Αγαπημένε μου σύζυγε,
Σε ευχαριστώ για όλα αυτά τα χρόνια που δεν ήσουν δίπλα μου, γιατί με δίδαξες να ανοίγω την αγκαλιά μου σε τρίτους, σε απλό καθημερινό κόσμο και να βρίσκω ανταπόκριση. Σε ευχαριστώ για την αδιαφορία σου, γιατί με έκανες να ενδιαφέρομαι για πράγματα και καταστάσεις που δεν αφορούν μόνο την πάρτη μου.
Σε ευχαριστώ για τη ζήλια σου, γιατί με έκανες να νιώσω πιο ισχυρή από ποτέ. Σε ευχαριστώ για τον θυμό σου, γιατί με δίδαξες να αναζητώ τη γαλήνη γύρω μου, μα κυρίως μέσα μου. Σε ευχαριστώ για την τσιγκουνιά σου, γιατί με έμαθες να μοιράζω απλόχερα ό,τι μπορώ και όπου μπορώ.
Σε ευχαριστώ για το τίποτα που μου έδινες όλα θα τα χρόνια, γιατί με δίδαξες να δίνω τη ζωή μου σε αυτούς που με νοιάζονται. Σε ευχαριστώ για το μίσος σου, γιατί με δίδαξες να αναζητώ την αγάπη γύρω μου και μάντεψε τι βρήκα∙ ανθρώπους να με αποδέχονται, όπως είμαι.
Σε ευχαριστώ για την κακία σου, γιατί με δίδαξες απλά να αγαπώ. Σε ευχαριστώ που στις δύσκολες στιγμές μου, μου γύρισες περίτρανα την πλάτη σου, γιατί με έκανες να στραφώ σε ανθρώπους που πραγματικά ήθελαν το καλό μου και που πραγματικά με βοήθησαν και μου έδωσαν το χέρι τους να πιαστώ χωρίς κανένα αντάλλαγμα.
Σε ευχαριστώ που εκείνο το βράδυ τσακώθηκες άσχημα με τα παιδιά μας, γιατί με έκανες να δω εμένα. Εκείνες τις φορές που ύψωνα τη φωνή μου σε αυτά καθώς είχα νεύρα μαζί σου.
Σε ευχαριστώ που τα τελευταία χρόνια μας έσερνες οικογενειακώς κάθε Σαββατοκύριακο να επισκεφτούμε τους δικούς σου, γιατί μου δίδαξες ότι οι ανθρώπινες σχέσεις βασίζονται στην ποιότητα κι όχι στη συχνότητα και στην ποσότητα των επισκέψεων.
Σε ευχαριστώ που συντέλεσες στο να αφήσω την επί σειρά ετών εργασία μου γιατί μου έμαθες ότι υπάρχουν και χειρότερα από αυτά που εγώ τότε νόμιζα για χειρότερα. Σε ευχαριστώ για τις υπερπολυτελείς διακοπές που τόσα χρόνια μας προσέφερες γιατί μας έμαθες πως η χαρά και η απόλαυση βρίσκεται σε μικρά απλά κι ασήμαντα πράγματα.
Σε ευχαριστώ για τις καθημερινές μας διαφωνίες, γιατί με δίδαξες πώς να στηρίζομαι στα δικά μου πόδια και μόνο. Στη δική μου άποψη και μόνο.
Δεν κρατάω καμία κακία, δε θέλω να στεναχωριέσαι. Διδάχτηκα τόσα πράγματα που μόνο κακία δε θα μπορούσα να κρατήσω. Απλώς δεν μπορώ να είμαι η κάβα σου πλέον. Δεν μπορείς να με θυμάσαι όποτε εσύ θες.
Αποφάσισα να κατέβω απ’ τη σκηνή στο επί σειρά έργο που παίζουμε για το κοινό μας. Εξάλλου δε βρίσκω θέατρο που να μας χωράει πλέον και τους δύο. Νομίζω ότι υποκλίθηκα τόσες φορές που αισθάνομαι χορτασμένη απ’ το χειροκρότημα.
Σειρά σου τώρα, κάνε την υπόκλισή σου όσο προλαβαίνεις. Το κοινό έχει αρχίσει να νυστάζει, η αυλαία έχει ξεκινήσει να πέφτει σιγά-σιγά. Είναι ώρα να πάει ο κάθε ένας σπίτι του, έχει αρχίσει να νυχτώνει.
Αγαπημένε μου σύζυγε, λυπάμαι που πλέον δεν μπορώ να σε ακολουθήσω στην πλούσια, αλλά κενή σου ζωή, παρ’ όλα αυτά σ’ ευχαριστώ για το τίποτα γιατί μου δίδαξες πώς να αναζητώ τα πάντα.
Με εκτίμηση,
η σύζυγός σου.
Συντάκτης: Φωτεινή Μαρκογιάννη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
