Συζητήσεις επί συζητήσεων, καφέδες πάνω στους καφέδες και το θέμα να μένει πάντα ανοιχτό. Η Ελένη είναι μόνη. Γιατί η Ελένη είναι μόνη; Θυμίζει λίγο προβλήματα μαθηματικών, άλλο που δεν έχει τόσα στοιχεία. Καλά μπορεί κι όχι, λες και τα πήγα ποτέ καλά με τα μαθηματικά.
Κι εκεί που νομίζω ότι η συζήτηση για τα ερωτικά της έλαβε τέλος –τσουπ!– μου πετάει ένα «Αφού όλοι οι καλοί είναι πιασμένοι!». «Ναι, κι οι υπόλοιποι που ξέμειναν, ηλίθιοι και βλαμμένοι.» Κοιτάω με μισό μάτι τόσο την Ελένη, όσο τις γενικότητες και το τσουβάλιασμα, ενώ ταυτόχρονα αντιλαμβάνομαι ότι η κουβέντα έχει μέλλον. Θα πάρω και τοστάκι.
Αρχικά, προσδιόρισε μου το «καλός». Τι πάει να πει καλός; Κι οι «υπόλοιποι» που λες, τι είναι; Λιγότεροι καλοί, κακοί; Κι έπειτα κατηγοριοποίησε και τον εαυτό σου. Πού ανήκεις για τι είσαι. Ωραία δεν είναι, ε; Εκτός κι αν εκεί χωράς εξαιρέσεις.
Κι αργότερα έρχομαι και σου λέω ότι όπως εύκολα υιοθετείς τέτοια κλισέ και απόψεις, έτσι θα μπορούσε κι ο άλλος, ο οποιοσδήποτε άλλος να σου πει ότι κι εσύ για να μην είσαι πιασμένη δεν είσαι δα και τόσο καλή, τι θα μου πεις;
Κατεβάζω τόνους. Ξαναγίνομαι γλυκάκι, σε καθησυχάζω λέγοντας ότι είσαι υπέροχη και προσπαθώ να σκεφτώ πώς το εννοείς.
Ναι, στις μέρες μας είναι δύσκολο να βρεις κάποιον σωστό με τα υποκειμενικά σου σωστά και λάθη, να συγχρονίσετε επιθυμίες, να ταιριάζετε και τα σχετικά. Γιατί όμως ο λόγος που δε βρίσκεις να είναι μονίμως κάποια άλλη που καπαρώνει αυτόν τον σωστό πρώτη;
Μου θυμίζει τη νέα μόδα της τηλεόρασης, όπου ο πιο γρήγορος κερδίζει το δώρο. Όπου δώρο, το κελεπούρι και πιο γρήγορη εκείνη που αντιλαμβάνεται πρώτη ότι είναι μόνο του και επιχειρεί να το κερδίσει. Άλλο που με τα δικό σου σκεπτικό η νίκη είναι δική της. Καλά, παρακολουθείς ακόμα τηλεόραση;
Κι αυτό που νομίζεις ότι οι υπόλοιποι που περισσεύουν –μιλάμε γι’ ανθρώπους και περισσεύματα πάντα ε– είναι βλαμμένοι, λιγότερο ικανοί για σχέση, πονεμένοι από πρώην, τεμπέληδες κι ό ,τι αρνητικό σου ‘ρχεται στο νου, να το σταματήσεις. Λες κι έχεις γνωρίσει όλους τους υπόλοιπους για να ‘χεις σχηματίσει κι άποψη. Βασικά λες κι είμαστε σε θέση να κρίνουμε τους άλλους. Καλά, όχι ότι είμαι να μ’ ακούσεις.
Τώρα όσο για το ποιος ο λόγος που θεωρείται ο χ, ψ, ω κελεπούρι είναι πάλι καθαρά δικό σου θέμα. Ελπίζω μόνο να μην είναι με βάση κοινωνικά κριτήρια, βλέπε οικονομική επιφάνεια και τα σχετικά. Συνεχίζω.
Τα καλά παιδιά από σπίτι και για σπίτι, ορίστε μ’ έκανες σαν τα μούτρα σου και κατηγοριοποιώ, δε σημαίνει ότι είναι μονίμως σε σχέση. Είναι σε σχέση όταν βρουν τον κατάλληλο άνθρωπο για να μοιράζονται μαζί το χρόνο τους και τη ζωή τους. Δε θα πιαστούν στη φάκα από ένα κομματάκι τυρί. Γραβιέρα να πάρεις.
Δεν είναι ότι δεν τους προλαβαίνεις. Μήπως αργείς να τους καταλάβεις ή ακόμα χειρότερα δεν μπορείς να τους διακρίνεις στην πληθώρα επιλογών; Μήπως είναι ώρα ν’ αλλάξεις παιχνίδι; Ας πούμε να πας στο παιχνίδι των ευκαιριών και του «δώσε χρόνο»; – λέω εγώ τώρα.
Και τώρα σ’ αφήνω, περιμένω τηλέφωνο από την γειτόνισσα της ξαδέρφης του Τάκη μήπως κι έχει κανά ευχάριστο νέο για τον Τάκη. Τι, δε σου ‘χω πει;
Ο Τάκης είναι κελεπούρι, γοητευτικός κι ό,τι πρέπει για μένα. Και τρώει και γραβιέρα. Η πιο γρήγορη κερδίζει ε;
Συντάκτης: Βασιλική Παγώνη
