Έχεις χωρίσει κι είσαι στις μαύρες σου. Κλάματα κι οδυρμοί σε συντροφεύουν και γενικώς μια ατμόσφαιρα βαριά και θλιβερή, γεμάτη πόνο σε περιβάλλει. Οπότε στους τόσους λόγους που έχεις για να λυπάσαι, πάμε να δούμε άλλους εννιά, που μπορείς να χαρείς ελεύθερα, χωρίς τύψεις κι ενοχές.
1. Απλώνεσαι στο κρεβάτι σαν το χταπόδι
Με όσα η χωρίς σκεπάσματα, χωρίς ροχαλητά και τα τοιαύτα. Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά, έλα πάρε και τούτο, λέει το νανούρισμα. Εσείς είστε αυτοί που πια θα κοιμάστε σαν πουλάκια κι αυτό καθόλου λίγο δεν είναι.
2. Πας διακοπές, όπου θέλεις, όποτε θέλεις, με όποιον θέλεις χωρίς γκρίνιες κι απαιτήσεις
Διαλέγοντας το μέρος που θες, χωρίς να πάρεις έγκριση και γνώμη. Η απόφαση είναι ολόδική σου, περάσεις δεν περάσεις καλά.
3. Οι βραδινές σου έξοδοι, μπορούν να καταλήξουν σε όργια
Ή να απογειωθούν και πιο απλά, με δύο καλούς φίλους και γιατί όχι, και με την ολόδική σου παρέα συντροφιά. Διάλεξε μπαράκι, ντύσου, περιποιήσου τον εαυτό σου και βουρ για ποτάκι, γνωριμίες, ανώριμες επιλογές.
4. Ούτε πρωινές καλημέρες, ούτε νυχτερινές καληνύχτες
Γεμάτες γκρίνια από τα νέα της ημέρας, τα ψυχολογικά του άλλου κι ό,τι ανασφάλεια τού έρθει να σου ξεστομίσει.
5. Κάνεις τα χόμπι σου χαλαρά κι όμορφα, χωρίς μου, σου, του
Όση ώρα θες, με όποιον κολλητό θες, να ευχαριστηθείς σαν άνθρωπος τις ελευθερίες που έχει το να μη διαθέτεις καθόλου χρόνο σε μια σχέση.
6. Δεν είσαι όλη την ώρα πάνω από το κινητό σου
Επιτέλους βλέπεις τι γίνεται και τριγύρω σου, σηκώνεις και λίγο κεφάλι, να συνειδητοποιήσεις ότι ζεις για σένα κι όχι για ένα κινητό που θα φωτίζει.
7. Βάζεις ταινίες που σου αρέσουν
Σου κάνουν κέφι και δε σ’ απασχολεί αν ο άλλος βαριέται, αν του αρέσει η όχι, αν γενικώς, στα μέσα της ταινίας θα τον έχει πάρει ο ύπνος, με το σαλάκι να τρέχει στο μαξιλάρι.
8. Δεν έχεις να καλύψεις κανενός τις ανασφάλειες και τα άγχη
Ασχολείσαι αποκλειστικά με σένα και την προσωπική σου εξέλιξη. Κάνεις Focus στους στόχους και τα όνειρά σου και δε σ’ αποπροσανατολίζει κανείς, ούτε χάνεις τις ισορροπίες σου για άλλους.
9. Δε συζητάς τις αποφάσεις σου
Απλώς παίρνεις την απόφαση, επειδή έτσι σου ήρθε η διάθεση να κάνεις, χωρίς να περνάς από ανάκριση, λες κι είσαι ακόμη στην εφηβεία και πρέπει να πάρεις την έγκριση των γονέων σου.
Τέλος, αναπόσπαστο κομμάτι στον χωρισμό, παίζουν σίγουρα κι οι φίλοι μας που ίσως στη σχέση λίγο ξεχάσαμε. Αυτοί που με υπομονή είναι δίπλα μας, μας ακούν ξανά και ξανά, για να μπορέσουμε να συνέλθουμε και να καταφέρουμε επιτέλους να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει, αλλά και να μας δείξουν με τον τρόπο τους πως δεν ήρθε η συντέλεια του κόσμου, επειδή χωρίσαμε. Επίσης, σε αρκετές περιπτώσεις, είναι αυτοί που θα μας πάρουν από το χέρι έστω και με το ζόρι, να βγούμε έξω μια βόλτα, όταν το μόνο που θέλουμε είναι να πάρουμε αγκαλιά τα μαξιλάρια και τις φωτογραφίες, τραγουδώντας το «για να σ’ εκδικηθώ» καθώς σηκωνόμαστε να βάψουμε τις κουρτίνες στο χρώμα που μισούσε.
Σίγουρα η προσαρμογή μετά από έναν χωρισμό θέλει χρόνο. Χρόνος που είναι επίπονο να διαθέσεις, γιατί θρηνείς μια απώλεια, μιας και στις περισσότερες των περιπτώσεων, μετά από έναν χωρισμό, αρκετά ζευγάρια παίρνουν εκ διαμέτρου αντίθετους δρόμους, για να μπορέσουν να προχωρήσουν παρακάτω πιο όμορφα και σωστά. Άλλωστε, ποιος θέλει ανοιχτούς λογαριασμούς με πρώην όταν έχει μπει σε μια καινούργια σχέση και διεκδικεί να απολαύσει τον πολύτιμο και ποιοτικό χρόνο του με τον νέο άνθρωπο που μπήκε στη ζωή του!
Πέρα απ’ όλα αυτά, σίγουρα μια σχέση έχει να σου προσφέρει πάρα πολλά καλά, αλλά για να είσαι οκ, δε χρειάζεσαι απαραίτητα έναν άλλον άνθρωπο στη ζωή σου. Είναι μια πολύ καλή ευκαιρία το τέλος της ιστοριάς μας με το άτομο εκείνο, ν’ αναρωτηθούμε τι πήγε λάθος και να κοιτάξουμε τις προσωπικές μας ευθύνες, τη θέση μας στη σχέση, την αλλαγή που επήλθε στον εαυτό. Έτσι θα έπρεπε να γίνεται πάντα κι όχι σαν τις μαϊμούδες, να πηγαίνουμε απευθείας από σχέση σε σχέση, μόνο και μόνο από φόβο μην τυχόν και μείνουμε μόνοι με τον εαυτό μας. Είναι σημαντικό να μπορεί να μαθαίνει κανείς να περνάει και μόνος του καλά. Όλοι λίγο, πολύ, αγαπώντας μπορεί να χαθούμε μέσα σε κάποιον άλλο, αισθανόμενοι πως εφόσον αγαπάμε εκείνον, δε χρειάζεται να κρατήσουμε κι όσα αγαπάμε πέρα απ’ αυτόν. Κάπως έτσι, κάθε χωρισμός έχει να μας μάθει κι από κάτι, ή να μας θυμίσει ό,τι ξεχάσαμε.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου