Η ικανότητα κάποιων ανθρώπων να διαχειρίζονται κρίσιμες καταστάσεις ή και δυσάρεστα γεγονότα μπορεί να τους μετατρέψει σε εκείνα τα πρόσωπα-κλειδιά που θα απευθυνθούμε σε δύσκολες ώρες. Ανάμεσα στους φίλους μας, στους συναδέλφους μας, στα μέλη της οικογένειάς μας υπάρχει πάντα ένα άτομο που γίνεται αποδέκτης αρνητικών σκέψεων, άσχημων καταστάσεων, πολύπλοκων συμβάντων που χρήζουν βοήθειας και αναζήτησης της ιδανικής λύσης. Τα άτομα αυτά συνήθως έχουν έμφυτο ταλέντο να βρίσκουν εύστοχες και ουσιαστικές απαντήσεις σε προβλήματα, είτε είναι δικά τους, είτε αφορούν τρίτους. Είναι επίσης καλοί στη συμπαράσταση, στην κατανόηση και στο να επιδεικνύουν συμπόνια όταν χρειάζεται. Ακόμη είναι καλοί ακροατές, ξέρουν να ακούν τους άλλους, μπορούν να αναλύουν διεξοδικά το εκάστοτε πρόβλημα και να εντοπίζουν την πηγή του κακού ή τη ρίζα του προβλήματος και είναι σε θέση να προτείνουν μια σειρά από εναλλακτικούς τρόπους αντιμετώπισης.
Οι άνθρωποι που λειτουργούν ως αποδέκτες των προβλημάτων των άλλων συνήθως δε μιλούν πολύ για τα δικά τους προβλήματα, καθώς είναι καλοί στο να τα επιλύουν μόνοι τους. Μήπως όμως καταλήγουν να τους συνδέουν όλοι -ακόμη και ο ίδιος τους ο εαυτός- με αρνητισμό και με άσχημες εκφάνσεις της ζωής; Μπορεί σε κάθε κακό που συμβαίνει όλοι να τρέχουν στα συγκεκριμένα πρόσωπα, όμως σχεδόν πάντα ξεχνούν ότι οι ίδιοι άνθρωποι έχουν και θετική πλευρά, χαμογελούν και έχουν ανάγκη από χαρούμενα συναισθήματα. Το ταλέντο τους στη διαχείριση κρίσιμων και δυσάρεστων καταστάσεων έχει σαν αποτέλεσμα να τους βλέπουν ως συμπαραστάτες, ενώ οι ίδιοι μπορεί και να αναζητούν «καταφύγιο» στην επίλυση προβλημάτων. Το «γιατί» ποικίλει και είναι ζήτημα υποκειμενικό.
Φυσικά και θεωρείται προσόν να είναι κανείς σε θέση να διαχειρίζεται άσχημες καταστάσεις και να έχει την ικανότητα να ανταπεξέλθει σε κάθε περίσταση. Από την άλλη όμως δεν είναι καλό για την ψυχολογία του ατόμου που βρίσκεται σε αυτή τη θέση να εξαλείφει σχεδόν κάθε θετική σκέψη, κάθε όμορφο συναίσθημα και να ασχολείται διαρκώς με παθολογικές καταστάσεις. Δεν είναι θετικό και ωφέλιμο για κανέναν να απορροφά κάθε αρνητικό συναίσθημα, να αντιμετωπίζει κάθε δυσάρεστη κατάσταση στον περίγυρό του μόνο και μόνο επειδή έχει ταλέντο στην επίλυση προβλημάτων. Το να δέχεται κάποιος συνεχώς αρνητικά συναισθήματα και άσχημες σκέψεις είναι πιθανό να οδηγήσει -ετεροχρονισμένα και μακροπρόθεσμα- σε επιβάρυνση της δικής του ψυχολογίας. Υπάρχει άραγε κίνδυνος να μην μπορεί μετά από τόσα δυσάρεστα να διαχειριστεί στιγμές χαράς κι ευτυχίας και να νιώθει έξω απ’ τα νερά του; Το έμφυτο ταλέντο ενός ανθρώπου να τα βγάζει πέρα στα δύσκολα δε συνεπάγεται ότι είναι και ικανός να θέσει όρια στον βαθμό αποδέχεται vibes αρνητισμού από τους γύρω του. Ενδεχομένως η συσσώρευση αρνητικών συναισθημάτων να δημιουργήσει μια φούσκα ικανή να σκάσει ανά πάσα ώρα και στιγμή με αρνητικές συνέπειες στον ψυχισμό του ατόμου.
Κάθε άνθρωπος πρέπει να βιώνει κάθε λογής συναίσθημα και να βρίσκει τρόπο να αντιμετωπίζει και μόνος του δύσκολες καταστάσεις. Καλό είναι να έχουμε ανθρώπους στους οποίους μπορούμε να στηριχτούμε και οι οποίοι μπορεί να μας βοηθήσουν σε μια δύσκολη στιγμή, αλλά χωρίς να γίνεται αποκούμπι η ταύτισή τους με αρνητικές καταστάσεις. Οφείλουμε τους ίδιους ανθρώπους να τους συμπεριλαμβάνουμε στις χαρές και στις όμορφες στιγμές μας. Οφείλουμε επίσης να γνωρίζουμε ότι εκτός από τους ειδικούς ψυχικής υγείας κανείς δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί και να οριοθετήσει την επίδραση άσχημων και στρεσογόνων συναισθημάτων των οποίων γίνεται αποδέκτης. Θα πρέπει λοιπόν να προσπαθήσουμε και μόνοι μας να βρίσκουμε τη λύση σε δύσκολες φάσεις κι όχι να τρέχουμε απευθείας στο άτομο εκείνο που ξέρουμε ότι διαχειρίζεται καλύτερα από μας τα προβλήματα. Αν πάλι είμαστε εμείς αυτοί στους οποίους απευθύνονται για να τους βρούμε λύση, οφείλουμε στον εαυτό μας να θέσουμε εκείνα τα όρια που θα μας βοηθήσουν να μην επηρεάζεται η δική μας ψυχολογία αρνητικά.
Συντάκτης: Άννη Παναγιώτου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
