Μαζευτείτε σάς έχω νέα. Βαρεθήκατε να κοιτάτε τους τοίχους του σπιτιού, να μετράτε ξανά και ξανά τα πλακάκια του μπάνιου ή απλώς ξεμείνατε από ιδέες; Είμαι εδώ να σας βοηθήσω. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, ως γνήσιο παιδί της πόλης, σπανίως επισκεπτόμουν τη φύση της Αττικής. Προτιμούσα να το κάνω σε ταξίδια με τη δικαιολογία ότι αφού εδώ μένω, σιγά, κάποια στιγμή θα τα δω. Η στιγμή ήρθε, με κάπως βάναυσο τρόπο αλλά ήρθε κι αυτό μετράει. Καθόμουν αμέτρητες ώρες μπροστά από έναν υπολογιστή προσπαθώντας να σκεφτώ τι μπορώ να κάνω για να γεμίσω τον χρόνο μου και μάλιστα κάπως δημιουργικά.

Αφού λοιπόν δοκίμασα όλες τις τέχνες και με απέρριψαν είπα να ξεκινήσω τις βόλτες. Κύκλωνα τετράγωνα στη γειτονιά καθημερινά κι αδιάκοπα μέχρι που συνειδητοποίησα πως τα σύνορα του νομού είναι ευρύτερα από εκείνα τα τετράγωνα. Πήρα μάσκα, έβαλα αθλητικά, έστειλα το 6 μου για να είμαι καλυμμένη και ξεκίνησα. Καθώς επισκέφθηκα όλα τα ξακουστά άλση και πάρκα, είδα τόσο κόσμο μαζεμένο που δεν είχα συναντήσει ξανά, πήρα την απόφαση να ψάξω μερικά πιο ήρεμα ή άσημα μέρη. Τα βρήκα, τα γύρισα και στα προτείνω.

 

1. Γεφύρι Δουκίσσης Πλακεντίας

Σύμφωνα με την ιστορία, χτίστηκε τον 19ο αιώνα από τη Σοφία Λεμπρέν, τη γνωστή Δούκισσα της Πλακεντίας, ώστε να μπορέσει να μεταφέρει τα μάρμαρα που χρειαζόταν για την ανέγερση του μεγάρου της στην Πεντέλη. Μάλιστα είναι η αρχαιότερη γέφυρα στην ευρύτερη περιοχή η οποία βρίσκεται ακόμη σε πολύ καλή κατάσταση καθώς και σε λειτουργία. Είχε τύχει να περάσω αρκετές φορές χωρίς να δώσω την πρέπουσα σημασία ή τον χρόνο να εξερευνήσω την περιοχή. Ανήκει στον Δήμο Μελισσίων. Φτάνω, παρκάρω και θέλοντας να την περπατήσω με τα πόδια, είναι μόλις μερικά μέτρα, ανακάλυψα ακριβώς δίπλα ένα όμορφο δασάκι μέσα στο πράσινο. Μια μικρή όαση ανάμεσα στα τσιμέντα της περιοχής η οποία δεν είναι εύκολα ορατή από τον δρόμο. Μπήκα σε ένα μικρό στενάκι, πλακόστρωτο, με όμορφα παγκάκια που σε οδηγεί στο κέντρο του Πάρκου Θήρας. Εάν βρίσκεσαι κοντά θα σού πρότεινα να περπατήσεις ως εκεί γιατί το πάρκινγκ ήταν κομματάκι δύσκολο. Φόρτισε κινητό για φωτογραφίες και πήγαινε μέρα για να απολαύσεις κάθε λεπτομέρεια. Το Γεφυράκι ωστόσο φωτίζεται πολύ όμορφα και τις βραδινές ώρες.

 

