Χωρίς τις προσδοκίες το φλερτ θα 'ταν ξενέρωτο

Φευγαλέα βλέμματα που διαρκούν τόσο όσο ώστε να μη γίνουν αντιληπτά από τον άνθρωπο που μας κέντρισε τη προσοχή. Διακριτικά χαμόγελα που σχηματίζονται τόσο αυθόρμητα και απροσδόκητα στα χείλη που σχεδόν ξαφνιάζουν τον ίδιο μας τον εαυτό όταν το συνειδητοποιούμε. Βλέμματα που αρχίζουν να αγριεύουν και να σπινθηροβολούν με το πέρασμα της ώρας, όσο παραμένουμε στην ίδια παρέα ή στον ίδιο χώρο όπου έχουμε εντοπίσει το πρόσωπο του ενδιαφέροντός μας. Η έξοδος που δεν ήθελες να κάνεις, η παρέα που και να μη συναντούσες δε θα σε πείραζε, το μέρος που δεν ήθελες να πας για ακόμη μια φορά, ξαφνικά απέκτησαν νόημα.

Τι πραγματικά σου τραβά την προσοχή σε έναν άνθρωπο που μόλις γνωρίζεις, τη στιγμή που τον κοιτάς αποσβολωμένος και στέκεις μπροστά του λες και δεν έχεις αντικρίσει πιο εντυπωσιακό θέαμα; Η πρώτη εντύπωση συνδέεται με την εμφάνιση, με ένα όμορφο κομπλιμέντο που δέχεσαι, με το έξυπνο χιούμορ που καταλαβαίνεις πως έχει το πρόσωπο που μόλις γνώρισες. Τα πρώτα λεπτά μιας γνωριμίας μοιάζουν αιώνας από το άγχος και την αγωνία που σε διακατέχουν για να κάνεις κι εσύ ανάλογη θετική εντύπωση. Τα επόμενα λεπτά και το πώς θα εξελιχθούν συνδέονται με την προσδοκία, τις σκέψεις που κάνεις για όσα δεν έχεις ακόμη ανακαλύψει για τον πόλο έλξης σου. Τη στιγμή που συναντάς κάποιον άνθρωπο, ενώ δεν τον γνωρίζεις ακόμα, αρχίζεις να φαντάζεσαι από το τι ποτό του αρέσει μέχρι το πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί η γνωριμία σας.

Έτσι γίνεται με το άγνωστο. Όσο δεν το γνωρίζεις, έχεις τη χαρά της ανακάλυψης και το ενδιαφέρον της εξερεύνησης, όπως τα μικρά παιδιά που ανακαλύπτουν τον κόσμο γύρω τους. Όσο παραμένει ανεξιχνίαστος ένας κόσμος -πόσο μάλλον ένας άνθρωπος-, τόσο περισσότερο μαγικός φαντάζει, τόσο πιο λαχταριστός και μοναδικός. Προσδοκία, λοιπόν, μια λέξη που δημιουργεί τόσες εικόνες και σκέψεις, διεγείρει τη φαντασία, εξάπτει το ενδιαφέρον και αρχίζεις να κάνεις όνειρα, να σκέφτεσαι ταξίδια, βόλτες, το πρώτο ραντεβού, πώς θα είναι σε πιο χαλαρές στιγμές, τη δουλειά που μπορεί να κάνει, τι είδος μουσική ακούει, ενώ αναρωτιέσαι αν το φιλί θα είναι τόσο μεθυστικό όσο το άρωμα που φοράει.

Ακόμη κι αν μπεις στη διαδικασία να αναρωτηθείς εάν υπάρχει περίπτωση να συμμετέχεις στο παιχνίδι του φλερτ και να νιώσεις έλξη για έναν άνθρωπο χωρίς να σου δημιουργήσει προσδοκίες, θα καταλήξεις στο ότι είναι σπάνιο έως αδύνατο. Και είναι αδύνατο γιατί δεν έχει ουσία να νιώθεις έλξη για έναν άνθρωπο που δεν σου προκαλεί έντονα συναισθήματα ενθουσιασμού, που δε γεννά και δε διεγείρει -την έμφυτη κατά τα άλλα στην ανθρώπινη φύση- περιέργεια. Κι ακόμη κι αν αμφισβητείς την ουσία της προσδοκίας στη διαδικασία της έλξης και του φλερτ, σκέψου τι συμβαίνει στην ακριβώς αντίθετη περίπτωση.

Τι θα συμβεί αν ο άνθρωπος με τον οποίο έχεις κάνει όνειρα, τον έχεις εξιδανικεύσει και σου έχει τραβήξει το ενδιαφέρον δημιουργώντας προσδοκίες, δεν είναι όλα όσα βλέπεις σε εκείνον, ούτε αντιπροσωπεύει όσα εσύ φαντάστηκες; Ξαφνικά έρχεται η προσγείωση στην πραγματικότητα και η απομυθοποίηση του ανθρώπου που αλλιώς τον φανταζόσουν κι αλλιώς είναι. Συχνά οι άνθρωποι ξεχνούν πως όσοι συναντούν και έχουν απέναντί τους είναι άνθρωποι, δεν είναι βγαλμένοι από παραμύθι ώστε να είναι τέλειοι χαρακτήρες. Η απομυθοποίηση που συμβαίνει στην πορεία μιας γνωριμίας, μιας σχέσης, είναι αποτέλεσμα των προσδοκιών που αρχικά είχαν δημιουργηθεί. Εν ολίγοις η προσδοκία αντιπροσωπεύει αυτό που θα ήθελες να έχει ο άνθρωπος που συναντάς και σου τραβά το ενδιαφέρον, οπότε και δημιουργείται η ανάλογη έλξη, ενώ η απομυθοποίηση είναι η πραγματικότητα, όλα όσα απαρτίζουν τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του ανθρώπου σου. Να έχεις προσδοκίες και να ενθουσιάζεσαι, χωρίς όμως να ξεχνάς την ανθρώπινη φύση του πόλου έλξης σου.