Όταν είπαν στην Ελένη «έλα μωρέ το Αλβανάκι που θέλει να κάνει και καριέρα»

Ναι! Το “Αλβανάκι” έκανε τελικά καριερ-άρα στην Ελλάδα! Κι όχι μόνο στην Ελλάδα, αφού η συμμετοχή της και η δεύτερη θέση στην Eurovision του 2018, εκπροσωπώντας την Κύπρο, με το αξέχαστο “Fuego”, εκτίναξε την καριέρα της στα ύψη και στο εξωτερικό. Ο λόγος φυσικά για τη μοναδική ποπ σταρ Ελένη Φουρέιρα. Η οποία, βέβαια, πέραν του ότι δεν είναι καθόλου ψωνισμένη, παρά την εντυπωσιακή καριέρα της, όταν δίνει συνεντεύξεις κάνει κατάθεση ψυχής.

Πρόσφατα την απολαύσαμε στην εναρκτήρια εκπομπή των podcasts που θα παρουσιάζει ο Fipster, με διάφορες ερωτήσεις που τού απευθύνει το ίδιο το κοινό του, μέσω social media και πού θα ήθελε να μάθει για τους εκάστοτε καλεσμένους του. Ελένη Φουρέιρα, Μαίρη Συνατσάκη, Νατάσσα Μποφίλιου έκαναν ποδαρικό σε ένα πολύ εκρηκτικό και ειλικρινές podcast. Μέσα από διάφορες ερωτήσεις του κοινού κλήθηκαν να απαντήσουν, καλεσμένες και παρουσιαστής, ενώ μια από αυτές είχε να κάνει με το ποιες εμπειρίες, αν μπορούσαν, θα διέγραφαν τελείως από τη ζωή τους. Η Φουρέιρα, λοιπόν, έκανε λόγο για την καταγωγή της, για το πόσο υποτιμητικά αντιμετωπίστηκε λόγω αυτής από την πρώτη δισκογραφική εταιρεία στην οποία απευθύνθηκε το 2005 στα ξεκινήματά της κι ότι, εν τέλει, μπήκε στο τριπάκι να νιώθει κι άσχημα που έλεγε ότι κατάγεται από την Αλβανία. Έτσι, κατέληξε να το αποκρύπτει για να μη νιώθει υπόλογη κι όχι γιατί δεν ήταν υπερήφανη. Για την ακρίβεια, άκουσε τη φράση “έλα τώρα το Αλβανάκι που θέλει να κάνει και καριέρα”.

Τι θα πει Αλβανάκι, Ελληνάκι, Αγγλάκι, Πακιστανάκι, ρε παιδιά; Όποια και να είναι η καταγωγή σου, γιατί θα πρέπει να φορεθεί ως ταμπέλα πάνω σου και να αποτελεί αιτία κάποιος να σού κλείσει την πόρτα σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής σου, κρίνοντάς σε γι’ αυτή; Αν είσαι Σουηδάκι δικαιούσαι καριέρα, αν είσαι Τουρκαλάκι όχι; Γιατί θα πρέπει οι άνθρωποι ακόμα να απολογούνται για κάτι που τους χαρακτηρίζει, αλλά δεν μπορεί να καθορίσει το ποιόν τους; Γιατί να μην υπάρχουν αντικειμενικότερα κριτήρια από αυτό; Εν πάση περιπτώσει, γιατί πρέπει κάποιον να τον μειώσουμε ή να τον προσβάλλουμε με τον οιοδήποτε τρόπο; Πού μας εξυπηρετεί;

Θα πω πουθενά. Θα πω ότι το πιο εύκολο είναι να βγάλει κάποιος χολή και κακία, να υιοθετήσει και να αναπαράγει στερεότυπα της εκάστοτε κοινωνίας στην οποία ανατρέφεται και ζει. Το δύσκολο είναι να κάνει δουλειά με τον εαυτό του, να αντιληφθεί πρώτα από όλα πόσο δυσλειτουργικό είναι αυτό για τον ίδιο και τους γύρω του και να προσπαθήσει να σπάσει αυτό το αρρωστημένο μοτίβο ανωτερότητας και κατωτερότητας και να βγει “έξω από το κουτί”. Ποια ανώτερη δύναμη όρισε τον Έλληνα ανώτερο και τον Αλβανό κατώτερο; Ποια ανώτερη δύναμη όρισε τον μεν καλό, τον δε κακό;

Ένας μετανάστης δεν επέλεξε από μόνος του τη μετανάστευση από έναν τόπο που γεννήθηκε κι αγαπά. Τον ανάγκασαν οι συνθήκες, η ποιότητα διαβίωσης, οι πολιτικές σκοπιμότητες και τα κρατικά οικονομικά συμφέροντα. Είναι απλούστατα ένας άνθρωπος που ψάχνει απεγνωσμένα μια σανίδα σωτηρίας, μια ρανίδα ελπίδας ότι το μέλλον θα είναι καλύτερο κάπου αλλού, για εκείνον και την οικογένειά του. Είναι ένας ευάλωτος άνθρωπος που έχει ανάγκη τη στήριξη από ανθρώπους και κράτος, που είναι ξένα γι’ αυτόν στην ουσία, αλλά ευελπιστεί να τον υποδεχτούν και να τον αγκαλιάσουν. Είναι ξεριζωμένος κι αν αδυνατεί κανείς να το αντιληφθεί αυτό, τότε είναι γιατί ψάχνει εμμονικά μια αφορμή να προβάλει τη δική του εσωτερική μιζέρια.

Με αφορμή την ιστορία της Ελένης και της κάθε Ελένης εκεί έξω, που δεν έχει αυτό το βήμα να μιλήσει και να μεταφέρει τη δική της εμπειρία, ας αναλογιστεί ο καθένας προσωπικά, τι ωφελεί να αναπαράγει στερεότυπα, μνησικακία, αίσθηση ψευδούς ανωτερότητας κι αρνητικότητας. Τι ωφελεί να πονάμε τους γύρω μας και να μη σεβόμαστε την όποια κατάστασή τους. Γιατί, αντί να γίνουμε το χέρι βοηθείας, γινόμαστε το χέρι που σπρώχνει σε γκρεμούς. Η Ελένη με πείσμα, υπομονή, επιμονή και πολλή δουλειά τα κατάφερε! Κάποιοι άλλοι, όμως, δεν τα καταφέρνουν. Γι’ αυτό σκέψου πριν μιλήσεις. Σκέψου πριν προσβάλεις. Αν δεν μπορείς να αγκαλιάσεις και να βοηθήσεις, τουλάχιστον μη γίνεις το “αγκάθι της ψυχούλας” κάποιου.