Το απόλυτο «mind game» που λέγεται τένις!

«Ο αθλητισμός είναι ψυχική και σωματική υγεία» μας έλεγαν στο σχολείο. Σαφώς, κάθε άθλημα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και τις δικές του απαιτήσεις. Υπάρχει όμως ένα, που ξεπερνάει τον ορισμό ενός απλού αθλήματος, τον σκοπό της σωματικής και ψυχικής άσκησης: Το τένις! Αν έχεις βγάλει φουσκάλες από το γκριπάκι της ρακέτας, αν έχεις απολαύσει τη μυρωδιά από τις καινούργιες μπάλες μόλις ανοίξεις το κουτάκι ή έχεις χαλάσει αναρίθμητα παπούτσια εκεί μπροστά, στο δάχτυλο του ποδιού, τότε αντιλαμβάνεσαι πολύ καλά για τι πράγμα μιλάω!

Το τένις είναι αδιαμφισβήτητα ένα εξαιρετικά δύσκολο άθλημα που απαιτεί άριστη φυσική κατάσταση, αντανακλαστικά και πολλή προπόνηση για όσους ασχολούνται πιο σοβαρά. Φυσικά αποτελεί και πολύ ωραίο χόμπι, απευθυνόμενο σε μικρούς και μεγάλους που μπορούν επίσης ν’ απολαύσουν, τόσο τα σωματικά, όσο και τα ψυχικά ευεργετήματά του. Θα μου πεις, όλα τα αθλήματα έτσι είναι. Κάπου εδώ να σου πω όμως πως τα κλειδιά στο συγκεκριμένο άθλημα είναι το μυαλό κι η διαχείρισή του κι όχι η φυσική κατάσταση κι ο αριθμός προπονήσεων. Αποδεδειγμένα μάλιστα, στην επιστήμη της αθλητικής ψυχολογίας, το τένις είναι το άθλημα όπου το μυαλό -και συνεπώς η ψυχολογία- παίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο από όλα τα υπόλοιπα αθλήματα. Για τον λόγο αυτόν άλλωστε, αποκαλείται και «mind game».

Στο τένις μαθαίνεις –σε πολύ μεγάλο βαθμό- να διαχειρίζεσαι το μυαλό σου και τα συναισθήματά σου. Μαθαίνεις να κάνεις εσωτερικό διάλογο, να κάνεις την αυτοεκτίμησή σου κι αποκτάς αυτοπεποίθηση ακόμα κι από τις ήττες σου. Ναι, καλά το διάβασες. Είναι το άθλημα που σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι την προσπάθειά σου, να επιβραβεύσεις τον εαυτό σου αλλά παράλληλα να πεισμώνεις για να δουλέψεις ακόμα πιο σκληρά για τον επόμενο αγώνα. Επιπλέον, μαθαίνεις πως τίποτα δεν είναι δεδομένο καθώς τα γεγονότα ανατρέπονται από τη μία μέρα στην άλλη κι ακόμα κι ο νούμερα ένα παίκτης του κόσμου «απειλείται» από κάποιον που πιθανώς δεν είναι καν στους top 10!

Δες το από την αρχή ενός πόντου. Ο παίκτης που σερβίρει, αν κάνει λάθος την πρώτη φορά έχει και δεύτερη ευκαιρία. Κι έτσι κάπως, είναι κι η ζωή. Συχνά, δεν υπάρχει πισωγύρισμα στον χωρισμό, απλά δεν πήρες τη δουλειά ή δεν κατάφερες τον στόχο σου. Έχεις όμως την ευκαιρία να βρεις έναν νέο σύντροφο, να στείλεις αλλού βιογραφικό και να βάλεις έναν νέο στόχο. Έπειτα, στο τένις δεν έχεις χρόνο για χάσιμο. Δεν μπορείς ν’ αναλώνεσαι στην ήττα του προηγούμενου πόντου, γιατί πολύ απλά θα χάσεις και τον επόμενο. Αυτόματα το λάθος ή η αποτυχία ανήκει στο παρελθόν και προχωράς. Στο τέλος του αγώνα κάνεις τον απολογισμό σου και ξέρεις τι να κρατήσεις και τι ν’ αλλάξεις στο παιχνίδι σου.

Στο σημείο αυτό, αξίζει να σημειωθεί κάτι πολύ σημαντικό. Ενώ παλεύεις μες στο γήπεδο, το μυαλό σου τρέχει με χίλιες πεντακόσιες στροφές το λεπτό, προσπαθείς να διαχειριστείς τον αντίπαλο, τη σκέψη σου, τα συναισθήματά σου, την ανάσα σου. Είσαι μόνος σου. Φυσικά, πριν και μετά τον αγώνα υπάρχει ο προπονητής σου, ο συναθλητής σου, οι γονείς σου κι άλλοι που πιθανόν, είναι μέρος του «παιχνιδιού» σου, όμως στον αγώνα είσαι μόνος σου. Δεν επιτρέπεται καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα να δεχτείς οποιαδήποτε συμβουλή από τον προπονητή σου ή κάποιον άλλον. Για τον λόγο αυτόν μαθαίνεις να παλεύεις μόνος σου και να δέχεσαι πως η νίκη ή ήττα σου ανήκει ολοκληρωτικά. Κάπως έτσι δε γίνεται πάντα; Όσου κι αν έχουμε δίπλα μας, στο τέλος της ημέρας όμως, όλα καταλήγουν σ’ εμάς και στο τι διαχείριση κάνουμε.

Τέλος, σε αντίθεση με τα περισσότερα αθλήματα, στο τένις δεν υπάρχει χρονικό περιθώριο. Μόνο στόχος να κερδίσεις, να φτάσεις σ’ ένα συγκεκριμένο σκορ. Η διάρκεια του αγώνα είναι απρόβλεπτη. Μπορεί να διαρκέσει από μία μέχρι κι έντεκα, που είναι ο μεγαλύτερος αγώνας της ιστορίας. Επομένως, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι ν’ αγωνίζεσαι για το καλύτερο. Μαθαίνεις πως το τέλος μπορεί να είναι ιδανικό χωρίς να είναι το τέλειο.

Άλλωστε, το είπε και ο βασιλιάς του τένις, Ρότζερ Φέντερερ, που αποσύρθηκε από το άθλημα πρόσφατα: «Μη σκέφτεστε υπερβολικά αυτό το τέλειο τέλος, το δικό σας θα είναι πάντα εκπληκτικό με τον δικό σας τρόπο.» Τα λόγια αυτά ήρθαν αφού έχασε τον τελευταίο του επαγγελματικό αγώνα στο laver cup του Λονδίνου. Ωστόσο, κανείς δεν ενδιαφερόταν για την έκβαση του αγώνα. Είκοσι χιλιάδες κόσμος χειροκροτούσε για ώρες με δάκρυα στα μάτια, αποχαιρετώντας έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες όλων των εποχών. Σ’ αυτούς, συμπεριλαμβάνεται κι ο μεγαλύτερος αντίπαλός του, Ναδάλ. Κι αυτό λέει πολλά για τον μαγικό αυτό κόσμο που λέγεται τένις.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!