5 ιστορίες αγάπης κι έρωτα από την Ισπανία

Και ναι λοιπόν, φέτος τον Φλεβάρη το pillowfights.gr κλείνει 10 χρόνια! Πάνω από 50 χιλιάδες άρθρα, 1500 και παραπάνω αρθρογράφοι, 280.000.000 total visits, έρωτες, πάθη, μερικοί γάμοι, ιστορίες ζωής, αφιερώματα, είδηση, επικαιρότητα κι ό,τι μπορεί να βάλει ο νους, με επίκεντρο πάντα και παντού τον άνθρωπο. Και τέλος, οι αναγνώστες, εσείς, που με κάθε σχόλιο, κριτική, θετικό feed back, προτάσεις και σχόλιά σας, μας κάνετε να νιώθουμε  πως δεν υπάρχει ταβάνι. Φέτος, στο χείλος της δεκαετίας, τιμούμε αυτή μας τη σχέση με τους αρθρογράφους και τους αναγνώστες μας γυρνώντας στην αρχή και τη βάση μας, τον αιώνιο έρωτα! Τον έρωτα, όμως, που ταξιδεύει σε στενά, σε δρόμους, σε πλατείες, σε μύθους και θρύλους, σε γέφυρες και τραγούδια, σε αξιοθέατα και πόλεις όλου το κόσμου. Σας προσκαλούμε σε ένα ταξίδι εξερεύνησης 14 ημερών με τερματικό σταθμό την ημέρα των ερωτευμένων.

10 χρόνια μας έχετε στα πούπουλα, πάμε και στα επόμενα 10 λοιπόν! Και πού ‘στε ακόμη! 

Κάθε λαός έχει τις δικές του ιστορίες αγάπης και έρωτα κι είναι λογικό. Η αγάπη, άλλωστε, είναι ίδια σε κάθε γωνιά της γης και μαγεύει κατά τον ίδιο τρόπο σε οποιαδήποτε γλώσσα. Ένας δυνατός έρωτας δεν κοιτά μήτε χρόνια, μήτε φύλο, μήτε κανένα εμπόδιο -ούτε καν αυτό έρχεται με την πάροδο των αιώνων και σβήνει μνήμες. Κάποιοι έρωτες, μάλιστα, υπήρξαν τόσο μεγαλειώδεις που έγιναν μύθοι και μένουν εδώ μαζί μας, ως κομμάτι μιας παράδοσης, ταξίδεψαν με άλλους ανθρώπους και διαδόθηκαν πέρα από τα στενά τους σύνορα. Ίσως γι’ αυτό να μας συναρπάζουν τόσο οι ιστορίες ερωτευμένων, ασχέτως από το πού προέρχονται. Σ’ αυτό το άρθρο, έχουμε ιστορίες από την κοντινή μας Ισπανία -μια χώρα που ο έρωτας και η αγάπη ενέπνεε και συνεχίζει να εμπνέει υπέροχα συγγραφικά έργα.

1. Οι εραστές του Teruel: Isabel & Diego

Θα σας διηγηθώ έναν έρωτα που θυμίζει σε σημεία αυτόν του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, μόνο που δεν αποτελεί αποκύημα της φαντασίας ενός ποιητή ή δραματουργού. Τουναντίον, πρόκειται για μια αληθινή ιστορία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα.

Στο Teruel στην περιοχή της Αραγονίας τον 13^ο αιώνα μ.Χ. -την εποχή των Σταυροφοριών- η Isabel και ο Diego ήταν παιδικοί φίλοι καθώς μεγάλωναν μαζί σχεδόν. Αυτή η φιλία εξελίχθηκε σε έρωτα και ο Diego ζήτησε να παντρευτεί την Isabel, μόνο που η διαφορά της κοινωνικής τους θέσης ήταν καθοριστική για το μέλλον τους. Εκείνη ήταν γόνος οικογένειας ευγενών ιδιαίτερα ευκατάστατης για τα δεδομένα της εποχής και σύμφωνα με τα τότε ήθη θα μπορούσε να παντρευτεί με την άδεια του πατέρα της μόνο κάποιον άλλο ευγενή.

Ο Diego αποφάσισε ότι πρέπει να αλλάξει την κοινωνική του θέση και να γυρίσει κοντά της κι έτσι ακολούθησε τον μόνο δρόμο που υπήρχε τότε και μπορούσε να του φέρει αναγνώριση, χρήματα και φυσικά την πολυπόθητη κοινωνική του άνοδο: τον πόλεμο. Κατατάχθηκε στον στρατό και για 5 χρόνια η Isabel τον περίμενε να επιστρέψει μην έχοντας νέα του. Ο πατέρας της ωστόσο την έταξε στον Fernando de Gamboa, αδερφό του άρχοντα του Albarracín (περιοχής της Αραγονίας) και με τον θάνατο του πολυαγαπημένου της να φημολογείται έντονα, αναγκάστηκε να υπακούσει τον πατέρα της και να παντρευτεί τον Fernando.

