Η άνοιξη τελειώνει, οι καψούρες έρχονται

Λίγο η καταθλιπτική διάθεση του χειμώνα που έχει προηγηθεί. Λίγο τα έντονα χρώματα που υπάρχουν τριγύρω, από τη φύση που φοράει την πιο λουλουδάτη εκδοχή της, όλα μοιάζουν πιο φωτεινά από ποτέ. Δε θέλει και πολύ η καρδιά να παρασύρει το μυαλό και τη λογική στις πιο χαρούμενες νότες της ανοιξιάτικης μουσικής που είναι πλέον στην κορυφή τους, για να υποδεχτεί όσο πιο θερμά γίνεται το καλοκαίρι.

Η θερμοκρασία επιβάλει ανάλαφρο ντύσιμο, χαρούμενη διάθεση, τους πρώτους παγωμένους καφέδες, δροσερούς χυμούς και κοκτέιλ και για τους λάτρεις, πολλές μπίρες. Αν σταματήσεις για λίγο κάθε σκέψη κι ομιλία, θ’ ακούσεις μια νοητή φωνή να σε καλεί να δράσεις, να ζωντανέψεις να κουνηθείς λιγάκι! Κι αν θαρρείς πως δε συμβαίνει τίποτα, κάνεις λάθος. Κι αν είσαι από εκείνους που δεν ερωτεύονται εύκολα τώρα δε θα μπορείς ν’ αντισταθείς!

Κι αν έχεις χάσει κάθε ελπίδα κι ενδιαφέρον για νέα πράγματα, η άνοιξη με τις εκπλήξεις της θα σου αλλάξει γνώμη. Θα έρθει από μόνο του το αναπάντεχο κι ως συνήθως θα σε πιάσει στον ύπνο.  Όσο το κυνηγάς και το αναζητάς είναι σαν το σύμπαν ν’ ακούει και να κάνει τα πάντα για να μη συμβεί. Με την άνοιξη όμως τα πράγματα είναι αλλιώς. Πριν φύγει, σ’ αφήνει με έρωτα. Δεν έχεις επιλογή να της το αρνηθείς. Γιατί είναι παντού και θα τη συναντήσεις ό, τι κι αν κάνεις.

Στο ραδιόφωνο όλοι οι σταθμοί παίζουν τις πιο χαρούμενες, αισιόδοξες μελωδίες. Πας αγουροξυπνημένος με τον καφέ στον χέρι για δουλειά και βλέπεις τυχαία πεταλούδες να τριγυρνούν γύρω σου, σαν να θέλουν να χορέψεις μαζί τους μ’ έναν ρυθμό δικό τους και ξεχωριστό. Πηγαίνεις για ψώνια κι αν δεν έχεις σκυμμένο το κεφάλι σου, θα προσέξεις όμορφες πολύχρωμες βιτρίνες· ακόμα και στο μανάβικο με τόσα φρούτα και λαχανικά που ήρθε και γι’ αυτά η εποχή τους, μοιάζει η πόλη με χρωματιστό πίνακα. Μία βόλτα στη θάλασσα σου θυμίζει πόσο όμορφα είναι τα απλά που ξεχνάς να σκεφτείς μέσα στον πανικό και τους γρήγορους ρυθμούς της καθημερινότητας. Ενώ ταυτόχρονα σε βάζει στη διαδικασία να σχεδιάζεις και να κάνεις όνειρα για το καλοκαίρι που περιμένει, έστω κι αργά, μα περιμένει.

Κι αν μέχρι εδώ δε βρήκες ούτε έναν λόγο για να ερωτευτείς, σκέψου πόσο διαφορετικές είναι οι βραδιές! Παρέα με φίλους σε βεράντες, παραλίες, βραδινοί περίπατοι μόνος σου ή με παρέα δίπλα στη θάλασσα, με πολλά φώτα, το πιο γλυκό και δροσερό αεράκι που πλέον λειτουργεί ως ανακούφιση από τη ζέστη της ημέρας, δροσερά ποτά, παγωτό και τ’ αστέρια που απλά χαζεύεις γιατί δεν είναι εύκολο κανένα σύννεφο πια να κρύψει τη λάμψη τους στο νυχτερινό ουρανό.

Είναι κατανοητό το ότι μπορεί να έχεις απογοητευτεί και να έχεις πληγωθεί ή και να μη θέλεις να δεις την ομορφιά όταν τόση ασχήμια συνεχώς καραδοκεί. Είναι εντάξει να νιώθεις έτσι, σεβαστό και δεν μπορεί κανείς να σου επιβάλλει το αντίθετο. Μήπως όμως ν’ αφήσεις πίσω σου τα αρνητικά για μία φορά και να ρίξεις απλά ένα βλέμμα τριγύρω; Κάνε την αρχή λοιπόν τώρα που η άνοιξη σου γνέφει και σου κλείνει το μάτι. Θα δεις, τελικά, είναι ωραία η ζωή, είναι ωραία!