“What goes around, comes back around”. Γνωστή φράση και χιλιοειπωμένη. Είτε την έχουμε τραγουδήσει στον στοίχο από το τραγούδι του Timberlake, είτε τη χρησιμοποιούμε για κάτι κακό που μας έτυχε και θέλουμε να επιστραφεί σ’ αυτόν που το προκάλεσε, είτε για κάτι καλό που πράξαμε και περιμένουμε ν’ ανταμειφτούμε γι’αυτό.
Έχετε παρατηρήσει αυτό τον κανόνα να υπάρχει στη ζωή μας; Καθώς περπατάμε στον δρόμο, σηκώνουμε το βλέμμα πάνω, χαμογελάμε στον περαστικό κι αυτός μας το επιστρέφει. Έχετε νιώσει τι δύναμη έχει αυτή η μικρή κίνηση; Μπούμερανγκ; Πεπρωμένο; Πολλές θρησκείες, πιστεύουν στην ιδέα της ανταμοιβής ή της τιμωρίας για τις πράξεις μας. Στην Αρχαία Ελλάδα το ονόμασαν “αντιπεπονθός”. Στην Ινδία, Κάρμα. Στην Τουρκία, Κισμέτ. Όπως, τελικά, κι αν τ’ ονομάσουμε η σημασία είναι η ίδια. Τελικά είναι μια ανώτατη υπερφυσική οντότητα που μας παρακολουθεί, έτοιμη, είτε να μας ανταμείψει είτε να μας τιμωρήσει αργότερα; Ή αυτά που παθαίνουμε γίνονται επειδή υπάρχει μια άμεση αλληλεπίδραση από τις αποφάσεις και τις επιλογές που κάνουμε σε καθημερινή βάση, με τις «τιμωρίες» και τις «ανταμοιβές» που παίρνουμε; Τελικά ποιες δυνάμεις καθορίζουν την ποιότητα της ζωής μας;
Ίσως τελικά να έχουμε παρερμηνεύσει τι σημαίνει το Κάρμα. Κινούμαστε με το σκεπτικό ότι κάνουμε καλό κι εκείνο θα φέρει το δίκαιο αντάλλαγμα ή μερικές φορές πιστεύουμε πως ως αντίποινα, θα φέρει την τέλεια εκδίκηση. Πολλοί νομίζουμε ότι είναι η κακή μας τύχη. Άλλοι πιστεύουμε ότι πρέπει να ξεχρεώσουμε αυτά που κάναμε στην προηγούμενή μας ζωή. Κάποιες φορές ταυτίζουμε το κάρμα με τη μοίρα, πιστεύοντας ότι είναι προδιαγεγραμμένη για τον καθένα μας. Σίγουρα όμως όλα αυτά απέχουν πολύ από το τι πραγματικά είναι το κάρμα.
Διότι τελικά, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ενέργεια που παράγουμε. Το αποτύπωμα που αφήνουν οι πράξεις μας. Τίποτα δεν είναι προγραμματισμένο, όπως σκεφτόμαστε. Όλα περνούν απ’ τα χέρια μας. Διαλέγουμε πόρτες, τις ανοίγουμε ή τις κλείνουμε και συνεχώς καλούμαστε να κάνουμε επιλογές. Κάθε μέρα που περνάει παίζει ρόλο, κάθε επιλογή, κάθε συμπεριφορά αλλάζει την πορεία μας. Κάθε μας κακή επιλογή, καλούμαστε να την αντιμετωπίσουμε. Και στο τέλος της ημέρας μάς σερβίρεται ό,τι μας αξίζει. Κάρμα είναι η δράση αλλά κι η θέληση που υπάρχει πίσω από αυτήν. Είναι οι σκέψεις κι οι προθέσεις που έχουμε. Εμείς είμαστε οι συγγραφές και δημιουργοί του πεπρωμένου μας. Μπορούμε να αλλάξουμε τις σκέψεις, τους πρωταγωνιστές στη ζωή μας, τους στόχους, τους παράγοντες της ευτυχίας και δυστυχίας μας. Οι επιλογές μας, είναι η δύναμη αυτή.
Αν είναι να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο, η ανταμοιβή μας θα είναι αυτή: θα ζούμε μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο. Ας υπενθυμίζουμε συχνά στους εαυτούς μας ότι είμαστε υπεύθυνοι των πράξεών μας και των συνεπειών τους. Ας γίνουμε η αντανάκλαση που θέλουμε να δούμε στους άλλους. Ξεκινώντας με το να φερόμαστε με καλοσύνη κι ευγένεια, μιλώντας όμορφα ο ένας στον άλλο, να μοιράζουμε και να μοιραζόμαστε, όποτε μπορούμε να δίνουμε ένα χέρι βοήθειας, έναν ώμο για τις δύσκολες ώρες, ένα σωσίβιο σε όποιον πνίγεται. Όσα κι αν έχουμε δει, όσα κι αν έχουμε περάσει, ας μην τα αφήσουμε να μας παγώσουν την ψυχή. Να μην είμαστε σκληροί ούτε μ’ εμάς, ούτε με τους γύρω μας.
Σημασία έχει το τι δίνουμε. Κι όσα περισσότερα δίνουμε, με κάποιο μαγικό τρόπο, μάς επιστρέφονται πίσω διπλά. Ίσως όχι την ίδια στιγμή. Αλλά τη στιγμή που θα τα έχουμε πιο πολύ ανάγκη. Ό,τι μας παίρνουν, πάλι, ας το χαρίσουμε. Για να το πήραν, θα το είχαν περισσότερη ανάγκη. Κι αν όχι, ξέρει η ενέργεια να αλλάζει μορφές και να επιστρέφει εκεί απ’ όπου λείπει. Ας το θυμόμαστε.
Συντάκτης: Μέλπω Θεοδώρου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