Τη μέρα του γάμου της ο Diego γύρισε και την έψαξε μέχρι που την βρήκε στο σπίτι της. Εκεί της ζήτησε μόνο ένα φιλί όμως η Isabel του το αρνήθηκε ούσα ήδη παντρεμένη με άλλον άντρα. Ο Diego πέθανε εκείνη τη στιγμή κι η Isabel, απαρηγόρητη πήγε στην κηδεία του για να του δώσει το φιλί που του αρνήθηκε. Πένθιμα ντυμένη, σε απόλυτη θλίψη του έδωσε το μοναδικό στερνό φιλί τους κι ύστερα έσβησε πλάι του.

Το 1555μ.Χ τα μουμιοποιημένα σώματά τους βρέθηκαν στον ναό «San Cosme y San Damián» ακολουθούμενα από ένα χειρόγραφο που ανέφερε την ιστορία τους. Σήμερα, τα σώματά τους βρίσκονται στο Μαυσωλείο των Εραστών (Mausoleo de los Amantes) σε δυο γλυπτές σαρκοφάγους που φιλοτέχνησε το 1955 ο Juan de Ávalos και αναπαριστούν το ερωτευμένο ζευγάρι. Αν τύχει και το επισκεφθείτε θα παρατηρήσετε πως τα χέρια τους προεκτείνονται σε μια προσπάθεια να δεθούν μα δεν κατορθώνουν να αγγίξουν ο ένας τον άλλον.

2. Ο θρύλος του πικρού πηγαδιού: Raquel y Fernando, Toledo

Στην Ισπανία των τριών κουλτούρων, όταν ακόμα χριστιανοί, μουσουλμάνοι και εβραίοι συνυπήρχαν ειρηνικά, το Τολέδο ήταν η πρωτεύουσα του πολιτισμού. Η πόλη που χωρισμένη κοινωνικά στα τρία έπαιρνε το απαύγασμα κάθε μιας κουλτούρας και το σμίλευε δημιουργώντας Τέχνη, φιλοξενούσε έναν έρωτα κρυφό και απαγορευμένο μεταξύ της Raquel, κόρης ραβίνου, και του Fernando, ενός νεαρού χριστιανού.

Το νεαρό ζευγάρι τα βράδια βρισκόταν κρυφά ώστε να αποφύγουν το μένος του πατέρα της Raquel, που ήθελε να την παντρέψει με κάποιον εύπορο εβραίο. Ένα βράδυ όμως ένας φίλος του πατέρα της τους είδε και την αναγνώρισε οπότε το μυστικό τους αποκαλύφθηκε. Όταν ο πατέρας της το έμαθε γέμισε με θυμό και περίμενε να έρθει το βράδυ ώστε να δει με τα μάτια του αυτό που του μήνυσαν. Πράγματι, το νεαρό ζευγάρι αγνοώντας τι τους περίμενε συναντήθηκε κρυφά, αγκαλιάστηκε τρυφερά κι αντάλλαξε τα τελευταία του φιλιά όταν ο πατέρας της κοπέλας εμφανίστηκε και με ένα μαχαίρι έδωσε τέλος στη ζωή του νεαρού Fernando.

Κατά έναν τρόπο εκείνη την στιγμή έληξε κι η ζωή της Raquel, αφού για το επόμενο χρονικό διάστημα κάθε νύχτα πήγαινε σε εκείνο το πηγάδι για να θυμάται τον αγαπημένο της κλαίγοντας εκατομμύρια δάκρυα. Ο θρύλος θέλει τα δάκρυα του κοριτσιού να έκαναν το νερό του πηγαδιού πικρό, μη πόσιμο πλέον και την ίδια ένα βράδυ να πέφτει μέσα στο πηγάδι, νομίζοντας πως είδε στην αντανάκλασή της το πρόσωπο του αγαπημένου της Fernando.

Αν επισκεφθείτε το Τολέδο και το «Pozo Amargo» θα δείτε μια πλάκα να κρατά ζωντανή αυτήν την ιστορία σε μία από τις πιο ρομαντικές γωνιές του Τολέδο.

3. O θρύλος των αμυγδαλιών της Medina Azahara

Θα σας πάω λίγο πιο πίσω χρονολογικά στον 10 αιώνα μ.Χ, μένοντας πάντα στον χώρο που σήμερα είναι η Ισπανία. Πριν ενωθούν τα βασίλεια της Καστίλης, της Αραγονίας και της Ναβάρα, κι οι Reyes Católicos (Isabel de Castilla & Fernando de Aragón) κυριαρχήσουν στην Ιβηρική χερσόνησο, στο νότο ήταν ένα αραβικό βασίλειο γνωστό ως Al Andaluz (σημερινή ενότητα της Ανδαλουσίας).

Σε εκείνο το βασίλειο, ο χαλίφης Abd al-Rahman III διέταξε να χτιστεί στην πλαγιά της Sierra Morena κοντά στην Córdoba μια πόλη προς τιμήν της αγαπημένης του γυναίκας, Azahara. Προσέλαβε τους καλύτερους αρχιτέκτονες και τεχνίτες, αγόρασε τα πιο πολύτιμα υλικά, ξύλο, μάρμαρο, πλακάκια. Διέταξε την κατασκευή πανέμορφων κήπων με λουλούδια και φυτά που έφεραν από όλες τις γωνιές του κόσμου, έφερε όμορφα πουλιά και διέταξε να φυτρώσουν δέντρα με εξωτικά φρούτα. Υφάσματα και έπιπλα, αγορασμένα από τους πιο διάσημους εμπόρους, στόλιζαν τα δωμάτια της αγαπημένης του Azahara.

Η πόλη πήρε μάλιστα και το όνομά της και έγινε η πέρλα της Al Andaluz, όμως η Azahara κάθε μέρα κοιτούσε έξω από το παλάτι κι έκλαιγε. Η Azahara ήταν μεγαλωμένη βόρεια και νοσταλγούσε τη θέα της ιδιαίτερης πατρίδας της την χιονισμένη Sierra Nevada. Ο Abd al-Rahman, θέλοντας να κάνει ό,τι περνούσε απ’ το χέρι του για την λατρεμένη του σύζυγο της είπε πως θα έκανε να χιονίσει για κείνη στην Córdoba.

Διέταξε αμέσως να κοπεί ένα δάσος που βρισκόταν μπροστά στη Medina Azahara και να ξαναφυτευτεί με αμυγδαλιές πολύ κοντά η μία στην άλλη και κάθε άνοιξη, όταν οι αμυγδαλιές άνοιγαν τα λευκά τους άνθη, το «χιόνι» εμφανιζόταν στην Κόρδοβα μόνο για την αγαπημένη του Azahara, που ποτέ δεν έκλαψε πάλι.

Σήμερα, τα ερείπια της πόλης αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO ώστε να μας θυμίζουν την μεγάλη συμβολή του αραβικού κόσμου στην ισπανική κουλτούρα. Την ίδια στιγμή, αποτελούν κι ένα υπέροχο σύμβολο αγάπης κι ίσως την αγαπημένη μου ιστορία σε αυτήν τη λίστα.

4. Ο θρύλος του πειρατή Cambaral: «Puente del Beso»

Στην πόλη της Luarca, περιοχής της Αστούριας, ο πειρατής Cambaral γνωστός για την απόλυτη σκληρότητά του, μετά από μια λεηλασία και τις καταχρήσεις που ακολουθήσαν έπεσε στην παγίδα του άρχοντα της La Atalaya που οδήγησε στην σύλληψή του. Σοβαρά τραυματισμένος βρισκόταν στο κελί του όπου η κόρη του άρχοντα τον βοηθούσε να επουλώσει τις πληγές του. Εκεί ο Cambaral ανακάλυψε πως τελικά έχει καρδιά, άσχετα με όσα έλεγαν για εκείνον και πως η καλοσύνη και φιλευσπλαχνία της κοπέλας την κέρδισε.

Όσο του γιάτρευε τις πληγές ερωτεύονταν όλο και περισσότερο και μαζί σχεδίαζαν την φυγή τους παρότι γνώριζαν πως είχαν ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας στο σχέδιό τους. Όταν προσπάθησαν να το σκάσουν ο πατέρας της κοπέλας έστειλε στο κατόπι τους πολλούς άντρες ώστε να τους βρουν και να τους σκοτώσουν και τους δύο. Όταν τους έπιασαν το ζευγάρι αντάλλαξε το τελευταίο του φιλί στην γέφυρα του ποταμιού πριν τους καρατομήσουν και πέσουν τα κεφάλια τους στα γαλάζια νερά της Villa Blanca.

Παρότι η ιστορία αυτή δεν έχει τεκμηριωθεί ιστορικά, είναι γεγονός ότι η Luarca δεχόταν πολλές επιθέσεις από βίκινγκς κι ήταν μια περιοχή που είχε πληγεί πολλές φορές από λεηλασίες πειρατών. Ιστορικά επίσης δεν υπάρχει καταγεγραμμένος κανένας πειρατής με αυτό το όνομα. Βάσει ερευνών, πιστεύεται πως αυτή η ιστορία δημιουργήθηκε από τον καθηγητή και δημοσιογράφο Jesús Evaristo Casariego όμως παραμένει ένας μύθος που προσκαλεί χιλιάδες κόσμου να επισκεφθούν την Luarca.

5. Το εθνικό πάρκο garajonay και η ιστορία των Gara y Jonay

Σε ένα από τα Κανάρια νησιά, την La Gomera, σήμερα βρίσκεται ένα πάρκο που προστατεύεται από την UNESCO, το εθνικό πάρκο garajonay που πήρε το όνομά του από δυο ερωτευμένους που βρήκαν καταφύγιο κι άφησαν εκεί τις ζωές τους.

Πολλά χρόνια πριν οι Ισπανοί φτάσουν στα νησιά για να τα κατακτήσουν, αυτά κατοικούνταν από Αβορίγινες (άποικοι που έφτασαν από τη Βόρεια Αφρική και εγκαταστάθηκαν εκεί) και κάθε νησί ήταν χωρισμένο σε μικρά βασίλεια. Στο νησί La Gomera υπήρχε ένας βασιλιάς που είχε μια μικρή κόρη, που ονομαζόταν Gara. Η νεαρή γυναίκα προοριζόταν να παντρευτεί, σύμφωνα με τις επιθυμίες του πατέρα της, έναν νεαρό άνδρα, γιο ενός άλλου βασιλιά του νησιού, έτσι ώστε αυτή η ένωση να παρέχει και στους δύο βασιλιάδες εξουσία στα υπόλοιπα βασίλεια του νησιού.

Ένα απόγευμα, η Gara περπατούσε στην παραλία και προς έκπληξή της, έπεσε πάνω σε ένα αγόρι πεσμένο στο έδαφος, το οποίο με την πρώτη ματιά φαινόταν να κοιμάται. Η ομορφιά αυτού του νεαρού άνδρα με τα ξανθά μαλλιά, άφησε ενθουσιασμένη την κοπέλα, η οποία έμεινε στο πλευρό του παρακολουθώντας τον να κοιμάται.

Όταν ο νεαρός άνοιξε τα μάτια του έμεινε έκπληκτος από την ομορφιά της Gara, και εκείνη τη στιγμή ερωτεύτηκαν παράφορα. Ο Jonay, αυτό ήταν το όνομα του νεαρού, ήταν ο πρίγκιπας ενός βασιλείου στα νότια του νησιού της Τενερίφης, του Adeje. Οι δύο εραστές έβλεπαν ο ένας τον άλλον κρυφά, αφού η μοίρα της Gara ήταν να παντρευτεί έναν άλλο νεαρό, αυτόν που είχε επιλέξει ο πατέρας της. Έζησαν τον έρωτά τους για λίγο, μέχρι που ο πατέρας της κοπέλας αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να παντρευτεί.

Η Gara έτρεξε να ενημερώσει τον αγαπημένο της στην παραλία κι αποφάσισαν να διαφύγουν στην Τενερίφη όταν πολεμιστές του μέλλοντα συζύγου της εμφανίστηκαν και προσπάθησαν να σκοτώσουν τον Jonay. Ο Jonay πολέμησε την στρατιά όμως στη θέα κι άλλων πολεμιστών που κατέφθαναν αποφάσισαν να αναζητήσουν καταφύγιο στα βουνά. Εκεί, στο πιο ψηλό βράχο το ζευγάρι αγκαλιάστηκε και επέλεξε να τερματίσει τη ζωή του αφού δε θα μπορούσαν να είναι μαζί στη ζωή.

Στην πληθώρα των ρομαντικών ιστοριών που έχουμε, η πλειοψηφία τους περιλαμβάνει κι ένα δραματικό τέλος. Πάντα υπάρχει κάποιος που εναντιώνεται στον δεσμό δυο ερωτευμένων ανθρώπων και η λύση είναι κατά κανόνα ο θάνατος -απολύτως σύνηθες τουλάχιστον στη λογοτεχνία. Στην πραγματική ζωή του σήμερα όμως η λύση είναι απλά να ακολουθούμε την καρδιά μας. Φτιάξτε τις δικές σας ρομαντικές ιστορίες άφοβα και μην δώσετε σε κανέναν το ρόλο του κακού που θα σας χωρίσει -στην Ισπανία, στην Ελλάδα ή οπουδήποτε αλλού!