Πέμπτη σήμερα κι εγώ είμαι εδώ να σου μιλήσω για τις οικονομικές δυσχέρειες.
Αφραγκία κι έρωτας.
Φοιτητές, άνεργοι, χαμηλόμισθοι, που όσο κι αν οι προβλέψεις των ζωδίων τους κάνουν λόγο για βελτίωση στον οικονομικό τομέα, εκείνοι περιμένουν και περιμένουν και τίποτα.
Έλα όμως που ο έρωτας δε γνωρίζει από χρήμα και δε διατηρεί ούτε διπλωματικές σχέσεις με την οικονομία. Έρχεται και φεύγει ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση που βρίσκεσαι. Κι όταν κι οι δύο βρίσκεστε με άδειο πορτοφόλι, θέλοντας και μη μειώνεται κι η ευημερία στη σχέση σας.
Στον κοινό σας χρόνο δεν έχετε τη δυνατότητα να κάνετε εκδρομές, ταξίδια, που ίσως έκαναν οι γονείς σας. Μπορεί ακόμη κι η βραδινή έξοδος, ο κινηματογράφος να έχουν περιοριστεί. Οτιδήποτε σας φαινόταν μέρος της καθημερινότητας μοιάζει τώρα πολυτέλεια.
Ο έρωτας, όμως, δεν έχει ανάγκη από πολυτέλειες. Αρκείται στην απλότητα, στην αλήθεια και την ουσία.
Πάει ένα βήμα πιο πέρα από το περιτύλιγμα. Ταινίες στο σπίτι, βόλτες στη θάλασσα, πεζοπορία, ποδήλατο, μπύρα στο χέρι είναι ορισμένες εναλλακτικές.
Επιπλέον, ανά τακτά χρονικά διαστήματα λαμβάνουν χώρα από τοπικές οργανώσεις, δημόσιους φορείς και συναφή, θεατρικές και μουσικές παραστάσεις με ελεύθερη για το κοινό είσοδο. Υπάρχουν προσφορές σε χώρους εστίασης και με λίγη οικονομία (τώρα θα μου πεις από που να την κάνεις την οικονομία), αν μπορείς γίνει, υπάρχουν ευκαιρίες για ταξίδια.
Ας αλλάξουμε τ’ ακριβά γεύματα με σουβλάκια της καντίνας, τα ξενοδοχεία με κάμπινγκ, τον κινηματογράφο με ταινία στο σπίτι. Εντάξει σίγουρα δεν έχουν την ίδια χάρη, αλλά πάνω απ’ όλα να είμαστε μαζί, έτσι δεν είναι;
Και πάω τώρα σε ‘σένα που υποστηρίζεις ότι μια ζωή την έχουμε και μπλα μπλα μπλα. Ναι, μια ζωή την έχουμε και το σημαντικό είναι να περνάμε όμορφα, εξίσου όμως σημαντικό αν όχι το σημαντικότερο όλων είναι με ποιους θα την περάσουμε τη ζωή.
Σίγουρα, η δημιουργία αναμνήσεων από ταξίδια, βραδιές σε εστιατόρια με φημισμένη κουζίνα φαντάζουν μοναδικά, αλλά χωρίς το έτερο ήμισυ θα είναι απλώς θαμπές εικόνες στο νου.
Κατανοώ την ανάγκη σου να θες να ζήσεις αυτό που βλέπεις στις ταινίες. Βασικά δεν είναι μόνο οι ταινίες. Καταλαβαίνω την ανάγκη σου για καλοπέραση. Και ποιος δεν την αποζητά άλλωστε;
Αν δεν αισθάνεσαι, λοιπόν, την ανάγκη να ζήσεις τον έρωτα και γενικότερα τη ζωή χωρίς φαμφάρες κι ιστορίες, κοίτα να βρεις κάποιον που θα τον έχει τον τρόπο του.
Γιατί για τα δικά σου δεδομένα ο έρωτας δεν τρώγεται (ασχέτως που χορταίνεις και μπουκώνεις) κι είναι κρίμα να τη βγάζεις κάθε μέρα με μακαρόνια.
Ρίξε στο ζύγι έρωτα και καλοπέραση, τι να σου πω, δική σου η απόφαση, δική σου κι η ευθύνη.
Μόνο σκέψου το αίσθημα κενού κάθε φορά που θα χαμογελάς με τα δώρα του κι όχι με τ’ αστεία του.