Την γοήτευσε από την αρχή. Ο τρόπος που μιλούσε, έδειχνε διαφορετικός.
Δεν ήταν ένας απλός τύπος, ήταν τυπάκι.
Από την πρώτη τους συνάντηση άρχισε να της μιλάει για τον εαυτό του, τι κάνει στη ζωή του και της δήλωσε ότι είναι βίγκαν, πράγμα που εξηγούσε, γιατί δεν της πρότεινε να βγούνε για φαγητό.
Αυτό ήταν το σήμα κατατεθέν του. Η ολική, αυστηρή χορτοφαγία.
Δεν ξεκίνησε να την ακολουθεί, όπως κι η πλειονότητα των βίγκανς, επειδή είναι της μόδας, αλλά επειδή είναι ιδέα, τρόπος ζωής.
Δε στηρίζεται απλώς στο ότι αποφεύγεις να τρως οτιδήποτε ζωικής προέλευσης, αλλά δε δέχεσαι κι οποιοδήποτε προϊόν που φτάνει στα χέρια σου και στο πιάτο σου, έπειτα από εκμετάλλευση των ζώων.
Ναι, δε θα φάει μαζί του αυγά, κι ας θέλει πολύ να του ετοιμάσει για πρωινό.
Θ’ αρκεστεί και στα μεταξύ τους μέλια, γιατί το μέλι ο άνθρωπος το αποκτά εκμεταλλευόμενος τις μέλισσες.
Ενδιαφέρον της φάνηκε να συζητά με κάποιον με τόσο διαφορετικές συνήθειες. Εκείνη βλέπετε, χορτοφάγος δε θα μπορούσε να γίνει. Δεν αλλάζει εύκολα συνήθειες, ειδικά όσες της αρέσουν, όπως να παραγγέλνει αργά το βράδυ, λίγο πριν σταματήσουν τα ντελίβερι, σουβλάκια και γύρο.
Ώρες ώρες, θα βαρεθεί με το κήρυγμά του περί της σωτηρίας του κόσμου που θα επέλθει αποκλειστικά και μόνο όταν πάψει η βαρβαρότητα και η βία έναντι των ζώων, που έχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με τους ανθρώπους.
Ναι, κι εκείνο που ισχυρίζεται ότι ακολουθώντας τη βίγκαν διατροφή θ’ αποφύγουμε πολλές παθήσεις και θα έχουμε υγιεινή και ποιοτική ζωή κι εκείνο την κουράζει. Ειδικότερα, όταν της το τονίζει την ώρα που τρώει κάτι υπέροχο κι ανθυγιεινό.
Κάποιες φορές θα μπει στη διαδικασία ν’ αντικρούσει τις απόψεις του, θα τονίσει το ζήτημα της ελεύθερης επιλογής διατροφικών συνηθειών, της απόλαυσης και των γεύσεων.
Εκείνος θα της παραθέσει τις απόψεις του περί προπαγάνδας από τις πολυεθνικές και τις φαρμακοβιομηχανίες κι εκείνη θ’ ανταπαντήσει λέγοντας ότι κι εκείνος είναι θύμα άλλης προπαγάνδας. Θα προσθέσει και στοιχεία ορισμένων ερευνών και διατροφικών προτάσεων κλινικών διαιτολόγων, θα του πει και πως κάποια ζώα είναι για να βοηθάνε τον άνθρωπο στην επιβίωση του και η συζήτηση καλά κρατεί.
Η αλήθεια είναι ότι κατανοεί απόλυτα ότι για εκείνον είναι άποψη ζωής κι αποτελεί μονόδρομο για την επικράτηση της ισορροπίας στον πλανήτη, αλλά έχει κι εκείνη τις δικές της συνήθειες, καλώς ή κακώς, όπως και τη δυνατότητα να χαρακτηρίσει τις δικές του «τραβηγμένες».
Και πες μου, πώς να την κατακρίνεις τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές και θέλει να φάει και τον κουραμπιέ της και το μελομακάρονο της;
Έχει συμβιβαστεί με την ιδέα ότι δε θα παραγγείλουν μαζί σουβλάκια, ούτε θα φάνε παγωτό το καλοκαίρι, αλλά δε μπορεί να συμβιβαστεί με την ιδέα του να την κατακρίνει διαρκώς.
Να τον σώσουμε τον πλανήτη, είναι κι αυτή υπέρμαχος, αλλά είναι αναγκαίο να λιμοκτονεί;
Δε θέλει να τον προκαλεί βλέποντας την να τρώει κοψίδια, αλλά κι αυτή πόσο ν’ αντέξει με τα χόρτα; Θ’ αρχίζει να βελάζει.
Ναι, σαν εκείνα τα πρόβατα που ακολουθούν την χ, ψ τάση που είναι στη μόδα.
Και πόσες φορές πια να του πει ότι δεν την πειράζει που δεν πηγαίνουν μαζί για φαγητό;
Αρκεί που της κρατά το χέρι όταν περπατάνε.
Συντάκτης: Βασιλική Παγώνη
