Το χαμόγελο εκτός από ευγένεια δε σημαίνει τίποτα στις μέρες που διανύουμε. Δε σημαίνει ότι είσαι ευτυχισμένος επειδή χαμογελάς ούτε ότι είσαι αναίσθητος. Χαμογελάς επειδή πρέπει να βρεις την εσωτερική δύναμη να σταθείς στα πόδια σου και να προχωρήσεις. Να προχωρήσεις από οτιδήποτε σε κάνει να συμβιβάζεσαι κι από οτιδήποτε σε ωθεί να κάνεις τα στραβά μάτια. Να προχωρήσεις με χαμόγελο μακριά από οτιδήποτε σε κάνει να προσποιείσαι και να καταπατάς το εγώ σου και τις αρχές σου. Οφείλεις να λες τη γνώμη σου ακριβώς όπως αισθάνεσαι και να έχεις τα κότσια να ζητάς συγγνώμη όταν πρέπει. Κι όλα αυτά με χαμόγελο.
Δύναμη είναι να κρύβεις τον πόνο σου πίσω από ένα πλατύ χαμόγελο. Μια μέρα χωρίς χαμόγελο είναι μια χαμένη ημέρα, λένε. Στη ζωή μας, η οποία είναι αρκετά δύσκολη και περίπλοκη θέλουμε να βγαίνουμε νικητές και μια μάχη κερδίζεται πάντα με ένα χαμόγελο.
Οικονομικές δυσκολίες που επιβαρύνουν την ψυχοσύνθεσή μας τα τελευταία χρόνια και δεδομένου ότι η ανεργία βρίσκεται στα ύψη, πρέπει να βρίσκουμε τρόπους να περνάμε ευχάριστα. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση κι η γκρίνια χρειάζεται προσπέραση. Η ζωή χρειάζεται αντιμετώπιση και θετική σκέψη.
Να χαμογελάς στους ανθρώπους γύρω σου, μα κυρίως να χαμογελάς στον άνθρωπό σου, στον σύντροφό σου. Σε αυτόν που περνάει ώρες ατελείωτες δίπλα σου. Σε αυτόν που ξοδεύει τον προσωπικό του χρόνο στο να σε φροντίζει και να σε περιποιείται. Να χαμογελάς στους συνεργάτες σου. Στους ανθρώπους αυτούς με τους οποίους περνάς ώρες ατελείωτες σε ένα γραφείο, ακόμα και σε αυτούς που συμπαθείς λιγότερο. Σε όλους αξίζει ένα χαμόγελο.
Η ζωή θέλει χαμόγελο και μαγκιά. Να μάθεις να τη στύβεις σαν λεμονόκουπα. Να την ξεζουμίζεις και να την πίνεις στο ποτήρι μέχρι την τελευταία της σταγόνα. Να την απολαμβάνεις όσο περισσότερο μπορείς. Οι χαρές είναι ελάχιστες, είναι μεμονωμένες στιγμές. Τον υπόλοιπό μας χρόνο όμως τι κάνουμε; Μιζεριάζουμε. Γκρινιάζουμε. Κρίνουμε τους πάντες γύρω μας για να αισθανόμαστε εμείς καλά. Το αύριο ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου φέρει. Όλοι ευχόμαστε κι ονειρευόμαστε ένα καλύτερο αύριο. Πώς όμως θα έρθει όταν εμείς είμαστε με το βλέμμα στο πάτωμα; Πώς θα το δούμε όταν στην καλύτερη περίπτωση δεν κοιτάζουμε μπροστά μας;
Τα προβλήματα κι οι υποχρεώσεις δε σταματούν ποτέ. Αντιμετώπισέ τα όμως με χαμόγελο. Μέσα μας όλοι κρύβουμε αυτό το κομμάτι του εαυτού μας που μας κάνει δυνατούς. Όλα για κάποιο λόγο γίνονται, ακόμα κι αυτά που δε γίνονται. Όλοι το ξέρουμε αυτό και μέσα μας έχουμε συμφωνήσει. Δεν υπάρχει πρόβλημα που να μη λύνεται και να μην ξεπερνιέται. Αρκεί να το θελήσουμε.
Τι καλύτερο από ένα όμορφο λαμπερό χαμόγελο; Αυτό που θέλεις να βλέπεις και να αλλάξεις στους άλλους είναι καιρός να ξεκινήσεις να το αλλάζεις πρώτα σε σένα. Αυτό που θέλεις να λαμβάνεις απ’ τους άλλους ξεκίνα να το δίνεις εσύ. Ο καθένας από εμάς είναι ο καθρέφτης αυτής της κοινωνίας. Αλλάζουμε εμείς και θα ακολουθήσουν κι οι γύρω μας. Είμαστε κυρίαρχοι του εαυτού μας, ο καθένας ξεχωριστά και δεν ξεχνάμε ποτέ να χαμογελάμε. Εξάλλου είναι μεταδοτικό.
Συντάκτης: Φωτεινή Μαρκογιάννη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
