Οι πιο δυνατές μας στιγμές θα έχουν πάντα παρέα ένα τραγούδι

«Να να να να». Διάβασέ το με όποιον τονισμό ή ρυθμό θέλεις, παντού θα ταιριάξει γιατί έτσι είναι η μουσική, παντού κολλάει. Μπορεί να είναι εκεί σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής σου, στην καθημερινότητά σου ενσυνείδητα ή ασυνείδητα. Χωρίς τα τραγούδια στο ραδιόφωνο, τις συναυλίες και τα μπουζούκια, βρε αδερφέ, τι θα κάναμε;

Είναι τόσο υπέροχο το ότι με τη μουσική μπορείς ν’ απελευθερωθείς, να ηρεμήσεις, να ξεσπάσεις, να εκφραστείς, όμως και τόσο φυσικά βγαίνει από μέσα μας, που ορισμένες φορές ίσως ξεχνάμε τη σημαντικότητά της. Δε χρειάζεται να παίζεις κάποιο μουσικό όργανο, ούτε καν να γνωρίζεις τον καλλιτέχνη. Μπορείς να ταυτιστείς με τους στίχους, να σε ταξιδέψει η μελωδία, να σε μαγέψει η φωνή. Πόσο τέλειο συναίσθημα είναι αυτό που βάζει το τραγούδι σου όταν είσαι έξω και ξελαρυγγιάζεσαι ή ξεδιπλώνεσαι στον χορό; Καλά, για να μη μιλήσουμε για όλα τα καψουροτράγουδα που έχεις μάθει απ’ έξω σαν ύμνο και κλαις για το γκομενάκι που δεν πήγε καλά.

Ακόμα κι όταν πηγαίνεις στη δουλειά, ακούς ραδιόφωνο κι η μουσική είναι η παρέα σου στον δρόμο. Μπαίνεις στο γραφείο τραγουδώντας το τραγούδι που σου κόλλησε και χωρίς να το καταλάβεις ξεκινάς τη μέρα σου τραγουδώντας. Κάνεις γυμναστική κι ακούς εμψυχωτική μουσική λες κι είσαι ο επόμενος Ολυμπιονίκης που κάνει προετοιμασία για τους αγώνες. Είσαι στις μαύρες σου και βάζεις τραγούδια που ταιριάζουν με την περίσταση για να ταυτιστείς απόλυτα και να γυρίσεις το δραματικό βίντεο κλιπ στον καναπέ σου, λες και παίζεις σε χολιγουντιανή ταινία.

Η μουσική είναι η μόνιμη παρέα σου. Όχι μόνο γιατί μπορείς να την ακούσεις οποιαδήποτε στιγμή θέλεις, αλλά έχει μια μοναδική δύναμη να ξεκλειδώνει τα συναισθήματα και τις σκέψεις σου. Ακούγοντας στίχους, ταυτίζεσαι με μια ιστορία και νιώθεις πως δεν έχει συμβεί μόνο σε σένα. Μια μελωδία που σου ανεβάζει τη διάθεση είναι σαν να σου λέει «όλα καλά θα πάνε μωρέ, τι σκας;!». Μπαίνει το τραγούδι που σου είχε αφιερώσει το πρόσωπο κι αυτόματα περνάνε μπροστά σου χιλιάδες στιγμές σαν να πατήθηκε απλώς το play. Είναι σαν να κάνεις διάλογο με τη μουσική, ενώ στην πραγματικότητα είναι ακροατής του μονολόγου της.

Επιπλέον, πόσο όμορφο το συναίσθημα κι η εμπειρία της ζωντανής μουσικής; Ακούς ότι το αγαπημένο σου συγκρότημα επιτέλους κάνει συναυλία στην πόλη σου και ξαφνικά η ζωή σου αποκτά νόημα. Βλέπεις live το τραγούδι που τόσες φορές έχεις παίξει στο replay και ουρλιάζεις μέχρι να σου κοπεί η φωνή. Και μαζί με σένα κι όλοι οι υπόλοιποι. Αυτό είναι το τέλειο. Σε μια συναυλία ή ακόμα και στα μπουζούκια, σταματάνε για μερικές ώρες οι έγνοιες και τα προβλήματα κι όλοι συντονίζονται σε μια άλλη συχνότητα.

Το άλλο εκπληκτικό με τη μουσική είναι ότι δε χρειάζεται καν να την καταλαβαίνεις. Δε χρειάζεται να ξέρεις σε ποιο είδος ανήκει ούτε καν πρέπει να γνωρίζεις τη γλώσσα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα πολλά ισπανικά και ιταλικά τραγούδια, γνωστά στην Ελλάδα που ελάχιστοι γνωρίζουν τι λένε αλλά παρ’ όλα αυτά, τα απολαμβάνουν. Θα μου πεις, για να την εκτιμάμε στο σύνολό της δε θα έπρεπε να γνωρίζουμε τον καλλιτέχνη, το νόημα των στίχων, τον συνθέτη κ.τ.λ; Σαφώς και σε καμία περίπτωση δεν υποτιμάμε τις ολοκληρωμένες και βαθιές μουσικές γνώσεις όμως δε χρειάζεται να είναι πάντα όλο τόσο ψαγμένα όλα, όταν απλώς κάτι μιλάει στην καρδιά σου ή το μυαλό σου. Αυτό είναι ακόμα πιο μαγικό. Μπορεί να σου αρέσει κάποιο τραγούδι ελληνικό ή ξένο και να μένεις σε αυτό. Αν σε ενδιαφέρει παραπάνω, ίσως το ψάξεις κι ανακαλύψεις μια ολόκληρη ιστορία πίσω από το κομμάτι ή μια πηγή έμπνευσης ή ακόμα και πως μιλούσε για κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που νόμιζες. Το τελευταίο συμβαίνει πολύ συχνά.

Είναι υπέροχο πώς ένα κομμάτι μπορεί να μεταφραστεί διαφορετικά ανάλογα με το ποιος το ακούει και τι βιώματα έχει. Ακόμα και τα κομμάτια που δεν έχουν στίχους μπορούνε να σου μιλήσουν, να σε συγκινήσουν, να σε εξιτάρουν. Φόρα λοιπόν τ’ ακουστικά σου στον δρόμο, βάλε τον αγαπημένο σου σταθμό κι αφέσου στον πιο μαγικό διάλογο που θα κάνεις ποτέ στη ζωή σου!