Όλοι λιγουρευόμασταν το δωμάτιο των μεγαλύτερων αδελφών μας

Γλυκιά μου αδελφούλα, μεγάλωσες. Μεγάλωσες γρήγορα. Πότε ήταν που με έφερε η μαμά κι ο μπαμπάς στο σπίτι για πρώτη φορά, πότε ήταν που μπουσουλούσα για πρώτη φορά προς το μέρος σου, πότε ήταν που περπάτησα για πρώτη φορά προς εσένα και εσύ με έσπρωξες κι έπεσα; Πότε αγκαλιαστήκαμε για πρώτη μας φορά; Σε αγάπησα απ’ τη πρώτη στιγμή που σε είδα μπροστά μου.

Μου φαινόσουν τόσο τεράστια. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι μια μέρα θα σου μοιάσω. Θυμάμαι σαν χθες τη μαμά να μας φωνάζει επειδή σπάσαμε εκείνο το βάζο. Σε θυμάμαι να παίρνεις το πρώτο σου ποδήλατο κι εγώ να κοιτάζω με μελαγχολικό βλέμμα το νέο σου δώρο. Αλλά ήσουν τόσο χαρούμενη που δεν μπορούσα να σου κρατήσω κακία. Έδειξα κατανόηση στα λόγια της μαμάς ότι εγώ θα πάρω του χρόνου καθώς είμαι ακόμα μικράκι.

Όλα αυτά τα χρόνια σε θαύμαζα και προσπαθούσα τόσο πολύ να σου μοιάσω και να γίνω σαν εσένα. Ήσουν το πρότυπό μου. Δεν ήταν όλα τέλεια ανάμεσά μας πάντα. Είχαμε τις εντάσεις μας και τους τσακωμούς μας. Είχαμε όμως και τις υπέροχες στιγμές μας. Κι όλα αυτά μέσα στο δωμάτιο που τόσα χρόνια μοιραζόμασταν. Τα μυστικά μας απ’ τη μαμά, τα πρώτα μας καρδιοχτύπια και τους πρώτους μας έρωτες, τους πρώτους μας βαθμούς. Βέβαια εσύ πάντα είχες το καλύτερο κρεβάτι. Το γωνιακό με το παράθυρο δίπλα σου. Σε θυμάμαι τα καλοκαίρια να κάθεσαι δίπλα στο παράθυρο αυτό και να ακούς τη μουσική που σου άρεσε.

Πολλές φορές αισθανόμουν ότι ζούσα στη σκιά σου. Πολλές στιγμές σε ζήλεψα. Παρ’ όλα αυτά εσύ ήσουν αυτή που άνοιξες το δρόμο και το μυαλό στα διαρκή «όχι» της μαμάς. Εσύ ήσουν αυτή που ξενύχτησες για πρώτη φορά μένοντας έξω με τους φίλους σου κι έκανες τη μαμά να φρικάρει και να το συζητάει μία εβδομάδα με τις φίλες της. Εγώ απλώς ακολουθούσα. Και πλέον μπορώ να ομολογήσω ότι παρ’ όλο που δεν είχα την αμέριστη προσοχή της μαμάς και την εύνοιά της τα πράγματα ήταν πολύ πιο εύκολα για μένα. Μεγάλωσα πολύ πιο εύκολα και με λιγότερες πιέσεις. Λιγότερα «όχι». Περισσότερα «κάνε ό,τι θες».

Καιρός, λοιπόν, μιας και θα φύγεις για σπουδές, να σου ομολογήσω ότι παρ’ όλη την αγάπη μου για εσένα, όλα αυτά τα χρόνια λιγουρεύομαι το δωμάτιό σου. Ποτέ δεν ήταν αποκλειστικά δικό μου, ποτέ δεν μπόρεσα να κάνω αυτό που θέλω, όποτε το θέλω. Ποτέ μου δεν αισθάνθηκα ότι είχα το δικό μου χώρο. Υποχωρούσα κι αναγκαζόμουν να συμβιβάζομαι τόσα χρόνια. Θα μπορούσες να το πεις κι απωθημένο πλέον.

Στο πρώτο άκουσμα ότι θα πρέπει να φύγεις απ’ το σπίτι κι αφού καταφέραμε να συνεφέρουμε τη μαμά, ήρθε κι η πρώτη ηλιαχτίδα φωτός. Λυπάμαι που στο λέω αλλά απ’ τη πρώτη μέρα έκανα τρελά σενάρια ανακαίνισης στο μυαλό μου. Θα μπορώ επιτέλους να φωνάξω τους φίλους μου με την ησυχία μου, να παίζουμε επιτραπέζια ή ό,τι άλλο θέλουμε χωρίς να μπαίνεις μέσα απροειδοποίητα. Να βάλω, στην τελική, στη διαπασών τη μουσική που μου αρέσει, χωρίς να φωνάζεις να χαμηλώσω την ένταση γιατί μιλάς με τις φίλες σου -οι οποίες παρεμπιπτόντως είναι και αχώνευτες. Και ξέρεις και κάτι ακόμα; Επιτέλους θα απαλλαγώ και από αυτά τα μαραθώνια τηλεφωνήματα των φίλων σου.

Πλέον δε θα είμαι η κακή της υπόθεσης. Ο κακός της υπόθεσης είναι η χρονολογία γέννησής σου κι ότι είσαι μεγαλύτερη. Ίσως και λίγο το μυαλό σου (όπως λέει η μαμά) που δε διάβασες περισσότερο να περάσεις εδώ στην Αθήνα. Αλλά ξέρεις κάτι; Δεν πειράζει καθόλου. Θα γίνεις πιο ανεξάρτητη, καιρός ήταν εξάλλου. Αρκετά παραχαϊδεμένη είσαι. Κι εγώ θα γίνω πιο ήρεμη και πιο ήσυχη.

Τελικά  θεωρώ ότι αυτή η αποχώρησή σου θα μας κάνει καλό. Από μακριά κι αγαπημένοι. Και κάτι τελευταίο, μιας και εσύ θα λείπεις να ξέρεις ότι το κρεβάτι σου θα κατέβει στην αποθήκη και το δωμάτιο θα βαφτεί ξανά, σε πιο δικά μου χρώματα. Και θα βάλω κι αφίσες!

Ξέρω πόσο θα φρίξεις με όλα αυτά κι ελπίζω το γράμμα μου να το βρεις και να το διαβάσεις αφού θα είσαι μερικά χιλιόμετρα μακριά απ’ το σπίτι. Αν όχι, να θυμάσαι πόσο σε αγαπώ και πόσο υπομονή έχω κάνει μαζί του όλα αυτά τα χρόνια κι αν με απειλήσεις ξανά ότι θα με σβήσεις απ’ τον οικογενειακό χάρτη να σου υπενθυμίσω ότι θα πω στη μαμά ότι πέτυχα την ονειρεμένη της πριγκίπισσα με τσιγάρο.

Σε φιλώ. Σε αγαπώ. Να προσέχεις. Και να θυμάσαι ότι για οτιδήποτε κι αν σου συμβεί μπορείς πάντα να τρέξεις σε εμένα!