2. Βασιλικά Ανάκτορα Τατοΐου και Λίμνη Μπελέτσι

Το κτήμα αγοράστηκε το 1871 από τον Βασιλιά Γεώργιο Α’, ύστερα από παρότρυνση του Τσίλλερ. Πέρασε δια πυρός και σιδήρου ενώ πλέον ύστερα από όλες τις βασιλικές οικογένειες που το κατοίκησαν, ανήκει στην περιουσία του δημοσίου αφού το πολίτευμα της μοναρχίας καταργήθηκε. Έχει ένα μεγάλο ενδιαφέρον η ιστορία των ανακτόρων αλλά αποτελεί και έναν από τους μεγαλύτερους πνεύμονες της Αττικής. Ανέρχεται περίπου στα 45.000 στρέμματα. Να σε ενημερώσω πως ανάλογα με τη μέρα που θα επιλέξεις ίσως να ταλαιπωρηθείς αφού ο κόσμος που συρρέει είναι πολύς. Αξίζει όμως τον κόπο σε διαβεβαιώ. Εκτός από τα κτήρια που μπορείς να δεις, υπάρχουν αρκετά ξέφωτα με κιόσκια, κούνιες και χώρο να απλώσεις το τραπεζομάντιλό σου απολαμβάνοντας το πικ νικ σου. Όπως καταλαβαίνεις, μπορεί να αγανάκτησα με την κίνηση αλλά ούσα προετοιμασμένη σωστά απόλαυσα το γεύμα μου στη φύση νιώθοντας για λίγο σαν να γύρισα σε εκείνη την εποχή. Προτείνω λοιπόν οργάνωση αφού ευτυχώς ή δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτα κοντά για να προμηθευτείς ακόμη και νερό. Επίσης αποτελεί πολύ φιλικό περιβάλλον για ποδήλατο ή όποιας μορφής άσκηση. (Όσο εγώ απολάμβανα τα σνακ μου, μια κυρία δίπλα καθόταν ανάποδα κάνοντας γιόγκα, για να καταλάβεις.)

Αφού σε έβγαλε ο δρόμος ως εκεί, συνέχισε να ανεβαίνεις και μερικά χιλιόμετρα πιο μετά θα βρεις έναν από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους της περιοχής. Ο λόγος για τη Λίμνη Μπελέτσι ή αλλιώς Λίμνη Κιθάρα. Πρόκειται για μια τεχνητή λίμνη η οποία κατασκευάστηκε το 1973-75 ως αποθηκευτικός χώρος νερού για τη βοήθεια κατασκευών στη γύρω περιοχή. Βρίσκεται στην Ιπποκράτειο Πολιτεία, μια απ’ τις πολυτελέστερες περιοχές της Αττικής. Δεν καταλαβαίνεις πως βρίσκεσαι λίγο έξω από το κέντρο της Αθήνας αφού είναι πολύ πιθανό να συναντήσεις διάφορα ζώα εντός ή εκτός τη λίμνη. Κράτα ένα μικρό μέρος από το σνακ σου για να το μοιραστείς με τις πάπιες και τους κύκνους που θα δεις. Στο προτείνω συμπληρωματικά αφού δεν είναι τόση μεγάλη η έκταση της λίμνης οπότε, όντας φαγωμένος και χορτάτος από το βουνό θα σβήσεις με τα γαλήνια νερά της λίμνης πριν την επιστροφή στη βάση.

 

3. Καταρράκτες Ραπεντώσας

Ας δροσιστούμε λίγο, όμως ξανά σε ορεινά μονοπάτια. Δεν αλλάζουμε κατά πολύ περιοχή αφού ο οικισμός της Ραπεντώσας ανήκει στην ευρύτερη περιοχή του Διονύσου. Πρόκειται για ένα καλά κρυμμένο μυστικό των πεζοπόρων, διότι είναι μια πραγματική όαση. Ένα μικρό θαύμα θα έλεγε κανείς αφού στην υπόλοιπη διαδρομή συναντάται νεκρό τοπίο λόγω της πυρκαγιάς του 2009. Φτάνοντας στο τέλος της ασφάλτου μπορείς να αφήσεις το όχημά σου και να απολαύσεις ολόκληρη τη διαδρομή με τα πόδια. Είναι περίπου στα 4 km. αναλόγως τον δρόμο που θα ακολουθήσεις. Εάν δεν είσαι τόσο καλός πεζοπόρος ή θες να απολαύσεις το τοπίο με ολόκληρη την οικογένεια αναζητώντας παραπάνω ανέσεις, μπορείς να συνεχίσεις τη διαδρομή με το όχημά σου όμως με πολλή προσοχή. Ο δρόμος είναι αρκετά απάτητος με πολλές δυσκολίες, όχι όμως άβατος. Φτάνοντας στην είσοδο θα μαγευτείς τόσο από το τοπίο όσο κι από τους ήχους της φύσης και των καταρρακτών. Αν πας καλοκαιράκι, πάρε μια ζακετούλα μαζί, ειδάλλως κούμπωσε καλά το μπουφάν και ξεκινά. Σε πολύ μικρή απόσταση θα συναντήσεις μια όμορφη λιμνούλα με έναν μικρό καταρράκτη που ίσως σε μπερδέψει.

