Επιστρέφει για άλλη μια φορά στα γνώριμα μέρη, στo μπαρ της γειτονιάς με μόνη συντροφιά τον μπαρμπαν. Περιμένοντας ν’ αλλάξει επιτέλους ρεπερτόριο ο dj αρχίζει ν’ αναρωτιέται, γιατί δε φεύγει να γλιτώσει από την ποιοτική ποπ.
Θ’ αποχωρήσει νωρίς, όπως συνηθίζει άλλωστε και θα κοιμηθεί ελάχιστες ώρες για να πάει σε μια δουλειά που της είναι παντελώς αδιάφορη.
Θα ξυπνήσει γύρω στις επτά μετά από τρεος αφυπνίσεις ανά δεκάλεπτο- ονειρεύεται τη μέρα που θα παραιτηθεί και θα κάψει όλα τα ξυπνητήρια. Θα πάει στην δημιουργική εργασία της και θα περιμένει να σχολάσει, θα κάνει δυο-τρία κλεφτά τσιγάρα και με αρκετούς καφέδες θα υποφέρει το 8ωρο κι όλους τους ανόητους που θα την ενοχλούν.
Στο μυαλό της έχει διαρκώς την Παρασκευή. Περιμένει να έρθει για να ησυχάσει από τη βαβούρα των υποχρεώσεων, την καθημερινή ρουτίνα και τους αχώνευτους συναδέλφους. Θα πάρει κι εκείνη την άδεια, την οποία όλο αφήνει για να εκμεταλλευτεί σε κάποιο ταξίδι.
Αυτό όμως που της λείπει και δεν το βλέπει η ίδια, είναι η λαχτάρα. Εκείνη η ανυπομονησία, όπως όταν περιμένει ν’ αλλάξει τους δείκτες του ρολογιού φθινόπωρο κι άνοιξη.
Περιμένει τα Χριστούγεννα, αλλά όχι για να στολίσει, να πιει και να φάει έως σκασμού, αλλά για να κλέψει λίγη από τη μαγεία τους. Την Πρωτοχρονιά την θεωρεί ως μέρα εκκίνησης ή κι επανεκκίνησης, αλλά ποτέ δε βάζει στόχους.
Ναι, είναι πολύ λογικό να πιστεύει ότι οι καταστάσεις κι οι συνθήκες θα καλυτερεύσουν μόνες τους, όπως και να προτιμά να είναι δυστυχισμένη από το να δημιουργήσει μόνη της την ευτυχία. Περιμένει, όχι όπως η γη τη βροχή σε περιόδους ξηρασίας, αλλά όπως το λεωφορείο που έχει καθυστερήσει κι αναρωτιέσαι πότε θα έρθει επιτέλους.
Περιμένει μ΄ έναν έντονο εκνευρισμό κι αρνητισμό να έρθει κάτι καλύτερο, χωρίς να το προσδιορίζει. Θέλει να ξεκουνηθεί, μόνο που δεν κουνιέται.
Το λοιπόν, αν περιμένεις από ένα καλοκαίρι να σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα, είναι ώρα να κατανοήσεις ότι το καλοκαίρι είναι άποψη και το κουβαλάς διαρκώς μέσα σου. Το ίδιο ισχύει και με τις γιορτές.
Κάνε σχέδια, μουτζούρες, όνειρα, σβήσε και ξανάγραψε. Κάνε προσθέσεις, αφαιρέσεις, μόνο μη διαιρείς, μην αναλύεις. Δείξε τη λαχτάρα σου για την Παρασκευή, κάνοντας κάθε μέρα να μοιάζει Παρασκευή και κάθε βροχή καλοκαιρινή μπόρα. Να χαίρεσαι και μόνο που υπάρχει καλοκαίρι.
Και δίνε αξία στη στιγμή γαμώτο σου. Σκίσε τα ημερολόγια.
Μην περιμένεις να έρθει η μεγάλη ευκαιρία, άρπαξε την μόνος σου. Μην περιμένεις τον μεγάλο έρωτα βγες και ψάξε τον.
Να ανυπομονείς να φτάσεις, όχι για να φτάσεις, αλλά για να κάνεις αυτό που θες όταν φτάσεις. Ν΄ ανυπομονείς να δεις τους ανθρώπους σου στο γιορτινό τραπέζι, τα δώρα κάτω από το δέντρο. Να λαχταράς και να μετράς αντίστροφα την αλλαγή του χρόνου, όχι να επιθυμείς να φύγει επιτέλους η χρονιά για να έρθει η επόμενη. Η επόμενη θα έρθει, αλλά αν έχεις την ίδια αντιμετώπιση θα περάσουν πολλές ακόμα, χωρίς να καταλάβεις.
Για αρχή κλείσε το χαζόκουτο, σήκω και βγες έξω να φτιάξεις τη μέρα που περιμένεις να στη φτιάξει ο ήλιος. Ξέρεις το «τώρα» είναι ύπουλο. Μπορείς να λες διαρκώς «τώρα» και να το χάνεις. Τώρα.
Συντάκτης: Βασιλική Παγώνη
