"The Fosters": Η σειρά που δείχνει την οικογένεια δυο λεσβiών κι αξίζει να δεις

Το “The Fosters” είναι μια αμερικανική τηλεοπτική σειρά που προβλήθηκε από το 2013 έως το 2018. Δημιουργήθηκε από τους Peter Paige και Bradley Bredeweg κι είναι σίγουρα μια σειρά που αξίζει να δεις, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Ακολουθεί την ιστορία της οικογένειας Foster, με επικεφαλής ένα ζευγάρι λεσβιών, τη Στεφ Φόστερ, αστυνομικό, και τη Λένα Άνταμς, υποδιευθύντρια σχολείου, που μεγαλώνουν έναν βιολογικό γιο και τέσσερις υιοθετημένους εφήβους, στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια.

Η σειρά αναδείχθηκε γρήγορα ως ένα από τα πιο προοδευτικά και σημαντικά τηλεοπτικά έργα της εποχής της, αναδεικνύοντας θέματα όπως η υιοθεσία, η ομοφυλοφιλία, ο ρατσισμός, η εφηβεία και η οικογενειακή δυναμική. Με πρωταγωνιστές τους Teri Polo και Sherri Saum ως γονείς, η σειρά παρουσίασε μια ποικιλία χαρακτήρων και την εμπειρία τους στη γονεϊκότητα, ξεφεύγοντας από το έμφυλο στερεότυπο και την παστεριωμένη δομή της οικογένειας. Στο πέρασμα των επεισοδίων παρατηρείς ότι η αξία των σχέσεων και η ποιότητα των δεσμών μεταξύ των μελών, δε χάνεται και η ηθική με την οποία μεγαλώνουν τα παιδιά τους παραμένει υψηλά ιστάμενη, αφού έτσι κι αλλιώς έχει να κάνει με τον χαρακτήρα κι όχι με τη σεξουαλικότητα ή τη βιολογική γονεϊκότητα. Ο τρόπος που προσεγγίζουν τα παιδιά τους είναι υποδειγματικός, χωρίς να χάνονται τα όρια και φτιάχνουν ένα παράδειγμα το οποίο είναι χρήσιμο να δούμε, για να καταλάβουμε πως γονέα σε κάνει η αγάπη και μόνο αυτή.

Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της σειράς είναι σαφώς η εκπροσώπηση της LGBT+ κοινότητας. Η ιστορία της Stef και της Lena ως ομοφυλόφιλοι γονείς παρουσιάστηκε με ευαισθησία και προσοχή στη λεπτομέρεια, κερδίζοντας τον σεβασμό και την εκτίμηση πολλών θεατών. Η σειρά ανέδειξε τη σημασία της οικογένειας, ανεξαρτήτως της σύνθεσής της και υπογράμμισε την αγάπη ως το κύριο στοιχείο που δένει τα μέλη της. Τα επεισόδια κυλούν ευχάριστα με απόλυτο σεβασμό και είναι ιδιαίτερα προσεχτικά με το πώς θα θίξουν τα ζητήματα που διαδραματίζονται. Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που παρουσιάζουν κι αποτυπώνουν τη σχέση του ζευγαριού που, όπως όλες οι σχέσεις, έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους. Δεν υποκύπτουν σε κλισέ και δε γίνονται καρικατούρες, κι αυτό είναι ένα ακόμα στοιχείο που κάνει τη σειρά ξεχωριστή.

Tέλος, φωτίζουν και το πολύ σημαντικό ζήτημα της αναδοχής, στοιχείο που τα περισσότερα έργα με το συγκεκριμένο θέμα, βασίζουν στη φαντασία του συγγραφέα, με ελάχιστη έως καθόλου συμβολή από τον κόσμο για τον οποίο γράφουν. Εδώ, όμως, η σειρά απευθύνεται σε πραγματικούς ανθρώπους κι οργανισμούς που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ανάδοχης φροντίδας κι ακολουθεί μια πολύ διαφορετική προσέγγιση από τις περισσότερες. Είναι ξεκάθαρο ότι ασχολήθηκαν με το να συλλέξουν πληροφορίες σχετικά με την πραγματικότητα της αναδοχής, ανέπτυξαν μια ιδέα και ξεκίνησαν να τη δομούν με σεβασμό κι ειλικρίνεια.

Η σειρά ξεχώρισε, τέλος, και για την αντιμετώπιση άλλων ευαίσθητων θεμάτων, όπως ο ρατσισμός, η κοινωνική διάκριση, η επικοινωνία μεταξύ των εφήβων και των γονιών τους, καθώς και η αντιμετώπιση της εφηβικής εγκυμοσύνης και των σ3ξουαλικών θεμάτων. Συνολικά, το “The Fosters” αποτέλεσε μια πρωτοποριακή δουλειά που αναδείχθηκε ως φωνή για τη διαφορετικότητα και την αγάπη, προσφέροντας μια εμπειρία που αγγίζει εκείνον που έχει τη διάθεση και την ωριμότητα να μάθει κάτι από αυτή.

Τέλος, αν κατάφερα να σου κινήσω το ενδιαφέρον, αξίζει να σε ενημερώσω πως η σειρά έχει και spin off, το ονομαζόμενο “Good Trouble” που ουσιαστικά συνιστά αφιέρωμα για το πώς εξελίχθηκαν οι ζωές όλων κατά την ενηλικίωση των παιδιών, καθώς ακολουθεί και την πορεία του ζευγαριού. Κι είναι εξίσου καλό το υλικό, αφού ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει.

Είναι αρκετά σημαντικό να ερχόμαστε σε επαφή με τέτοιου είδους σειρές που πραγματεύονται και θίγουν όλα αυτά τα ευαίσθητα ζητήματα κι αν γίνεται, μάλιστα, με σεβασμό, αγάπη και μεράκι, τότε είναι πραγματικά άξιο θαυμασμού.