Αν μπορούσα να παρομοιάσω τη ζωή με κάτι, ενδεχομένως θα έλεγα ότι μοιάζει η κάθε μέρα που περνάει μ’ ένα καλό μαγειρεμένο πιάτο φαΐ- από τα δικά σου χεράκια όμως. Εσύ είσαι αυτός που θα διαλέξεις τα υλικά που θα βάλεις στην κατσαρόλα σου. Εσύ επιλέγεις αν θα είναι φρέσκα, τον τρόπο που θα το μαγειρέψεις καθώς και τα μπαχαρικά που θα προσθέσουν την extra νοστιμιά. Και κάθε μέρα, εννοείται, δε μαγειρεύεις το ίδιο φαγητό. Φασολάδα κάθε μέρα, τρως; Δεν τρως! Κάπως έτσι είναι κι η ζωή μας.

Όταν μας πνίγει η καθημερινότητα, αυτό που αναζητάμε είναι να κάνουμε μικρά κι απλά πράγματα που θα προσθέσουν λίγη παραπάνω νοστιμιά στις μέρες μας και θα τις κάνουν να μοιάζουν διαφορετικές η μία από την άλλη. Τι πιο όμορφο λοιπόν να σπάσεις την καθημερινότητά σου χαρίζοντας στον εαυτό σου ένα ολιγοήμερο ταξίδι! Τώρα θα μου πεις, αν εγώ πλήρωνα το καλοκαίρι 60ευρώ για μια ξαπλώστρα -χωρίς καφέ- και 10 ευρώ το σουβλάκι πώς θα μου έχουν μείνει χρήματα για να πάρω την ανασούλα μου;

Γι’ αυτό όμως είμαι εγώ εδώ, να σου προτείνω 3 προορισμούς οικονομικούς που μπορεί να μη μοιάζουν με κανένα gourmet πιάτο τύπου χαβιάρι Ossetra, με κρέμα από κουνουπίδι και ζελέ από σπαράγγια, σου υπόσχομαι, όμως, ότι θα σου αφήσουν την ίδια αίσθηση μ’ ένα Κυριακάτικο μεσημέρι που μοσχοβολάει το σπίτι από το ψητό κρεατάκι με την πατατούλα να σιγοψήνεται στον φούρνο.

 

Λίμνη Δόξα-Κορινθία

Μόλις δύο ώρες από την Αθήνα κι έφτασες στη Λίμνη Δόξα, ή αλλιώς στην «Κορινθιακή Ελβετία», όπως συνηθίζουν να τη λένε όσοι την επισκέπτονται, κι όχι άδικα, καθ’ ότι είναι μια από τις πιο όμορφες τεχνητές λίμνες που έχουμε στην Ελλάδα. Σε υψόμετρο 900 μέτρων, στην καρδιά του Αρχαίου Φενεού περιτριγυρισμένη από μεικτά δάση (έλατα-καστανιές-μαυρόπευκα) το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτό το αλπικό τοπίο θα σε λούσει με τα μοναδικά του χρώματα. Σημείο αναφοράς της λίμνης είναι το Παλιομονάστηρο, το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της κι επικοινωνεί με τη στεριά με μια στενή εδαφική λωρίδα. Πάνω από τη λίμνη υπάρχει επίσης το μοναστήρι του Άγιου Γεωργίου στο οποίο διατηρείται μέχρι και σήμερα σε πολύ καλή κατάσταση το κρυφό σκολειό που λειτούργησε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και σίγουρα μόνο για την ιστορική του σημασία αξίζει μια επίσκεψη.

Φαντάσου τον εαυτό σου να κάνει ιππασία-καθ’ ότι υπάρχουν κι άλογα προς ενοικίαση- ή περιπάτους μέσα στα μοναδικά μονοπάτια ή δασικούς δρόμους περιμετρικά της λίμνης ή αν θες ,υπάρχει η δυνατότητα να κάνεις μέχρι και ποδήλατο μέσα στη λίμνη -μην το παραλείψεις είναι μοναδική εμπειρία. Το μπάνιο ενδείκνυται για τους πιο ζεστούς μήνες, αλλά αν ανήκεις στους πιο τολμηρούς, γιατί να μην πάρεις κι ένα μαγιό ώστε να κάνεις τη βουτιά σου σ’ αυτά τα μαγικά γαλαζοπράσινα νερά. Για διαμονή δεν υπάρχει κατάλυμα ακριβώς πάνω στη λίμνη αλλά τα χωριουδάκια που βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από εκείνη, μπορούν να σου προσφέρουν ότι εσύ χρειάζεσαι για έναν άνετο ύπνο σε πολύ προσιτές για την εποχή τιμές.

Για να φας, έχω να σου προτείνω ανεπιφύλακτα τα ταβερνάκια που υπάρχουν στα κοντινά χωριά  τα όποια έχουν δικά τους κρέατα, σπιτικό κρασί και χαμηλές τιμές. Η λίμνη Δόξα είναι σίγουρα από εκείνους τους προορισμούς που όποια εποχή κι αν την επισκεφτείς, το μόνο βέβαιο είναι ότι θα φύγεις χορτασμένος από εικόνες, γεύσεις και μυρωδιές.

 

Λίμνη Δόξα: Ένα ονειρεμένο αλπικό τοπίο, δύο ώρες από την Αθήνα | travel.gr

 

 

Παύλιανη-Φθιώτιδα

Μπορεί τον συγκεκριμένο προορισμό να μην τον έχεις στη λίστα των must αλλά αν είσαι λάτρης των ορεινών χωριών να είσαι βέβαιος ότι είναι από εκείνους που θα θέλεις να τον επισκέπτεσαι σε κάθε ευκαιρία που σου παρουσιάζεται για μια ολιγοήμερη και οικονομική εξόρμηση. Μέσα από τα όμορφα δάση της Οίτης ξεπηδά η Παύλιανη ένα πανέμορφο χωριό στα 1.100 μέτρα υψόμετρο. Απέχει από την Αθήνα λιγότερο από 3 ώρες και η διαδρομή βγαίνοντας από την εθνική κι ανεβαίνοντας προς το χωριό, να είσαι βέβαιος ότι θα γεμίσει με πράσινο το μάτι σου.

Μόλις φτάσεις στην κάτω Παύλιανη-το χωριό αποτελείται από δύο οικισμούς οι οποίοι χωρίζονται νοητά από ένα ποτάμι· κάτω κι άνω Παύλιανη- μπορείς ν’ αφήσεις το αυτοκίνητό σου σε ένα μεγάλο πάρκινγκ ώστε ν’ ανηφορίσεις για τα γραφικά αλλά παράλληλα «καλλιτεχνικά» σοκάκια του χωριού. Τα χαρακτηρίζω έτσι, καθ’ ότι οι κάτοικοί του έχουν φροντίσει με πολύ μεράκι κι αγάπη να δώσουν μια νότα πιο ιδιαίτερη, κάνοντας πολλές εικαστικές παρεμβάσεις σε διάφορα σημεία του χωριού, όπως να ζωγραφίσουν τους κάδους απορριμμάτων, εγκαταλελειμμένα σπίτια κι άλλα πολλά σημεία. Μια απλή βόλτα πάνω στα πετρόχτιστα σοκάκια του χωριού να φαντάζει με διαδραστική καλλιτεχνική περιήγηση. Ένα όμως από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της Παύλιανης είναι το υπέροχο φυσικό πάρκο της στις πηγές του Ασωπού. Κι εκεί ακόμη, οι κάτοικοι της Παύλιανης έχουν βάλει πινελιά τους μετατρέποντας το ήδη φυσικό τοπίο, απαράμιλλης ομορφιάς, σ’ ένα εκπληκτικό πάρκο αναψυχής στο οποίο μικροί και μεγάλοι μπορούν να περάσουν μαγικές στιγμές. Τα αιωνόβια δέντρα που δεσπόζουν στο πάρκο, συνδυαστικά με τα νερά του ποταμού πλαισιώνονται από αιώρες, ξυλοκρέβατα, τελεφερίκ, μουσικές γέφυρες καθώς εκεί υπάρχει κι ο «σιδερένιος θρόνος», μια σιδερένια κατασκευή περίπου 550 κιλών η οποία παραπέμπει στο δικό μας “game of throne” που χτίστηκε από εθελοντική εργασία, τον Απρίλιο του 2019.

Για διαμονή θα βρεις αρκετά παραδοσιακά καταλύματα σε σχετικά καλές τιμές αλλά επειδή δεν είναι αρκετά τα σπίτια τα οποία διατίθενται προς ενοικίαση και λόγω ότι το μυστικό χωριό δεν είναι πλέον μυστικό αλλά έχει γίνει αρκετά γνωστό, καλό θα είναι να μην το αφήσεις τελευταία στιγμή, φροντίζοντας να κλείσεις τη διαμονή σου αρκετό καιρό πριν. Για το φαγητό, ούτε συζήτηση αν θα είναι καλό, για τον απλό λόγο ότι βρίσκεσαι στη Ρούμελη η οποία φημίζεται για το καλό ντόπιο κρέας της και για τα παραδοσιακά της γλυκά, που δεσπόζουν σε όλες τις ταβέρνες του χωριού σε αρκετά προσιτές τιμές. Πολύ σημαντικό επίσης, είναι να μην ξεχάσεις στην επιστροφή σου για Αθήνα να κάνεις μια στάση στα Καμένα Βούρλα ώστε να φας τους πασίγνωστους λουκουμάδες με μέλι και καρύδια.

 

Παύλιανη - Φθιώτιδα - TravelMagic

 

 

Κάτω Ζαχλωρού- Καλάβρυτα

Αν είσαι λάτρης της ησυχίας αλλά παράλληλα θες να είσαι μία ανάσα από τον «πολιτισμό» καλύτερη επιλογή από την Κάτω Ζαχλωρού δε νομίζω ότι υπάρχει. Θα χρειαστείς μόνο δυόμιση ώρες από την Αθήνα για να φτάσεις σ’ ένα χωριό το οποίο μπορεί να νιώσεις ότι είσαι ο μοναδικός κάτοικός του, καθ’ ότι είναι πολύ μικρό, αλλά πίστεψέ με θα σε μαγέψει η ησυχία του· το μόνο που θ’ ακούς είναι τα νερά του ποταμού που το διασχίζει.

Χτισμένο σε υψόμετρο 623μέτρων μέσα στο φαράγγι τουΒουραϊκού, περιστοιχισμένο από τεράστια πλατάνια, με προσεγμένα παραδοσιακά σπιτάκια και μόλις 15 λεπτά από τα Καλάβρυτα, είναι ο καλύτερος προορισμός για να μπορέσεις να γεμίσεις τα πνευμόνια σου με καθαρό οξυγόνο και να αποτοξινωθείς από τη βουή της πόλης. Μην παραλείψεις να εξερευνήσεις  το χωριό ώστε να καταλήξεις στον σταθμό του οδοντωτού ο οποίος είναι λες κι έχει βγει από κινηματογραφική ταινία του 1960- άλλωστε στην Κάτω Ζαχλωρού έχουν γυριστεί σκηνές από ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου όπως «ο αγαπητικός της βοσκοπούλας», η «Γκόλφω» αλλά κι η «Αστέρω».

Μπορεί να μην έχει πολλά καταλύματα και πολλές ταβέρνες, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι όσα υπάρχουν στο χωριό είναι πεντακάθαρα, περιποιημένα, αρκετά προσιτά σε τιμές κι οι ιδιοκτήτες τους πολύ φιλόξενοι. Επίσης το σημείο που βρίσκεται η Κάτω Ζαχλωρού ενδείκνυται να κάνεις κι άλλες εξορμήσεις εκτός του χωριού. Μια επίσκεψη στο μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου, μια  βόλτα στα Καλάβρυτα, μια επίσκεψη στο σπήλαιο των Λιμνών και βόλτα στο χωριό Πλανητέρο είναι απ’ αυτά που πρέπει να μπουν ψηλά στη λίστα σου ώστε να γεμίσεις τα μάτια σου με εικόνες και να ζήσεις όμορφες εμπειρίες.

Τελικά δε χρειάζεται και πολλά-πολλά ο άνθρωπος για να περάσει καλά. Δε λέω, καλά και τα 5αστερα ξενοδοχεία. Μπορεί να σου προσφέρουν ανέσεις αλλά παράλληλα θ’ αδειάσεις και την τσέπη σου. Τα πιο απλά είναι αυτά που θα χορτάσουν την ψυχή σου. Άλλωστε, με το χαβιάρι δε χορταίνεις κι αν δε μυρίσει όλη η γειτονιά από τον φούρνο, τι αξία έχει το φαγητό;

 

Ζαχλωρού: Το κουκλίστικο χωριό στο Φαράγγι του Βουραϊκού (Φωτογραφίες) - TRAVEL

 

Συντάκτης: Θάλεια Διαμαντούλη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου