Δροσοπηγή: Το πανέμορφο χωριό που κάηκε από τους Γερμανούς και ξαναχτίστηκε

Στους πρόποδες του βουνού Βέρνου στη Δυτική Μακεδονία στον Δήμο Φλώρινας βρίσκεται ένα μικρό, όμορφο κι ιστορικό αλλά υποτιμημένο χωριουδάκι, η Δροσοπηγή. Όνομα και πράμα η Δροσοπηγή, φημίζεται για τις δροσερές πηγές της, για το άφθονο νερό που τρέχει από τα βουνά της αλλά και για την ιστορία του τόπου της, που τη χαρακτηρίζει Μαρτυρική, αφού έχει υποστεί ολοκαύτωμα.

Πρόκειται για χωριό στο οποίο είναι μισοί κάτοικοι Αρβανίτες και μισοί Βλάχοι, με καταγωγή από το Πλικάτι και την Αετομηλίτσα. Αρχικά, χτίστηκε σε μια τοποθεσία λίγο πιο μακριά από τη σημερινή του, αλλά το χωριό κάηκε από τους Γερμανούς στις 4/4 το 1944, διότι περιέθαλπε πολλούς αντάρτες κι έγινε στόχος. Το 1947 το χωριό εγκαταλείφθηκε ξανά λόγω του εμφυλίου, μέχρι το 1951 που ξεκίνησε να χτίζεται ο νέος οικισμός. Την περιοχή που πρωτοχτίστηκε την ονομάζουν ακόμη και σήμερα Παλαιό Χωριό κι αποτελεί στολίδι μνήμης, αφού, εκτός από ένα υπέροχο μέρος στο οποίο θα μπορούσες να τριγυρίσεις μέσα στα χαλάσματα, να θαυμάσεις την αρχιτεκτονική της εκκλησίας που έχει διατηρηθεί, μπορείς να νιώσεις την ιστορία του τόπου να σε κατακλύζει και να μεταφερθείς στον χρόνο. Τότε που τη Δροσοπηγή τη φώναζαν Μπελκαμένη κι οι κάτοικοί της ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους. Τώρα απαριθμεί περίπου 100 μόνιμους κατοίκους και παραμένει ένας κρυμμένος θησαυρός.

Πολλοί είναι αυτοί που θα σου πουν «γιατί να θέλω να πάω σε ένα χωριό με ελάχιστους κατοίκους που είναι 15 λεπτά από την πόλη;». Σ’ αυτούς απαντάς με χαμόγελο γιατί αν ξεκινήσεις να τους εξηγείς τους λόγους σήμερα μάλλον θα τελειώσεις σε κάνα μήνα. Αξίζει να επισκεφτείς αυτό το μικρό χωριό για να έρθεις λίγο πιο κοντά στη σημασία των εννοιών «απλότητα, ζεστασιά, αγάπη». Οι κάτοικοι του χωριού θα σε κάνουν αμέσως να νιώσεις ότι είσαι ένας από αυτούς, θα ανοίξουν τα σπίτια τους και θα σου προσφέρουν οτιδήποτε έχουν με σημαντικότερο κέρασμα- εννοείται γι’ αυτά τα χωριά- την παραδοσιακή πίτα τους. Είναι στοίχημα του χωριού ότι αν φας Δροσοπηγιώτικη πίτα και ξινόγαλο, δε θα θέλεις να φας από πουθενά αλλού.

Στην μαρτυρική Δροσοπηγή θα βρεις ποικίλες εκδηλώσεις κατά τη διάρκεια του έτους, στις οποίες θα μπορούσες να συμμετέχεις. Στις 4 Απριλίου πραγματοποιείται η Ημέρα Μνήμης για το Ολοκαύτωμα από τους Γερμανούς, που τελείται επιμνημόσυνη δέηση, ξενάγηση στο Παλαιό Χωριό κι υπάρχουν δραστηριότητες σε κάθε γωνιά του χωριού προκειμένου να γίνει γνωστή η ιστορία του.

Το καλοκαίρι στην Αγία Τριάδα γιορτάζει το χωριό και στήνει τριήμερο πανηγύρι με χορούς από όλη την περιοχή και ξέφρενο γλέντι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, ενώ κάτι αντίστοιχο ως προς τους ρυθμούς της διασκέδασης πραγματοποιείται και την Κυριακή της Αποκριάς στο επονομαζόμενο «Τζουτζουνάτε», έθιμο το οποίο είχε εκλείψει για 3 χρόνια κι αναβιώθηκε ξανά φέτος. Στήνεται στην κεντρική πλατεία του χωριού μια μεγάλη φωτιά κι όλοι είναι ντυμένοι με αποκριάτικα. Από νωρίς το απόγευμα υπάρχει μουσική στους δρόμους όλου του χωριού, ενώ διασκεδαστές κάνουν τα δικά τους για τα μικρά παιδιά που το ευχαριστιούνται πιο πολύ απ’ όλους. Στους χώρους εκδηλώσεων υπάρχει πάντοτε δωρεάν φαγητό για όλους τους παρευρισκόμενους, με βασικό πιάτο -όπως καταλαβαίνετε κι ήδη προαναφέραμε- την πίτα: τσουκνιδόπιτα, πρασόπιτα, τυρόπιτα, σπανακόπιτα αλλά και μισή-μισή για τους αναποφάσιστους, είναι μόνο λίγες από τις διαφορετικές γεύσεις που μπορείς να δοκιμάσεις.

Πέρα από τα λαχταριστά φαγητά και τις εκδηλώσεις τις, μπορείς να την επισκεφτείς τον χειμώνα ή την άνοιξη που είναι στα καλύτερά της και να περιπλανηθείς στο δάσος παίρνοντας τα μονοπάτια που έχει για να θαυμάσεις τη φύση, την ηρεμία και τη γαλήνη που μπορεί να σου προσφέρει. Είναι βέβαιο πως εκεί θα νιώσεις σαν να αναπνέεις κανονικά για πρώτη φορά, σαν να βρίσκεις τον χαμένο σου εαυτό ενώ ταυτόχρονα θα περπατάς σε ιστορικές πέτρινες γέφυρες κοιτάζοντας το ποτάμι που κυλά και το σπάνιο είδος πέστροφας που υπάρχει μόνο εκεί. Πάρε ένα λεπτό για να εκτιμήσεις αυτή σου την ηρεμία. Δεν είναι όλα τα μέρη το ίδιο∙ κάποια πας απλώς να τα επισκεφτείς και φεύγεις από ‘κει καλύτερος άνθρωπος.

Η μαρτυρική Δροσοπηγή μπορεί να μη βουλιάζει από τους μόνιμους κατοίκους της, να μην έχει ξέφρενους χορούς καθημερινά ως το πρωί, αλλά σίγουρα υπόσχεται να σε μαγέψει με τις ομορφιές της, να σε φέρει λίγο πιο κοντά στον πραγματικό σου εαυτό και να σου χαρίσει τη γαλήνη που αναζητάς.

Πηγή φωτογραφίας