Φλερτ περαστικό και στιγμιαίο

Είναι ένα συνηθισμένο απόγευμα, λοιπόν, και έχεις κανονίσει να βρεθείς με την παρέα σου. Καθώς περπατάς αμέριμνα στον δρόμο ακούγοντας μουσική, ξαφνικά σταματάς, γυρνάς απότομα το κεφάλι σου να κοιτάξεις πίσω. Ένα απρόσμενο συμβάν, μια ευχάριστη ανατροπή μέσα σε μια συνηθισμένη μέρα της εβδομάδας ταρακουνάει την προβλέψιμη καθημερινότητά σου. Συνειδητοποιείς τι έγινε και η αντίδρασή σου είναι κάτι που δε συνηθίζεις να κάνεις. Σε παίρνουν τα γέλια και εύχεσαι να μην είδε κανείς άλλος αυτό που προηγήθηκε.

Πόσες φορές έχει τύχει να πεις σε μια φίλη ή έναν φίλο σου να κοιτάξουν κάπου διακριτικά, τονίζοντας τη λέξη «διακριτικά», για να τους δεις τελικά να γυρνάνε το κεφάλι αστραπιαία 180 μοίρες όπως στην ταινία με τον εξορκιστή; Πολλές φορές! Ακόμα κι εσύ καμιά φορά μπορεί να είσαι αυτός που παθαίνει στιγμιαία μια βαρηκοΐα στη λέξη «διακριτικότητα» πριν πας να γυρίσεις το κεφάλι σου. Οκ, ίσως δε σε νοιάζει και τόσο να γίνεις «ρεζίλι» όταν είσαι με την παρέα σου, οπότε σου βγαίνει και λίγο αυθόρμητα. Άλλωστε έχει πλάκα αν το καλοσκεφτείς. Μα τώρα;

Τώρα την πάτησες. Κανένας δε σου είπε να κάνεις το παραμικρό, μα γύρισες να κοιτάξεις με όχι και τόσο διακριτικό τρόπο, ενώ σε κάθε άλλη περίπτωση προσπερνούσες βιαστικά και αδιάφορα. Μα δεν μπορούσες να κάνεις διαφορετικά. Προσπαθείς να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου, ενώ το χαμόγελο δεν λέει ακόμα να σβήσει από τα χείλη σου.

Μια αιθέρια ύπαρξη που βρισκόταν κάμποσα μέτρα μακριά σου, σε κέντριζε τόσο που δεν μπορούσες να κοιτάξεις αλλού ακόμα και όταν τα βλέμματά σας διασταυρώθηκαν. Για μία στιγμή νόμιζες πως πάγωσε ο χρόνος και αυτό το άγνωστο μα πανέμορφο πρόσωπο ήταν το μόνο που υπήρχε μέσα σε τόσο κόσμο και μάλιστα ερχόταν προς εσένα. Τα δευτερόλεπτα φάνταζαν αιώνες και ήταν αρκετά για να συγκρατήσεις τα όμορφα χαρακτηριστικά που εξαρχής σε μαγνήτισαν με την ιδιαιτερότητά τους. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο πρόλαβες να φτιάξεις το σενάριο της γνωριμία σας. Έφτασες στο σημείο να φανταστείς αν θα ταίριαζε ο ένας με τον άλλον. Προσπάθησες να μαντέψεις ακόμα και τι άρωμα φοράει. Ήταν πολλές οι σκέψεις για λίγα μόνο δευτερόλεπτα. Δεν τα συνηθίζεις κάτι τέτοια αλλά μόλις τα έζησες.

Παρόλα αυτά, δε σταμάτησες να σκέφτεσαι όλα όσα θα ήθελες να μάθεις. Μέχρι που φτάσατε σχεδόν πρόσωπο με πρόσωπο και τελικά ο καθένας συνέχισε τον δρόμο του. Η στιγμή αυτή έμοιαζε να ‘ναι βγαλμένη από ταινία, τη στιγμή ακριβώς που οι πρωταγωνιστές επιτέλους γύριζαν την πρώτη τους κοινή σκηνή.

Μα το απρόσμενο της πραγματικής ζωής, σε στιγμές όπως αυτή δε συγκρίνεται με καμία ταινία. Η έκρηξη του αρώματος που φορούσε, έκανε ολόκληρο το σώμα σου να αναριγήσει και ενώ έπρεπε κάποια στιγμή να φτάσεις στον προορισμό σου, επιβράδυνες το βήμα σου μέχρι που σταμάτησες γιατί δε θα άντεχες να μην κοιτάξεις μία τελευταία φορά.

Γύρισες το κεφάλι σου απότομα, ελπίζοντας πως θα διασταυρώνονταν ξανά τα βλέμματά σας. Τα βήματά σας απομακρύνονταν ολοένα και περισσότερο. Μία τελευταία ματιά ήταν αυτό που θέλατε μόνο και μόνο για να μην ξεχάσετε ο ένας το πρόσωπό του άλλου και να σιγουρευτείτε πως αυτό το περαστικό φλερτ άρεσε στον ίδιο βαθμό και τους δύο.

Ένα στιγμιαίο φλερτ που χαράχθηκε στο μυαλό σας τόσο έντονα όσο και η απίστευτα μεγάλη ανάγκη για μία τελευταία ματιά πριν χαθούν οι δρόμοι σας.