Κατά τη διάρκεια οργάνωσης ενός ταξιδιού για αναψυχή ή μιας εκδρομής, σκεφτόμαστε τα πιο μακρινά κι απίθανα μέρη. Το Παρίσι, η Νέα Υόρκη, η Βιέννη κι η Καππαδοκία είναι λίγες μόνο περιοχές στις οποίες θέλουμε να χαθούμε και να βιώσουμε τα πάντα με κάθε μας αίσθηση. Αν χρειαστεί να σκεφτούμε κάτι πιο προσιτό και το μυαλό μας πάει στη χώρα μας, αρχίζουμε πάλι τα μεγαλεπήβολα σχέδια. Ωστόσο, γιατί σχεδόν όλοι λύσσαξαν με τον εναλλακτικό τουρισμό; Γιατί φαίνεται ότι οι μικρές περιοχές δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν απ’ τις μεγαλύτερες!
Σ’ ένα μεγάλο κομμάτι της Βορείου Ελλάδας και πιο συγκεκριμένα στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, βρίσκονται περιοχές μαργαριτάρια. Περιοχές γεμάτες χρώματα, αρώματα, μαγευτικά τοπία, μοναδικές γεύσεις κι υπέροχες διαδρομές. Με όλα αυτά, ο επισκέπτης όχι απλά δε θα μετανιώσει για την επιλογή του, αλλά θα γυρίσει πίσω με την υπόσχεση ότι θα ξαναπάει.
Αλεξανδρούπολη, ο δεσμός μεταξύ Ευρώπης κι Ασίας
Η Αλεξανδρούπολη, ή ως είναι ιστορικά γνωστή «Δεδέ-αγάτς», είναι η πιο νεοσύστατη πόλη της Ελλάδας. Δημιουργήθηκε μόλις το 1920, όποτε απελευθερώθηκε απ’ τους Βούλγαρους. Τότε μετονομάστηκε και σε Νεάπολη. Το σημερινό της όνομα δεν προέρχεται απ’ τον Μέγα Αλέξανδρο, όπως πιστεύεται λανθασμένα, αλλά απ’ τον βασιλιά Αλέξανδρο Α’, ο οποίος την επισκέφτηκε το έτος της απελευθέρωσής της κι οι τοπικές αρχές ήθελαν να τον τιμήσουν, δίνοντας το όνομά του στην πόλη τους. Λέγεται πως η πόλη αυτή διαθέτει το μεγαλύτερο λιμάνι της Θράκης, πράγμα το οποίο αληθεύει πέρα για πέρα, καθώς μέσω αυτού γίνονται πολλές διεθνείς εμπορικές συναλλαγές.
Η Αλεξανδρούπολη είναι μια πόλη με πολύ θερμούς και πρόθυμους κατοίκους, με τους οποίους θα έχει την τύχη να συνυπάρξει κάθε φοιτητής που θα εγκατασταθεί εκεί. Όλη της η δομή αποπνέει στοιχεία «παλαιορομαντισμού» κι αφήνει την αίσθηση μιας τροπικής ατμόσφαιρας. Τη θέση της ζωντάνιας της, που διαρκεί μέχρι τις πρώτες ώρες μετά τα μεσάνυχτα, θα έρθει να πάρει η απόλυτη ηρεμία κι ησυχία, έχοντας όμως παράλληλα και τις κατάλληλες παροχές γι’ αυτούς που θέλουν να διασκεδάζουν ως το πρωί. Το κλίμα της χαρακτηρίζεται ως μεσογειακό-ηπειρωτικό, οπότε τα καιρικά της φαινόμενα δεν είναι τόσο σφοδρά όσο θα περιμέναμε λόγω της γεωγραφικής της θέσης.
Είναι προτιμότερο να επισκεφτεί κάποιος την πόλη αυτή κατά τη διάρκεια των θερινών μηνών, ώστε να μπορέσει να βιώσει όλες τις εμπειρίες και τα θεάματα που μπορεί να του προσφέρει αυτή. Καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, θα περιμένουν τους επισκέπτες τους τα υπέροχα μαγαζάκια που βρίσκονται στα στενά δρομάκια της Αλεξανδρούπολης, πάνω απ’ την παραλιακή της οδό. Την άνοιξη και το καλοκαίρι θα μπορέσει ο καθένας να κάνει μια μαγευτική βόλτα στην παραλιακή αυτή οδό και να απολαύσει τα τοπικά −κι όχι μόνο− εδέσματα και ποτά, με θέα την πανέμορφη θάλασσα. Εκεί ακριβώς βρίσκεται και το σήμα κατατεθέν της Αλεξανδρούπολης, ήτοι ο Φάρος, ένα μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, το οποίο ανέρχεται στα 18 μέτρα απ’ το έδαφος και στα 27 μέτρα απ’ τον θαλάσσιο πυθμένα. Παρότι η κατασκευή του χρονολογείται απ’ το 1850 κι η έναρξη λειτουργίας του απ’ το 1880, είναι ακόμη σε θέση να εξυπηρετεί τον σκοπό του.
Ο επισκέπτης έχει στη διάθεσή του κι άλλα πολλά αξιοθέατα να γνωρίσει. Τα πιο κορυφαία είναι το Δέλτα του Έβρου, η σπηλιά του Κύκλωπα και τα λουτρά Τραϊανούπολης. Διαθέτει πληθώρα μουσείων, οχτώ σε αριθμό, απ’ τα οποία είναι δύσκολο να επιλέξει κάποιος ποια θα δει και ποια θα αφήσει ίσως για την επόμενη φορά. Ίσως θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε το Ιστορικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης, το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης κι αυτό της Φυσικής Ιστορίας. Κατά την περιήγησή μας θα συναντήσουμε και πολλά ιστορικά διατηρητέα κτήρια, μεγάλου αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος, που τέρπουν τα βλέμματα.
Η καλύτερη περίοδος για να ταξιδέψει κάποιος στην Αλεξανδρούπολη είναι κατά τον Αύγουστο, ώστε να παρακολουθήσει και την πολυήμερη Γιορτή Κρασιού. Μ’ ένα συμβολικής αξίας εισιτήριο, θα γευτεί κανείς το αρωματικό ντόπιας παραγωγής κρασί, θα χορτάσει από κρέας και θα παρακολουθήσει τις μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις που τιμούν κάθε μέρα κι έναν διαφορετικό τόπο της Ελλάδας, αν και την ιδιαίτερη τιμητική του έχει ο Παρευξείνιος Ελληνισμός. Είναι μια γιορτή που προσελκύει πολλούς επισκέπτες σχεδόν απ’ όλες τις περιοχές της Ελλάδας και άλλους τόσους απ’ τις κοντινές χώρες του εξωτερικού. Αν, λοιπόν, επιλέξουμε να γνωρίσουμε την Αλεξανδρούπολη κατά τους θερινούς μήνες, θα αποζημιωθούμε και με μια επίσκεψη στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής. Εκεί μπορούμε να κάνουμε τις βουτιές μας στην υπέροχή της θάλασσα, οργανωμένα ή κι ελεύθερα. Δε θα μας λείψουν ούτε τα καταλύματα, ούτε τα καταστήματα, τα οποία διαθέτουν καλή ποιότητα.
Δεν προβλέπεται να αναχωρήσει κανείς απ’ την Αλεξανδρούπολη χωρίς να δοκιμάσει τα φρεσκότατα ψάρια −ιδιαίτερα βάτο τηγανητό− που θα βρει στα εστιατόρια, αλλά και τα πιο φημισμένα πιάτα με κρέας που διατίθενται, όπως τον καβουρμά. Τα καλύτερα ενθύμια που μπορούμε πάρουμε στο σπίτι μας είναι ζυμαρικά, μέλι κι οποιοδήποτε προϊόν οινοποιίας του Έβρου.
Pro tip: Για τη διευκόλυνσή μας στις διαδρομές είναι προτιμότερο να έχουμε το αυτοκίνητό μας ή να νοικιάσουμε ένα.
Κομοτηνή, η όπως λέμε «μεγάλη αδυναμία»
Τι να πρωτοπεί κανείς για την Κομοτηνή, ή όπως συνηθίζουν ορισμένοι να την αποκαλούν «Γκιουμουλτζίνα». Η μικρή αυτή φοιτητούπολη επιβεβαιώνει πλήρως το κλισεδάκι που της προσέδωσαν. Κλαίει όποιος πάει κι όταν φεύγει κλαίει πάλι∙ αρκεί, φυσικά, να τη γνωρίσει και να την αγαπήσει όπως είναι. Απ’ την άλλη, όποιος αρκεστεί στο ότι «η Κομοτηνή είναι ένα μεγάλο κρεβάτι», θα μείνει με το σεντόνι στο χέρι.
Πρόκειται για μια πολύ φιλόξενη πόλη, ήσυχη το πρωί κι εκκωφαντική το βράδυ. Θα τη χαρακτηρίζαμε ως φοιτητούπολη, λόγω και του ότι εκεί βρίσκεται η έδρα του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Η κάπως περίεργη πολεοδομία της που ενίοτε σε κάνει να χάνεσαι κυριολεκτικά, τα λιθόστρωτα δρομάκια, η αγορά και τα τζαμί προσδίδουν έναν κοσμοπολίτικο χαρακτήρα. Κλιματικά θα μπορούσε να παρομοιαστεί με το Λονδίνο, όπου η βροχή κι η υγρασία είναι συχνότατα φαινόμενα. Έτσι, προκύπτουν πολύ κρύοι χειμώνες και πολύ καυτά καλοκαίρια.
Το σημείο αναφοράς της πόλης, το πανύψηλο μαρμάρινο γλυπτό, ονομαζόμενο «Ηρώο» ή ως είναι γνωστότερο «Σπαθί», μας δίνει την εξήγηση γι’ αυτό, καθώς λέγεται πως η μύτη του σπαθιού δείχνει το σημείο που βρίσκεται η θάλασσα. Η ομώνυμη πλατεία της είναι γεμάτη από καταστήματα κυρίως εστίασης και διαθέτει ένα σιντριβάνι στο οποίο είθισται να δίνονται τα ραντεβού. Πριν την πλατεία, στο σημείο όπου δεσπόζει το Σπαθί βρίσκεται το άλσος της Αγίας Παρασκευής, ένα πανέμορφο πάρκο, στο οποίο δημιουργείται εκ φύσεως μια πολύ ευχάριστη έως κι ειδυλλιακή ατμόσφαιρα. Εκεί θα βρούμε ένα ακόμα σιντριβάνι, γύρω από το οποίο συγκεντρώνονται παρέες και ζευγάρια τους θερινούς κατά κύριο λόγο μήνες. Το αναψυκτήριο που θα βρούμε εκεί, το οποίο περιβάλλεται απ’ το πράσινο, είναι μια πολύ καλή επιλογή για ένα ρόφημα. Όσο για τους χειμερινούς μήνες, θα είναι πραγματική παράλειψη να μην επισκεφτεί κάποιος το τουριστικό του άλσους της Νυμφαίας, στο ύψωμα της οποίας θα δει όλη την Κομοτηνή στα πόδια του και το Οχυρό Ρούπελ.
Μια πολύ ωραία αφορμή για να πάει κάποιος και να γνωρίσει την Κομοτηνή είναι τα Ελευθέρια Θράκης, μια σειρά εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται στην πλατεία, κατά τον Μάιο. Πέραν των σημαντικών ομιλιών κι εισηγήσεων των επισήμων, παρουσιάζονται διαφόρων ειδών πολιτιστικά δρώμενα. Κατά γενική ομολογία, το πιο κορυφαίο απ’ αυτά είναι η παρουσίαση παραδοσιακών χορών, που δε θα μας δείξουν μόνο ομάδες χορευτών να αντιπροσωπεύουν κάθε μέρος της Ελλάδας, αλλά κι ορισμένων άλλων χωρών. Τα Ελευθέρια διοργανώνονται κάθε χρόνο για να γιορτάσουμε την απελευθέρωση της Θράκης απ’ τους Βούλγαρους και την ένωση με την Ελλάδα, αλλά και για να μνημονεύονται τα γεγονότα που μεσολάβησαν κι οι ήρωες αυτών.
Μιας και στην πόλη αυτή θα βρούμε πολλά μουσεία, αν δεν υπάρχει χρόνος να περάσουμε απ’ όλα, τουλάχιστον θα πρέπει να επισκεφτούμε τα must seen! Απ’ το σύνολο των οχτώ, θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε το Μουσείο του «Καραθεοδωρή», αλλά και το Αρχαιολογικό και το Λαογραφικό. Εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι κι εκείνο της Καλαθοπλεκτικής των Ρομά. Απ’ τους πολλούς επίσης αρχαιολογικούς χώρους που διατίθενται, μια εξερεύνηση στο Γενί Τζαμί μπορεί να μας εκπλήξει ευχάριστα∙ κοντά σ’ αυτό θα πέσουμε και πάνω στο περίφημο Ρολόι. Υπάρχουν πολλοί αρχαιολογικοί χώροι που μπορούμε να παρατηρήσουμε και κάνοντας απλά τη βόλτα μας.
Δε γίνεται να φύγει κανείς απ’ την Κομοτηνή, χωρίς να δοκιμάσει τα πιάτα που μπορεί να βρει σ’ αυτήν την πολυπολιτισμική πόλη, όπως είναι το γευστικότατο λαχματζούν. Πριν την επιστροφή του, δε γίνεται και να μην πάρει μαζί του ελληνικό φρεσκοκομμένο καφέ, ξηρούς καρπούς −ιδίως στραγάλια− και το γλύκισμα σουτζούκ λουκούμ. Μερικά μόνο πράγματα για να μας θυμίζουν την αίσθηση που δημιουργεί αυτή η απέριττη πόλη.
Fun fact: Η σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης-Κομοτηνής κατασκευάστηκε κατά τα τέλη του 19ου με αρχές του 20ού αιώνα, επί του Σουλτάνου Αμπντουλχαμίτ Β’.
Στις συγκεκριμένες περιοχές δε θα πρέπει να μας ανησυχήσει καθόλου η έντονη παρουσία της ισλαμικής θρησκείας, καθώς όλοι οι κάτοικοι συμβιώνουν με απόλυτη αρμονία και πολλές φορές είναι μεταξύ τους συνεργάτες και φίλοι. Στις θρησκευτικές εορτές αμφοτέρων, μάλιστα, είθισται και να ανταλλάσσουν παραδοσιακά γλυκά. Πέραν αυτών, ο καθένας τους δίνει πολλά κι εισπράττει ακόμη περισσότερα.
Αν, λοιπόν, επιλέξουμε για τις εκδρομές ή τις διακοπές μας περιοχές μικρότερες των προσδοκιών μας, θα διαπιστώσουμε πως στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγάλες σε πολιτισμό και ιστορία. Η καθεμία έχει να μας δώσει κάτι πολύ ξεχωριστό και μοναδικό. Τα στοιχεία του παντρέματος ανατολής και δύσης, παράδοσης κι εκσυγχρονισμού, αποτελούν πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των πόλεων αυτών που σίγουρα προσθέτουν κάτι παραπάνω στην ομορφιά τους. Κι αν όλα αυτά μας φαίνονται ήδη υπεραρκετά, πού να φτάσουμε μέχρι την Καβάλα!
Συνεχίζεται…
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ελένη Βαλαβάνη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
