογή ποικίλουν. Το κάνεις είτε γιατί έχεις μείνει μόνος για καιρό και θέλεις να ζήσεις την ψευδαίσθηση του έρωτα -έστω και για λίγο-, είτε γιατί το να βαφτίζεις μερικές στιγμές πάθους ως κάτι ουσιαστικό, εξυπηρετεί τις ανάγκες σου και κάνει κάποιες άσχημες μέρες να μοιάζουν λίγο πιο υποφερτές. Γιατί ναι, οι μέρες μοιάζουν πιο υποφερτές όταν υπάρχει ένας άνθρωπος στη ζωή σου, να σου πει μια τρυφερή κουβέντα και να σε κάνει έστω και για λίγο να δεις τον εαυτό σου έτσι όπως θα ήθελες να είναι.
Ακόμα κι αν έχεις αναρωτηθεί αν αξίζει τελικά να ερωτεύεσαι και να παίρνεις στα σοβαρά πρόσωπα και καταστάσεις -των οποίων η έκβαση είναι απολύτως απρόβλεπτη-, καταλήγεις να μπαίνεις ξανά στο παιχνίδι κάθε φορά που μια νέα γνωριμία έρχεται να σε συναρπάσει.Και φυσικά μπαίνεις στο παιχνίδι αναζητώντας μια φυγή από την πραγματικότητα, χωρίς να αποκλείεις το ενδεχόμενο να σταθείς αρκετά τυχερός και να γνωρίσεις έναν άνθρωπο με τον οποίο θα μπορέσεις να μοιραστείς ένα κομμάτι του εαυτού σου, όμορφα και αβίαστα.
Μπορεί να σε σαγηνεύει η εντυπωσιακή του εμφάνιση, ο δυναμικός του χαρακτήρας που μαγνητίζει, η επιμονή και η διεκδίκηση που δείχνει μόνο ένα άτομο που δεν έχει τίποτα να χάσει, ή και πολλές άλλες μικρές λεπτομέρειες που προσέχεις μόνο εσύ. Λεπτομέρειες που όλες μαζί συνθέτουν την εικόνα του ανθρώπου που, όσο κι αν διαρκέσει -ή διήρκεσε- η ιστορία σας, έχει καταφέρει να γίνει το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι όταν ξυπνάς.
Έτσι, στην ανάγκη σου να πάρεις από το άλλο άτομο αυτό που σου λείπει για να νιώσεις ολοκληρωμένος, ίσως για καιρό να παραβλέπεις συμπεριφορές που δε σου ταιριάζουν. Ίσως να αφήνεις στην άκρη όλα εκείνα τα σημάδια που μαρτυρούν πως τόσο καιρό ζούσες μια φαντασίωση και όχι έναν έρωτα -ή στην καλύτερη ζούσες έρωτα που δε θα εξελισσόταν ποτέ σ’ αγάπη.
Και τώρα, ίσως άρχισες να κινητοποιείσαι όταν η αλληλεπίδρασή σας έγινε λίγο πιο βαρετή μέρα με τη μέρα, ή ακόμα και ανυπόφορη. Ίσως ακόμα να έπαψες να απολαμβάνεις τον χρόνο που περνάτε μαζί και να μη μετράς πια τις ώρες μέχρι την επόμενη συνάντηση.
Στην τελική, όταν ο έρωτας και το πάθος του πρώτου καιρού υποχωρούν, τότε καλείσαι να αξιολογήσεις τους λόγους για τους οποίους υπομένεις μια συγκεκριμένη κατάσταση. Ακόμα και αν νιώθεις την ανάγκη μέσα σου να προσπαθήσεις ή απλώς δε θέλεις να παίξεις το ρόλο του «επαγγελματία εργένη» που αποχωρεί όταν φύγει ο πρώτος ενθουσιασμός, αν ο έρωτας αυτός μοιάζει πλέον λίγος στα μάτια σου, τότε το παιχνίδι έχει ήδη χαθεί και το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να αναζητήσεις κάτι νέο χωρίς να αναρωτιέσαι τι θα γινόταν αν είχες μείνει να προσπαθήσεις περισσότερο.
Μικρή σημασία έχει το πώς καταλήγει μια ιστορία που σε δέκα χρόνια από τώρα είναι πολύ πιθανό να μη θυμάσαι καν με λεπτομέρειες. Κρατάς μόνο τις πιο όμορφες στιγμές που μοιραστήκατε και έχουν πάρει πια μια θέση στην αιωνιότητα και προσπαθείς να κάνεις μια πιο σοφή επιλογή την επόμενη φορά, ακόμα και αν νιώθεις πως έχεις πια κουραστεί. Με τα λόγια του Ζακ Λακάν, «αγάπη είναι να δίνεις αυτό που δεν έχεις σε κάποιον που δεν το θέλει». Ποτέ δεν ξέρεις λοιπόν πότε θα γίνεις εσύ ο ίδιος ο παραλήπτης μιας αγάπης τρελής και φευγάτης σαν εσένα.
Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