Βλέπεις, αυτό το μέρος κρατά καλά φυλαγμένο το μυστικό του, μόνο που προδίδεται από τον δυνατό θόρυβο του κυρίως καταρράκτη. Συνεχίζοντας την πορεία αντίθετα στο ρεύμα του ποταμού θα συναντήσεις έναν δεκάμετρο βράχο από τον οποίο πέφτουν τα νερά δημιουργώντας μια μικρή λίμνη. Για τους θαρραλέους αξίζει η εμπειρία του μπάνιου στο συγκεκριμένο σημείο. Εάν πάλι δεν είσαι fan μπορείς να απολαύσεις το τοπίο και την κούνια που υπάρχει εκεί για να απογειώσεις την απόλαυση. Είναι και αυτό ένα μέρος που ίσως σου πάρει περισσότερη ώρα η διαδρομή από τη διαμονή μα θα σε αποζημιώσει το θέαμα.

Tip: Εάν πηγαίνεις από την Πεντέλη, στον δρόμο σου ψάξε να βρεις το Γερμανικό στρατιωτικό Νεκροταφείο. Είναι ένας πανέμορφος χώρος όσο οξύμωρο κι αν σού ακούγεται, στον οποίο δε θα καθυστερήσεις πολύ. Όμως, θα δεις κάτι πολύ διαφορετικό και σπάνιο.

 

4. Δάσος Φασκομηλιάς και Λίμνη Βουλιαγμένης

Άλλο ένα μυστικό στα νότια για όποιον είναι της θάλασσας και του χειμώνα. Όχι, δεν ανακάλυψα καμία χαμένη παραλία για χειμερινό μπάνιο όμως λίγο έξω από τη Βουλιαγμένη και συγκεκριμένα πάνω από την ομώνυμη λίμνη, εδρεύει μια δασική έκταση. Όπως προδίδει η ονομασία του, στο μέρος αυτό θα βρεις πολλά βότανα αλλά και δέντρα κάθε λογής. Πολύ πιθανό να συναντήσεις και διάφορα ζωάκια κατά τη διάρκεια της βόλτας σου. Η θέα είναι μαγευτική καθώς αγναντεύεις τη θάλασσα σαν να βρίσκεσαι σε κάποιο νησί του Αιγαίου. Σε αυτόν τον μικρό παράδεισο όμως υπάρχουν δύο περιορισμοί. Φτάνοντας στο τελευταίο σημείο πρόσβασης, απαγορεύεται η είσοδος με όχημα καθώς και η παραμονή εντός τους δάσους μετά τη δύση του ηλίου. Μην τρομάζεις όμως, υπάρχουν αρκετά όμορφα παγκάκια που θα σε διευκολύνουν να μοιράσεις τις αποστάσεις και να ρεμβάσεις τη θέα. Περπάτημα, ποδήλατο ή ό,τι άλλο επιλέξεις θα σε οδηγήσουν σε μοναδικές διαδρομές. Ακριβώς από κάτω βλέπεις τη Λίμνη της Βουλιαγμένης όπου η θέα από ψηλά είναι ξεχωριστή.

Τελειώνοντας τον περίπατο στο λόφο μπορείς να κατηφορίσεις προς αυτή. Πρόκειται για μια φυσική υφάλμυρη λίμνη με ιαματικές ιδιότητες η οποία είναι αρκετά γνωστή σε αντίθεση με την προαναφερθείσα έκταση. Είτε για θεραπευτικό μπάνιο είτε για απλή βόλτα κι εξερεύνηση αξίζει να περάσεις από ‘κει. Καλό είναι να έχεις μαζί σου και πάλι ένα κολατσιό μιας και με το περπάτημα ανοίγει η όρεξη. (Μην ανησυχείς, μόλις έχασες τις θερμίδες που σκοπεύεις να καταναλώσεις.) Όσον αφορά τη μεταφορά σου στη λίμνη, την μεγαλύτερη απόσταση την καλύπτεις με το όχημά σου.

 

5. Καλοπούλα Καισαριανής (ή Αισθητικό Δάσος Υμηττού)

Σού φύλαξα για το σβήσιμο τον πιο κοντινό ίσως προορισμό αφού βρίσκεται 6,5χλμ μακριά από την πλατεία Συντάγματος, συγκεκριμένα στην περιοχή της Καισαριανής. Πες με απαράδεκτη αλλά μετά ντροπής δηλώνω πως αγνοούσα παντελώς την ύπαρξη αυτού του μοναδικού σημείου. Πληροφορήθηκα βέβαια πως είχα πάει σε αρκετά νεαρή ηλικία όμως οι μνήμη μου με είχε προδώσει. Ξεκινώντας το ανέβασμα, πέραν του επιβλητικού τοπίου που σε αποσβολώνει, υπάρχουν κάμποσες μαγευτικές λεπτομέρειες που σού τραβούν την προσοχή. Μερικά ξύλινα γεφυράκια, κάποιες πέτρινες πηγές καθώς και πολλοί πεζοπόροι που επιλέγουν την εσωτερική διαδρομή του βουνού. Όλη η διαδρομή είναι απολύτως προσιτή αφού αν δεν επιλέξεις το περπάτημα η άσφαλτος σε βοηθά να ρίχνεις μια κλεφτή ματιά και στην θέα. Προχωρώντας παραπάνω θα συναντήσεις το Αναψυκτήριο της Καλοπούλας. Ένας πολύ φιλόξενος χώρος που έχει σεβαστεί πλήρως το περιβάλλον γύρω του. Από την επάνω μεριά του δρόμου βρίσκεται μια τεχνητή λίμνη, καθώς και πολλά μοναστηριακά τραπέζια για να χαλαρώσεις από τη βόλτα σου. Στην κάτω μεριά όπου στεγάζεται το μαγαζί, συνεχίζει μια όμορφη διαδρομή στην οποία αναλόγως την εποχή μπορεί να συναντήσεις νερά να κυλούν πλάι σου.

Όσο παράδοξο κι αν μοιάζει, το σαλόνι του Υμηττού όπως αποκαλείται, είναι ένα τεχνητό δάσος που η ανάπλασή του ξεκίνησε την περίοδο 1946-1988. Παρουσιάζει εξαιρετικό ιστορικό ενδιαφέρον τόσο το δασικό κομμάτι όσο και η μονή της Καισαριανής. Από το 1923 δε βρίσκεται σε λειτουργία και αποτελεί αρχαιολογικό μνημείο, όμως κάθε χρόνο πραγματοποιείται μια φαντασμαγορική περιφορά επιταφίου το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής. Φημίζεται επίσης για τη μοναδικότητα των σπάνιων φυτών και πτηνών που παρευρίσκονται στον χώρο αναλόγως τις εποχές. Υπάρχει ένα ακόμη καλά κρυμμένο μυστικό μέσα στο Αισθητικό Δάσος της Καισαριανής. Πρόκειται για έναν μυστικό κήπο, ο οποίος είναι παράρτημα του βοτανικού πάρκου. Η πρόσβαση σε αυτό γίνεται κατόπιν συνεννόησης και ραντεβού.

 

Ελπίζω να απολαύσεις όποιο μέρος επισκεφτείς. Συμβουλή, μιας και απουσιάζει η αποψούλα σήμερα, προετοιμάσου καλά από ρουχισμό και υποδήματα, ώστε να μπορέσεις να τα απολαύσεις όλα χωρίς περιορισμούς. Πάρε μαζί σου το παγούρι με το νερό, τον καφέ ή τα σνακ σου αλλά μην ξεχάσεις την σακούλα που θα τα βάλεις μέσα μόλις τελειώσουν. Παρ’ τη μαζί και ο κοντινότερος κάδος θα σε περιμένει. Μην αφήσεις πίσω τίποτα για να παραμείνουν όλα όμορφα και καθαρά για την επόμενη φορά ή για τον επόμενο επισκέπτη. Είμαι σίγουρη άλλωστε πως θα εκτιμήσεις την αξία αυτών των τόπων μόλις επιστρέψεις ξανά ανάμεσα στα τσιμέντα.

 

Extra tip: Εάν σου αρέσουν οι φωτογραφίες, είναι όλα τα μέρη άκρως φωτογενή, είτε για μια μοναδική ανάρτηση στα social media, είτε για τοπία και φύση.

 

Συντάκτης: Μέρσα Τσακίρη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου