Τα social media έχουν αλλάξει πολλά ό,τι αφορά τους τρόπους μας. Αποκτήθηκαν συνήθειες περίεργες που δεν αρμόζουν σε κανέναν κανόνα στοιχειώδους ευγένειας. Τα παραδείγματα πολλά: δε σου αρέσει αυτό που είπε ή ρώτησε ο συνομιλητής σου σε κάποιο από τα chat, δεν απαντάς, τον αγνοείς μέχρι να σου έρθει η διάθεση μετά από ώρες (αν είναι τυχερός) ή μετά από μέρες όπου θα στείλεις ένα μήνυμα δήθεν να ενδιαφερθείς τι κάνει και πώς είναι σαν να μην έχει προηγηθεί τίποτα. Σαν να τον άφησες εκεί που πίνατε παρέα καφέ ή ποτό, χωρίς καν να πεις ένα γεια. Κι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα με την εισβολή των social media στην ανθρώπινη επικοινωνία.

Εκτός του αντικατέστησε την παραδοσιακή επικοινωνία κι ανθρώπινη επαφή, το φως της οθόνης μάλλον ήρθε να σκοτεινιάσει τους τρόπους μας. Σκέψου πράξεις που με ευκολία κάνεις λαμβάνοντας ή στέλνοντας κάποιο μήνυμα σε μία από τις πολλές εφαρμογές συνομιλίας. Αντιδράς με γκριμάτσες αν δε σου αρέσει κάτι που βλέπεις ή αυτό που σου γράφουν, βρίζεις δυνατά την απάντηση που πραγματικά θέλεις να δώσεις αλλά στη συνέχεια επικρατεί (τις πιο πολλές φορές τουλάχιστον) η λογική και γράφεις μία ήρεμη απάντηση, κάνεις «σίγαση ειδοποιήσεων» σε συνομιλίες που θέλεις να αποφύγεις και σ’ ενοχλούν και φυσικά όποτε θελήσεις έχεις την επιλογή του report αν αισθανθείς ότι κάτι που βλέπεις σε προσβάλει, καθώς και του block σε περίπτωση που θέλεις να αποκλείσεις κάποιον από την επικοινωνία μαζί σου.

Για να είμαστε ειλικρινείς η υπερβολική μας έκθεση στα social media επιβάλλει την ύπαρξη αυτών των επιλογών και κουμπιών, delete, block, unblock, report. Η χρησιμότητά τους μεγάλη, όμως δεν είναι σίγουρα παιχνίδι. Μ’ αυτά τα κουμπιά χάθηκε κάθε ίχνος ειλικρίνειας, ίσης αντιμετώπισης και ντόμπρας συμπεριφοράς. Ακούς καθημερινά παντού τριγύρω για ανθρώπους που κάνουν με ευκολία «κολλητούς» τους block και unblock στην παραμικρή διαφωνία, χρησιμοποιώντας τα σαν τιμωρία. Υπάρχουν κι άλλοι που περιμένουν να καταλάβουν αν ο έρωτάς τους, ο άνθρωπος που τους αρέσει, ή προσδοκούν  σε κάτι ερωτικό μεταξύ τους, έχει αμοιβαία αισθήματα αφού τους κάνει block και unblock (περισσότερες από μία φορές). Είναι να αναρωτιέται κανείς αν το πρόβλημα εστιάζεται σ’ εκείνους που το κάνουν ή σε εκείνους που το περιμένουν.

Αλλά από την άλλη πώς μπορεί να είναι φυσιολογική μία συμπεριφορά του block unblock block και τούμπαλιν; Το Α μπε μπα μπλοκ, Α μπε μπα ξεμπλοκ δεν υφίσταται και δεν είναι παιχνίδι, σαν το σχεδόν ομώνυμό του. Ούτε για όσους το κάνουν ούτε για όσους το αποδέχονται. Γιατί σε τελική ανάλυση ο καθένας μπορεί να λειτουργεί αυτόνομα, να μπλοκάρει, να κάνει σίγαση κι άλλες τέτοιες επιλογές, δείχνοντας ποιος είναι πραγματικά. Αν δεν έχει κάποιος εμπιστοσύνη στον ίδιο του τον εαυτό να απαντάει στον συνομιλητή του ευθέως είτε εκφράζοντας κάτι που δεν του αρέσει, είτε κάτι που τον ενοχλεί, δεν είναι έτοιμος και για μία πραγματική σχέση (φιλική, ερωτική ή οτιδήποτε). Είναι πολύ πιο τίμιο και δίκαιο να πεις στον όποιον συνομιλητή σου ότι δεν είναι κατάλληλη στιγμή, ή κάτι που σε ενόχλησε, παρά να μείνει με την απορία τι κακό έκανε/είπε και δεν έλαβε ποτέ απάντηση ή αντίδραση.

Αλλά ο καθένας, όπως στρώνει κοιμάται κι ό, τι θέλει αποφασίζει να πράξει ακόμη και στα social media. Είναι δικαίωμα του κάθε χρήστη κάποιας εφαρμογής να λειτουργεί όπως θεωρεί σωστό, ακόμη κι αν αυτό επηρεάζει τις ανθρώπινες σχέσεις του και στην πραγματική ζωή. Τι γίνεται όμως με όλους όσους δέχονται τέτοιες συμπεριφορές; Είναι εντάξει αν συμβεί ίσως μία φορά είτε κατά λάθος είτε λόγω μίας αυθόρμητης αντίδρασης να σε μπλοκάρουν και να σε ξεμπλοκάρουν και να το δεχτείς. Αν όμως συμβαίνει επαναλαμβανόμενα κι εσύ το αποδέχεσαι σαν να μην τρέχει τίποτα ποιος άλλος ευθύνεται εκτός από τον εαυτό σου;

Καλώς ή κακώς όπως και οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι παιχνίδι, έτσι δεν είναι παιχνίδι και τα social media. Ας μείνει το «α μπε μπα μπλοκ, α μπε μπα ξεμπλοκ» σαν μία παραλλαγή του α μπε μπα μπλομ, στο κρυφτό. Όλα τα υπόλοιπα αν τα δέχεσαι παραπάνω από μία φορά, σε όλες τις σχέσεις σου, ειδικότερα όμως στις ερωτικές, είσαιτ ο ο θύτης στον ίδιο σου τον εαυτό. Όποιος σε μπλοκάρει έστω και στιγμιαία θέλησε να σε βγάλει από την ζωή του με τον πιο περίεργο τρόπο και χωρίς να σου έχει εξηγήσει τίποτα. Μην επιτρέπεις πισωγυρίσματα χωρίς εξηγήσεις. Το οφείλεις στον εαυτό σου να διατηρείς την ανωτερότητά σου, την αξιοπρέπειά σου.

Να θυμάσαι πάντα ότι η μη λεκτική επικοινωνία ή και γλώσσα του σώματος εκπροσωπεί το 93% της επικοινωνίας. Με τα γραπτά μηνύματα έχεις μόλις το 7% της επικοινωνίας.  Να δέχεσαι και να δίνεις ειλικρινείς εξηγήσεις, να προτιμάς την πραγματική επαφή, να μην κρύβεις τις αντιδράσεις σου και τις σκέψεις σου πίσω από μία φωτεινή οθόνη, δείχνοντας έτσι τη δύναμή σου.

 

Συντάκτης: Άννη Παναγιώτου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου