Όλοι έχουμε ή είχαμε κάποτε αυτό το ένα άτομο στη ζωή μας που πιάνουμε τους εαυτούς μας να λέμε: «Μακάρι να…». Μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο, αγαπάμε αυτόν τον άνθρωπο, νοιαζόμαστε, ανησυχούμε, αλλά όταν σβήνουμε το φως ή κλείνουμε το τηλέφωνο, σκεφτόμαστε: «Γιατί δεν…».
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος κάνει εξαιρετική δουλειά στην εξιδανίκευση. Αυτό το άτομο κυριεύει όλο και περισσότερο το μυαλό μας και το μονό που μπορούμε να σκεφτούμε για να το περιγράψουμε είναι μία λέξη: τελειότητα.
Στον τέλειο κόσμο μας δεν υπάρχει τίποτα απολύτως που να μπορεί να καταστρέψει την εικόνα που έχουμε για αυτό το πρόσωπο. Αργά ή γρήγορα, όμως, η λάμψη ξεθωριάζει και αρχίζουμε να βλέπουμε αυτό το άτομο διαφορετικά. Οι τραχιές άκρες αρχίζουν να φαίνονται και κάποιες φορές κόβουν βαθιά. Εμφανίζονται οι κόκκινες σημαιούλες που αγνοούσαμε και αρχίζουν να γίνονται αντιληπτές σαν φώτα έκτακτης ανάγκης. Βλέπεις επιτέλους τα ελαττώματά των συγκεκριμένων ανθρώπων, τα οποία εισβάλλουν στον κόσμο που σου φαινόταν τόσο τέλειος μέχρι πριν από λίγο.
Σε κάθε υγιή σχέση είναι σημαντικό να αποδέχεσαι τα ελαττώματα και τις συνήθειες του συντρόφου σου. Τι γίνεται, όμως, όταν υποψιάζεσαι ότι κάτι άλλο συμβαίνει; Τι γίνεται όταν αρχίζεις να βλέπεις καθαρά; Εξακολουθείς να θες την άψογη εκδοχή που έπλασε ο εγκέφαλός σου;
Είναι δύσκολο να αφήσουμε κάτι που ονειρευτήκαμε πως μπορεί να γίνει τέλειο και φυσικά η πρώτη μας σκέψη είναι να το διορθώσουμε. Λέμε στον εαυτό μας ότι εφόσον αυτό το άτομο μάς αγαπά αρκετά θα είναι και πρόθυμο να κάνει τα πάντα για να μας κρατήσει και ότι ίσως μπορούν να γίνουν τα πράγματα καλύτερα.
Πιστεύω πραγματικά ότι η αγάπη είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία που θα έχουμε ποτέ το προνόμιο να λάβουμε στη σύντομη ζωή μας. Είναι αυτό που δίνει νόημα, που μας κάνει να θέλουμε να ζήσουμε κάθε λεπτό. Στο τέλος της ημέρας, όμως, αυτό δεν είναι αρκετό. Μπορεί να δώσεις όλο τον εαυτό σου σε κάποιον, αγαπώντας τον άνευ όρων, και όμως να μην είναι αρκετό για να μείνετε μαζί. Η ποσότητα της αγάπης δε σχετίζεται και με το πόσο καλά θα σου φερθεί κάποιος. Μπορεί να προσπαθείς σκληρά και να δουλεύεις μέχρι το κόκκαλο, αλλά αν η προσπάθεια δεν είναι αμοιβαία, τίποτα δε θα αλλάξει.
Είναι πολύ εύκολο να πέσεις στην παγίδα και να αρχίσεις να αναρωτιέσαι ότι κάτι δεν πάει καλά με σένα. Να αναρωτιέσαι γιατί δε σε αγαπούν αρκετά, ώστε να γίνουν καλύτεροι για σένα. Εκείνες τις στιγμές που αρχίζεις να κατηγορείς τον εαυτό σου, να θυμάσαι ότι με το να αγαπάς κάποιον δε θα γίνει αυτό που θα ήθελες να είναι. Μπορεί να κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου για μια αλλαγή, αλλά ποτέ δε θα είναι αρκετό εάν το άλλο άτομο δεν είναι έτοιμο να αλλάξει. Εάν το άλλο άτομο δε θέλει να προσπαθήσει για εσάς.
Κάνε ένα βήμα πίσω, σταμάτα για ένα λεπτό και αναλογίσου πόσο δύσκολο είναι να αλλάξεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Μόλις αποδεχτείς αυτή την πραγματικότητα, θα καταλάβεις πόσο μικρές είναι οι πιθανότητες να καταφέρεις να αλλάξεις άλλους. Η αλλαγή είναι δύσκολη, άβολη και κανείς δε βάζει τον εαυτό του πρόθυμα σε αυτή τη διαδικασία, εκτός αν το θέλει πραγματικά και βαθιά.
Συνειδητοποιήστε ότι δεν είστε εσείς. Δεν είναι ότι δεν ήσουν αρκετά όμορφος, αρκετά υπομονετικός, αρκετά στοργικός ή οτιδήποτε άλλο για το οποίο παιδεύεις το μυαλό σου. Δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο που μπορείτε να κάνετε, ώστε να κάνετε κάποιον να αλλάξει όταν δεν το θέλει -και αυτό δεν είναι δικό σας λάθος. Δεν πρέπει να σπαταλάτε χρόνο από τη ζωή σας προσπαθώντας να αγαπήσετε αυτά που σας ταράζουν και να «φτιάξετε» ένα άλλο άτομο. Το ταξίδι τους είναι δικό τους και το δικό σας ανήκει σε εσάς.
Αντί να προσπαθείτε να τα αλλάξετε, εστιάστε στη ζωή σας και στις αλλαγές που θέλετε να κάνετε για τον εαυτό σας. Πάρε όλη την αγάπη που έδινες σε λάθος άτομο και δώσε την στον εαυτό σου. Μη δίνετε όλη σας την προσοχή στο να κάνετε τους άλλους κάτι που δεν είναι, ή τουλάχιστον κάτι που δεν είναι ακόμα έτοιμοι να γίνουν. Δώσε στον εαυτό σου όλα τα πράγματα που περίμενες να σου δώσει το λάθος άτομο μέχρι να συναντήσεις κάποιον εξίσου αφοσιωμένο να βελτιώσει τον εαυτό του όπως εσύ.
Όσο δύσκολο κι αν είναι, να θυμάσαι ότι η αγάπη σας είναι πολύτιμη. Οι άνθρωποι είναι σαν τις εποχές. Νομίζεις ότι αλλάζουν αλλά πάντα επιστρέφουν στο παλιό μοτίβο. Δεν μπορείς να αναγκάσεις κάποιον να σε αγαπήσει όπως θέλεις να σε αγαπήσουν, αλλά μπορείς να αγαπήσεις τον εαυτό σου περισσότερο και να του δώσεις όσα οι άλλοι δεν μπόρεσαν.
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου