3 check-in διακοπών βγαλμένα από εφιάλτη

Καλοκαιράκι, λοιπόν, έρχεται κι αυτό σημαίνει διακοπές, τριήμερα, δεκαήμερα, αν είσαι τυχερός. Ώρα γι’ απόδραση λοιπόν κι οι αποδράσεις κρύβουν πάντα περιπέτειες. Ό,τι κι αν διαλέξεις, νησί, χωριό, βουνό, θάλασσα, ένα ξενοδοχείο θα το κλείσεις. Κι όλα θα μοιάζουν μαγικά και τέλεια κανονισμένα, μέχρι τη στιγμή του check in. Σε αυτά τα αστεία, τα λίγο περίεργα check in θα αφιερωθούν οι παρακάτω λέξεις κι ίσως κι εσύ βρεις κάποια κοινά και να σου ξυπνήσουν αναμνήσεις- ή τραύματα, όπως το πάρει κανείς.

Καλωσορίσατε στο 1980

Φτάνεις λοιπόν στο λιμάνι και ψάχνεις να βρεις τον προορισμό σου. Στο τηλέφωνο έχεις μιλήσει με έναν πολύ ευγενικό κύριο, οπότε λες, ωραία ξεκινήσαμε. Βάζεις στο gps το κατάλυμα και φτάνεις μετά από πολλή ώρα ψαξίματος και στροφών στα κατσάβραχα, στον τελικό σου προορισμό. Μπροστά στα μάτια σου ξετυλίγεται ένα ωραίο, σύγχρονο ξενοδοχείο κι αναρωτιέσαι πώς είσαι το τόσο τυχερός και το βρήκες σε τόσο καλή τιμή, λες και κέρδισες το Τζόκερ των διακοπών. Το όνειρο όμως ξαφνικά κόβεται κι εσύ ξυπνάς απότομα, όταν ζητάς το δωμάτιό σου και σε στέλνουν σε ένα κτήριο από πίσω.

Καμία σχέση με τις φωτογραφίες, καμία σχέση και με το μπροστινό, ενώ νιώθεις πως παίζεις σε βιντεοκασέτα του 80 και από κάπου θα σκάσει κι ο Στάθης Ψάλτης. Κλιματιστικό δεν υπάρχει, οι κουρτίνες μοιάζουν με ένα παλιό φόρεμα της γιαγιάς σου, το μπαλκόνι βλέπει στον ακάλυπτο και στους τοίχους υπάρχουν κάτι πλεκτά με παπάκια, σκυλάκια και γατάκια. Δεν πειράζει, θα φας την καραμέλα γάλακτος που σου άφησαν για καλωσόρισμα και θα πας για βουτιά, να πνίξεις τον καημό σου που ούτε φέτος θα κάνεις στόρι με τουρ δωματίου.

Μα πού είναι η θέα;

Έχεις κλείσει εδώ κι έναν μήνα το κατάλυμά σου, έχεις δει κριτικές, φωτογραφίες, έχεις βγάλει πρόγραμμα ακρίβειας για το κάθε βήμα των διακοπών σου- άλλωστε είσαι και λίγο control freak. Έχεις δώσει κι ένα 50ρικο παραπάνω γιατί με το που ξυπνάς θες να βλέπεις θάλασσα, να ανοίγει το μάτι σου βρε αδερφέ. Φτάνεις στον προορισμό σου κι η θάλασσα είναι τουλάχιστον δύο χιλιόμετρα μακριά. Σκέφτεσαι ότι μπορεί να βλέπει κι από την άλλη μεριά και να είσαι πιο τυχερός. Δίνεις στοιχεία λοιπόν, πληρώνεις και σε πάνε προς το δωμάτιο. Προχωράς, προχωράς και μόνο βουνά βλέπεις, μέχρι που αρχίζεις να φρικάρεις. Μπαίνεις στο δωμάτιο και με χαρά ο ιδιοκτήτης σού ανακοινώνει με περίσσια περηφάνια ότι σου έχει δώσει το καλύτερο του ξενοδοχείου, χωρίς καμία έξτρα χρέωση. “Η θάλασσα πού είναι”, ρωτάς με μια συστολή για να μη σε πιάσει κλαυσίγελος. Γυρνώντας σου δείχνει μια μπλε μακρινή κουκκίδα ίσα με το μικρό σου νύχι, απαντώντας “να καλέ, εκεί, μισή ωρίτσα περπάτημα κι έφτασες”.

Greek lover

Διαχρονική αξία στον ελληνικό τουρισμό. Πας για να δώσεις τα στοιχεία σου λοιπόν, να πάρεις το κλειδάκι σου να μπεις στο δωμάτιο- άλλωστε είχες μια κουραστική διαδρομή κι έχεις ξυπνήσει από τα χαράματα για να πάρεις πλοίο και να μη χάσεις όλη σου τη μέρα. Δίνεις λοιπόν ταυτότητα κι απέναντί σου στέκεται ένας άνθρωπος που μπροστά του, ο Γαρδέλης είναι ένα τίποτα. Αρχίζει τα “Χαρά σε λένε; Λογικό αφού είσαι η χαρά της ζωής” και τα “μόνη θα είσαι κοπελιά, να σου κάνουμε παρέα αν είναι”. Η απελπισία είναι εμφανής στο πρόσωπό σου, μα δεν τον νοιάζει, θέλει να κάνει το κομμάτι του γιατί έτσι έχει μάθει να επικοινωνεί. Κι αν φάει άκυρο από σένα, πέντε λεπτά μετά θα πάει στην επόμενη “Χαρά” ακόμα και μπροστά σου.

Μπορεί βέβαια να υπάρξει και το άλλο σενάριο, εκείνο που θα έρθεις με το ταίρι σου και η ωραία και πληρθωρική ρεσεψιονιστ να σε αγνοήσει πλήρως κάνοντάς του τα γλυκά μάτια μπροστά σου, ρωτώντας αν θέλει πετσέτα, αν θέλει πιστολάκι (με 40 βαθμούς και μαλλί μισό πόντο) αν θέλει ν’ ανοίξουνε ν’ ανοίξουν της καρδούλες της οι πόρτες.

Οι διακοπές κρύβουν ευτράπελα, μα ό,τι κι αν έρθει στον δρόμο σου αντιμετώπισέ το με χαμόγελο και λίγη τρέλα.

Άντε, καλό μας καλοκαίρι!