«Είμαστε στο manual»: Τι πιο σύνηθες να συμβεί

Ελλάδα- μια χώρα την οποία κυβερνούν εδώ και χρόνια εγκληματίες. Ελλάδα, μια χώρα που μας αποδεικνύει καθημερινά πως στον βωμό του χρήματος και τις εξουσίας δε λογαριάζεται τίποτα. Δε λογαριάζεται η παιδεία, τα παιδιά, οι καλλιτέχνες, οι μητέρες, οι πατέρες, οι πρόσφυγες, οι φοιτητές, οι ηλικιωμένοι. Ελλάδα, ακόμα μια φορά, με κάνεις να ντρέπομαι. Ακόμα μια φορά που γίνεσαι περίγελος ολόκληρης της Ευρώπης κι όχι μόνο. Ελλάδα χώρα του φωτός. Μα όχι πια. Σε έχει σκεπάσει ένα σκοτάδι τόσο βαθύ και μαύρο που δεν το διαπερνά καμία ακτίνα του ήλιου.

4 Οκτωβρίου 1999. Δύο χιλιόμετρα πριν τα διόδια των Τεμπών. 6 οπαδοί του ΠΑΟΚ χάνουν τη ζωή τους.

13 Απρίλη 2003. Κοιλάδα των Τεμπών. 21 νεκροί μαθητές.

1 Μαρτίου 2023. Τέμπη. 46 έχει φτάσει ο αριθμός των νεκρών. Ο κόσμος θρηνεί. Αλλά εσύ Ελλάδα τι ακριβώς κάνεις; Θα θρηνήσεις; Θα αλλάξεις; Θα αποδώσεις δικαιοσύνη; Θα αναλάβεις ευθύνες; Ή θα μείνεις αμέτοχη, σαν απλός παρατηρητής, όπως άλλωστε έκανες πάντα;

Από το 1999 το σωματείο ουρλιάζει, φωνάζει, διαμαρτύρεται πως κάθε μέρα σκοτώνεται κόσμος λόγω αμέλειας κι αδιαφορίας. Συστήματα εκτός λειτουργίας. Άνθρωποι ακατάλληλοι σε καίριες θέσεις. Ένα οργανόγραμμα το οποίο η ίδια η πολιτεία έχει ψηφίσει ως ελλιπές, καθώς, όπως λέει, πρέπει να υπάρχουν 2000 εργαζόμενοι στον σιδηροδρομικό. 1 Μαρτίου 2023, 750 μόνο υπηρετούσαν σ’ όλη την επικράτειά σου. Προχώρησες στην ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ δίνοντας υποσχέσεις για ένα καλύτερο αύριο, για ένα καλύτερο σύστημα συγκοινωνιών. Αλλά, εν τέλει, Ελλάδα, πήρες τη βαλίτσα γεμάτη βρώμικα χρήματα κι άφησες τον κόσμο στο έλεός σου.

Στην απολογία του ο σταθμάρχης είπε: «Ήταν η κακιά η ώρα, έγινε λάθος συνεννόηση». Δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους πώς υπάρχει το θράσος να ρίχνονται ευθύνες στην κακιά την ώρα. Αυτό θα πεις και στον γονιό που ψάχνει το παιδί του και σε όλους όσους έχασαν τον άνθρωπό τους; «Εγώ πάτησα κανονικά το κουμπί γιατί είναι αυτόματο το σύστημα πλέον για ν’ αλλάξει η γραμμή, οπότε κάθε τρένο θα έμπαινε σε διαφορετική τροχιά, αλλά δε λειτούργησε.» Πώς λέμε δεν πέτυχε η μπεσαμέλ ένα πράγμα.

Όχι, κύριοι. Δεν ήταν η κακία η ώρα ούτε λάθος συνεννόηση. Δεν μπορείτε να μας λέτε ένα «δε λειτούργησε» και να καθαρίσετε. Λάθος συνεννόηση είναι όταν ο deliveras σου φέρνει λάθος παραγγελία. Δε λειτουργεί η ντεκαπάζ αν η κομμώτρια δεν αναμείξει σωστά τη βαφή. Κακιά ώρα είναι να φύγεις από Χαλκιδική για Θεσσαλονίκη Κυριακή βράδυ τον 15Αύγουστο. Αυτό που συνέβη ήταν ένα έγκλημα, μια δολοφονία, μια ανθρωποκτονία εξ αμέλειας. Όταν εν έτει 2023 μια Ευρωπαϊκή χώρα δεν μπορεί να δει πως δυο τρένα οδεύουν για μετωπική, δε φταίει καμία κακιά ώρα.

Ένα τραγικό έγκλημα, που ενώ όλοι στον ΟΣΕ ήξεραν πως αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε αν δεν λαμβάνονταν τα απαραίτητα μέτρα, απλώς αφέθηκε να συμβεί. Γιατί ζούμε σε μια χώρα με ένα «πρωτοποριακό» σύστημα κυβέρνησης με συνθηματικό «πάμε κι όπου βγει». Κι αν δε βγει, ποιος νοιάζεται; Δεν ξέραμε κύριοι; Το γνώριζες Ελλάδα μου. Το ήξερες. Τίποτα δε λειτουργούσε όπως έπρεπε- φώτα, ενδείξεις, σηματοδότες. «Είμαστε στο manual.» Τώρα λοιπόν κάνε ησυχία κι άκου τη χώρα που καίγεται ολόκληρη βράζοντας στον θυμό και την απελπισία της. Τίποτα δε θα μείνει όρθιο, γιατί τίποτα δεν άφησες.