Λένε πως κάθε τι στη ζωή κάνει τον κύκλο του και πως το ίδιο ισχύει και για τις ανθρώπινες σχέσεις, ερωτικές και φιλικές. Πως έζησες ό,τι ήταν να ζήσεις και πλέον τελείωσε, είτε με όμορφο, είτε με άσχημο τρόπο. Τώρα, πρέπει να πας παρακάτω και να το αφήσεις πίσω σου. Το γνωστό “let it go”. Πώς όμως το κάνεις αυτό όταν χωρίζεις από μια σχέση που όχι μόνο δε νιώθεις ότι έχει κάνει τον κύκλο της, αλλά έχεις επενδύσει τόσα πολλά που πλέον νιώθεις άφραγκος; Πώς γίνεται ο κολλητός σου που τόσα χρόνια είχε γίνει οικογένεια, ξαφνικά να μην υπάρχει καν στη ζωή σου; Φυσικά, θα μου πεις πως για να τελείωσε, κάποιο λόγο θα είχε. Ωραία όλα αυτά στην πράξη, αλλά εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μαθηματικά. Και στην τελική, αν όντως ισχύει σε κάθε περίπτωση το “let it go”, τι ρόλο παίζουνε οι δεύτερες ευκαιρίες;
Αυτό σίγουρα σηκώνει μεγάλη συζήτηση και οι απόψεις διαφέρουν. Ωστόσο, ας πάρουμε το επικρατέστερο σενάριο, εκείνο που η απάντηση στην ερώτηση «αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία;» είναι το «εξαρτάται». Εξαρτάται από το τι έγινε την πρώτη φορά, από το τι μεσολάβησε, από το αν λύνονται αυτά που σας χώρισαν. Στην πραγματικότητα όμως, η δεύτερη ευκαιρία που θες να δώσεις μπορεί να είναι απλώς στο μυαλό σου. Μπορεί ο φίλος που σε πλήγωσε να μη γυρίσει ποτέ να ζητήσει συγγνώμη και πολύ πιθανό ο έρωτάς σου να μη θέλει να προσπαθήσετε ξανά το μεταξύ σας. Καθόλου δεν αποκλείεται οι άνθρωποι που δεν είναι πια στη ζωή σου, να μη βρίσκονται εκεί από επιλογή. Φυσικά, δεν είναι πάντα αυτός ο λόγος.
Κάθε άνθρωπος σκέφτεται, πράττει και αντιδρά διαφορετικά. Πιθανό να φοβάται, να μην ξέρει, να μην έχει το θάρρος να προσπαθήσει να ξαναμπεί στη ζωή σου. Κι όλα αυτά φαντάζουν παράλογα για ανθρώπους που κάποτε θεωρούσαμε οικογένεια, όμως είναι πέρα για πέρα αληθινά. Κι εδώ έρχεται η ατάκα «έκανε κι αυτή η σχέση τον κύκλο της, άστο να φύγει». Ποιον κύκλο; Ούτε τα μισά από αυτά που ήθελες δεν είχατε κάνει.
Κι αν πάρουμε την άλλη όψη του νομίσματος, πώς όταν αυτοί οι άνθρωποι γυρίσουν στη ζωή σου θα μπορέσεις να τους δεχτείς; Θα είσαι σε θέση να τους συγχωρέσεις; Μπορείς να εμπιστευτείς ξανά τον φίλο ή τον σύντροφο που σε πρόδωσε ή σε πλήγωσε; Πολλές φορές η ιδέα του να συμβούν κάποια πράγματα απέχει σε ρεαλισμό από την πραγματικότητα. Γιατί ακόμα και σε αυτή την περίπτωση πρέπει να εφαρμόσεις το “let it go” και να αφήσεις πίσω σου ό,τι συνέβη στο παρελθόν. Αν μιλάμε για ουσιαστικές και «δυνατές» σχέσεις, εξίσου ουσιαστικό πρέπει να ήταν και αυτό που συνέβη, αφού ήταν ικανό να σημάνει το τέλος. Άρα;! Η λογική λέει να κάνεις αυτό σε κάνει να νιώθεις καλύτερα. Πόσο εύκολα όμως μπορείς να καταλάβεις αν αυτό που έχεις είναι και αυτό που θα ήθελες να έχεις;
Και μετά μπλέκεις στο γνωστό τριπάκι με τα ατελείωτα «αν». «Κι αν έχει αλλάξει; Κι αν δεν το εννοούσε; Κι αν έφταιξα εγώ; Κι αν δεν αξίζει;» Και η λίστα δεν τελειώνει… «Οι άνθρωποι αλλάζουν», ακούς τη μία μέρα και την άλλη σου λένε πως «ο άνθρωπος μένει ίδιος» Και τελικά τι είναι αυτό που σε κρατάει ακόμα και σε κάνει να το σκέφτεσαι τόσο; Αν υπήρχαν πράγματα που δεν είπες ή ερωτήσεις που δεν έκανες, καν’ το να τελειώνεις. Από την άλλη, μην ψάχνεις να βρεις απάντηση για όλα σε ένα «γιατί», γιατί δυστυχώς δεν υπάρχει πάντα. Είναι ερώτηση-παγίδα που σε ρίχνει στον φαύλο κύκλο της υπερανάλυσης, ο οποίος δεν κλείνει ποτέ ή τουλάχιστον μέχρι να το πάρεις απόφαση. Πώς; “Let it go” θα σου πω, και έλα πες μου εσύ πώς.
Ας δεχτούμε, λοιπόν, πως το κλείσιμο ενός κύκλου δε σημαίνει πάντα τέλος. Δεν υπάρχουν θεωρίες και κανόνες για όλα τα πράγματα. Κάποια γεγονότα απλώς συμβαίνουν. Για να προχωρήσεις από μια κατάσταση που πραγματικά σε σημάδεψε, δεν αρκούν τα λόγια των κοντινών σου ανθρώπων, ούτε η υπερανάλυση στο κεφάλι σου. Δεν μπορείς να έχεις όριο στο πότε θα συμφιλιωθείς με αυτό που έχει συμβεί, είναι καθαρά προσωπική διαδικασία. Πρέπει να είσαι οκ με την ιδέα ότι μια κατάσταση σε επηρεάζει και να μάθεις να το διαχειρίζεσαι κι όχι να το βάζεις κάτω από το χαλάκι και να περιμένεις να γίνει κάτι για να στο θυμίσει και να γυρίσεις ξαφνικά στο σημείο μηδέν. Πρόσεχε όμως μη χάσεις το παιχνίδι και εστιάσεις πιο πολύ σε αυτούς που δεν είναι στη ζωή σου παρά σε αυτούς που είναι εκεί, γιατί οι τελευταίοι είναι πραγματικότητα και όχι ιδέα.
Συντάκτης: Σίσσυ Γεωργίου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
